[ῡ]
      1 cueillir des figues, AR. Av. 1699 (avec jeu de mots sur συκοφαντεῖν) ; XÉN. Œc. 19, 19 ; DC. 56, 30 ;
      2 tâter, explorer, comme on tâte des figues pour s’assurer si elles sont mûres, ARISTÉN. 1, 22 ; en un sens obscène, STRATT. (Com. fr. 2, 764).

Étym. συκῆ.

(< συκῆ) gather or pluck ripe figs, Ar. Av. 1699 (lyr., with a play on συκοφαντέω, cf. συκαστής), Poll. 1.242, etc. ; τὰ σῦκα σ. X. Oec. 19.19; σ. ἀπὸ δένδρων D.C. 56.30; σ. τὰς συκᾶς gather figs from the figtrees, Poll. 1.226.
scrutinize, Aristaenet. 1.22, Hsch. ; hence sens. obsc., Stratt. 3. Cf. συκοφαντέω II.

[ῡ], reife Feigen lesen, abbrechen, Schol. Ar. zu a. O.; τὰ σῦκα, Xen. Oec. 19.19 ; bei Poll. 6.49 = συκίζω. – Auch betasten, necken, bes. in obszöner Bdtg, nach Hesych. κνίζειν ἐν ταῖς ἐρωτικαῖς ὁμιλίαις ; vgl. Strattis bei Ath. XIII.592d ; u. so emend. Hecker συκάσεται für δικάσεται in Nicarch. 1 (V.38). – Auch = συκοφαντέω, Ar. Av. 1699, nach Schol.