συμ·πονέω-ῶ :
      1 souffrir ensemble, SOPH. Ant. 41 ; PLAT. Rsp. 520 d ; en parl. de choses, fatiguer, être en souffrance, ARSTT. Probl. 5, 22 ;
      2 participer ou s’associer aux peines ou aux épreuves de, dat. ESCHL. Pr. 274 ; SOPH. El. 986 ; joint à συγκινδυνεύειν, XÉN. Cyr. 7, 5, 55 ; à συναλγεῖν, PLUT. Ant. 43, etc. ; p. opp. à ξυνευδαιμονεῖν, XÉN. Hell. 5, 1, 16 ; σ. τινι πόνους, EUR. Or. 1224, m. sign.

toil or suffer with or together, τινι with one, συμπονήσατε τῷ νῦν μογοῦντι A. Pr. 276; συμπόνει πατρί S. El. 986, etc. ; σ. καὶ συγκινδυνεύειν τισί X. Cyr. 7.5.55; τοῖς κακοπαθοῦσι Plu. Ant. 43; σ. τινὶ πόνους E. Or. [1224]; σ. κακοῖσι take part in them, ib. 683; abs., labour together, S. Ant. 41, etc. ; σ. πολλά Ar. Ach. 695 (lyr.); ἐάν τι πονήσῃ μέρος, συμπονεῖ τὸ ὅλον Arist. Pr. 883a14, cf. Thphr. Sud. 34.

mit od. zugleich arbeiten, bei der Arbeit helfen, beistehen ; συμπονήσατε τῷ νῦν μογοῦντι, teilt mein Leid mit mir, Aesch. Prom. 274 ; αἵδ' ἄνδρες, οὐ γυναῖκες εἰς τὸ συμπονεῖν, Soph. O.C. 1370 ; συμπόνει πατρί, El. 974 ; θέλοντά μ' ἔχεις σοὶ ξυμπονῆσαι, Eur. Hec. 862 ; ξυμπονῆσαι σοῖς κακοῖσι βούλομαι, Or. 682 ; σὺ συμπονεῖς ἐμοὶ πόνους, 1224 ; Troad. 62 u. öfter ; Plat. Rep. VII.520d ; Xen. Cyr. 2.1.29 ; Sp., wie Luc. Tox. 7.