συγ·κάθημαι (seul. prés.) ;
   I. 1 être assis avec ou à côté de, HDT. 3, 68 ; EUR. Bacch. 810 ;
      2 siéger ensemble, XÉN. An. 5, 7, 21 ; περὶ εἰρήνης, THC. 5, 55, pour traiter de la paix ;
   II être assis ou affaissé en même temps, STR. 775 ; LUC. Pseud. 20.

➳ Ion. συγκάτημαι, HDT. l. c.

Ion. συγκάτημαι, used as pf. of συγκαθέζομαι, sit as assessor with, [τῷ Καίσαρι] Wilcken Chr. 14 ii 5 (i AD); live in the same quarters, Hdt. 3.68; of a number of persons, sit together, E. Ba. 811, X. An. 5.7.21; esp. of persons sitting to deliberate, sit in conclave, meet in assembly, ἐν τῇ Πυκνὶ… πρόβατα συγκαθήμενα Ar. V. 32; ἐν συνεδρίῳ X. HG 2.4.23; περὶ εἰρήνης Th. 5.55; abs., Aeschin. 3.115.
sink or subside together, settle down, Str. 16.4.16; ἐς γόνυ συγκαθήμενος Luc. Pseudol. 20.

(ἧμαι), zusammen od. mit einander sitzen, ἐν ὄρεσι συγκαθημένας, Eur. Bacch. 809 ; bes. gemeinschaftlich bei einer Arbeit sitzen, Her. 3.68 ; περὶ εἰρήνης, sich versammelt haben, um zu unterhandeln, Thuc. 5.55 ; vgl. Xen. An. 5.7.21 ; – zusammensinken, -fallen, sich zugleich senken, Strab. XVI ; ἐς γόνυ, Luc. Pseudol. 20.

συν-κάθημαι
(Rec. συγκ-), [in LXX: Psa.101:6 (יָשַׁב) * ;]
to sit together or with: with dative, Act.26:30; before μετά, with genitive, Mrk.14:54.†
(AS)