συμ·πήγνυμι, ion. et anc. att. ξυμ·πήγνυμι [νῡ] litt. ficher ou fixer ensemble, d’où :
      1 faire coaguler, IL. 5, 902 (ao. 3 sg. συνέπηξε) ; au pass. se figer, s’épaissir, devenir compact, PLAT. Tim. 59 e, 81 b, etc. HPC. Aër. 286 ;
      2 assembler, ajuster (une flûte champêtre) THCR. Idyl. 18, 23 ; d’où construire (un tombeau, une maison, etc.) EUR. Suppl. 938 ; PLAT. Tim. 73 d ; fig. composer (un récit, etc.) PD. N. 5, 53, d’où au pf.2 συμπέπηγα au sens intr. être construit, être formé, composé, HPC. V. med. 16, etc. ;

Moy. construire pour soi, acc. CRITI. (ATH. 28 c) ; LUC. D. deor. 25, 3 ; Am. 53 ; APP. Mithr. 30.

➳ Ao. dor. συνέπαξα, THCR. Idyl. 8, 23.

and συμπηγνύω (Arist. Resp. 472a34, Epicur. Nat. 14.5) : — put together, construct, frame, τάφον E. Supp. 938; ψεύσταν λόγον Pi. N. 5.29; στέγασμα Pl. Ti. 73d; σύριγγα Theoc. 8.23, etc. ; τινὰ ἐξ ἄλλων Epicur. l.c. ; τὴν οὐσίαν ἐκ… Plu. 2.1118e; — Med., construct for oneself, δίφρον Critias 2.11, cf. Luc. DDeor. 25.3, Am. 53; μηχανάς App. Mith. 30. Pass., with pf. 2 συμπέπηγα, to be compounded, Anaxag. 4, Pl. Ti. 46b; of the human frame, Hp. VM 20, Them. Or. 21.249c.
make solid, congeal, condense, Il. 5.902 (v. sub ἐπείγω III. 2); σ. τὸ σῶμα Arist. l.c., cf. Pl. Ti. 85d; — Pass., with pf. 2, become solid, to be condensed, ib. 59e, 81b, 91b, etc. ; of calculi in the bladder, Hp. Aë. 9.

[ῡ], u. συμπηγνύω (s. πήγνυμι), zusammenfügen, verbinden, fest, dicht machen ; γάλα συνέπηξεν, er machte die Milch gerinnen, Il. 5.902 ; συνέπαξε λόγον, Pind. N. 5.29 ; συμπήξας τάφον, Eur. Suppl. 962 ; μετὰ τοῦ ψύχους ξυμπηγνύασι, Plat. Tim. 85d ; u. pass., wie das intr. perf. II. act., fest werden, gerinnen, μυελὸν ξυμπεπηγότα 91a, τὸ ἐπὶ γῆς ξυμπαγέν 59e, u. öfter, u. Sp., wie Luc. D.D. 25.3.