συγ·κύπτω (ao. συνέκυψα, pf. συγκέκυφα) :
   I s’incliner en se repliant sur soi-même : σ. τῷ προσώπῳ, SPT. Job 9, 27, baisser le visage ; particul. :
      1 se courber par lassitude, PHILSTR. Im. 2, 20 ; NT. Luc. 13, 11 ;
      2 se courber pour observer qqe ch. : περί τινος, SYN. 273 a, pour étudier qqe ch. ;
      3 t. de tact. opérer un mouvement convergent, XÉN. An. 3, 4, 19 ;
   II s’incliner ensemble, particul. se pencher l’un vers l’autre, AR. Vesp. 570 ; avec πρός et l’acc. ARSTT. H.A. 6, 18, 11 ;
   III se pencher de manière à se toucher, d’où s’aboucher, se concerter pour agir ensemble, HDT. 7, 145 ; p. suite, en mauv. part, conspirer, comploter, HDT. 3, 82 ; 7, 145 ; AR. Eq. 854.

bend forwards, stoop and lay heads together, παιδάρια συγκύψανθ’ ἅμα βληχᾶται Ar. V. 570; σ. πρὸς ἀλλήλας, of mares, Arist. HA 572a23; metaph, οἱ κακοῦντες τὰ κοινὰ συγκύψαντες ποιεῦσι they do it in concert, Hdt. 3.82, cf. 7.145; καὶ συγκύψαντες ἅπαντες γελῶσιν Phryn.Com. 3.6; τοῦτο δ’ εἰς ἕν ἐστι συγκεκυφός Ar. Eq. 854.
draw together, ἢν συγκύπτῃ τὰ κέρατα τοῦ πλαισίου X. An. 3.4.19, cf. 21.
to be bowed down, bent double, as under a burden, Ev. Luc. 13.11, Philostr. Im. 2.20; συγκεκυφώς Them. Or. 7.90b; σ. τῷ προσώπῳ LXX Jb. 9.27; μελανίᾳ ib. Si. 19.26.

sich gegen einander bücken, Ar. Vesp. 570 ; zusämmenneigen, bes. sich beim Rudern gemeinschaftlich bücken, dah. gemeinschaftlich sich womit beschäftigen, Synes. – Uebertr., zusammenhalten, unter einer Decke stecken, συγκύψαντες ποιοῦσι, sie handeln gemeinschaftlich, indem sie die Köpfe zusammensteckten, Her. 3.82, 7.185 ; τοῦτο δ' εἰς ἕν ἐστι συγκεκυφός, das Alles steckt unter einer Decke, Ar. Eq. 851. – Zusammenrücken, ἢν συγκύπτῃ τὰ κέρατα τοῦ πλαισίου, Xen. An. 3.4.19, 21.

συν-κύπτω
(Rec. συγκ-), [in LXX: Job.9:27 (עָזַב), Sir.12:11 19:26 * ;]
__1. to bend forwards (Arist., al.).
__2. to be bowed down: Luk.13:11.†
(AS)