συγ·γιγνώσκω (f. συγγνώσομαι, ao.2 συνέγνων, etc.) :
   I être du même avis, HDT. 7, 12 ; THC. 2, 60, etc. ; τινί, XÉN. Cyr. 7, 2, 27, que qqn ; τι, THC. 7, 73 ; ou πρός τι, HDT. 4, 5, en qqe ch., donner son assentiment à qqe ch. ; τινί τι, IS. 73, 21, être du même avis que qqn en qqe ch. ; μετὰ πολλῶν τὴν ἁμαρτίαν ξ. THC. 8, 24, partager l’erreur avec beaucoup de gens ; p. suite :
      1 convenir de, reconnaître : τι, HDT. 4, 3 ; AR. Eq. 427, qqe ch. ; avec une prop. inf. HDT. 1, 89, 91 ; 4, 43 ; avec ὡς, PLAT. Leg. 717 d ; avec un part. : παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ἡμαρτηκότες, SOPH. Ant. 926, nous reconnaîtrons souffrir comme coupables d’une faute ; abs. reconnaître son erreur, HDT. 7, 13 ;
      2 se ranger à l’avis de, consentir à, accorder, avec un inf. DH. 2, 60 ; avec une prop. inf. PLUT. Cor. 30 ;
   II avoir conscience de :
      1 avec un pron. réfléchi et un part. au dat. : συγγινώσκομεν αὐτοῖσι ἡμῖν οὐ ποιήσασι ὀρθῶς, HDT. 5, 91, nous avons conscience de n’avoir pas bien agi ; cf. DH. 3, 60 ; 11, 44 ; ou au nomin. : συνέγνωσαν αὐτοὶ σφίσιν ὡς ἠδικηκότες, LYS. 115, 13, ils eurent conscience d’avoir commis un méfait ; cf. DH. 2, 55 ;
      2 en gén. connaître avec, avoir connaissance de qqe ch. avec d’autres, particul. en mauv. part, avoir connaissance d’un complot, d’une conspiration : τινί, APP. Civ. 2, 6, en complicité avec qqn ; abs. οἱ συνεγνωκότες, APP. Civ. 2, 5, ceux qui sont dans la confidence, les complices ;
      3 en gén. reconnaître, comprendre : ἀπό τινος ὁτιή, AR. Eq. 427 ; ἔκ τινος ὅτι, DH. 4, 4, d’après qqe ch. que, etc. ;
   III pardonner, abs. SOPH. El. 257 ; EUR. Tr. 1043, etc. ; XÉN. Cyr. 5, 1, 13, etc. ; τινί, SOPH. Tr. 229 ; EUR. El. 1105, à qqn ; τινί τι, ESCHL. Suppl. 215 ; EUR. Andr. 841 ; XÉN. Ath. 2, 20 ; τινί τινος, PLAT. Euthyd. 306 c ; τινί τινι, EUR. Hel. 82, qqe. ch. à qqn ; avec un seul dat. de chose : τοῖς εἰρημένοις, PLAT. Conv. 218 b, pardonner à qqn ce qu’il a dit ; κλοπαῖς, EUR. I.T. 1400, pardonner des vols ; avec εἰ, PLAT. Phædr. 269 b, Ap. 17 d, Conv. 218 a, etc. ; ou ὅτι, PLAT. Menex. 244 b, pardonner à qqn si ou de, etc. ;

Moy. :
      1 être du même avis que, être d’accord avec, être d’accord, abs. HDT. 3, 99 ; 7, 12 ; p. suite, consentir, HDT. 9, 41 ;
      2 avoir conscience de ou que, HDT. 5, 94 ; 6, 92 ; avec une prop. inf. HDT. 1, 45 ; 4, 126, etc. ; σ. ἑαυτῷ avec l’inf. HDT. 3, 53, avoir conscience de, etc. ;
      3 pardonner, ESCHL. Suppl. 216.

➳ Ion. συγγινώσκω [ῑ] HDT. ll. cc.

Ion. and later Gr. συγγινώσκω ; fut. συγγνώσομαι E. Ion 1440, etc. ; aor.2 συνέγνων A. Supp. 215, etc. ; pf. συνέγνωκα : — think with, agree with, τινι X. Cyr. 7.2.27; μοι ταῦτα Is. 8.38; μετὰ πολλῶν τὴν ἁμαρτίαν ξυνέγνωσαν shared the error with them, Th. 8.24; abs., consent, agree, Hdt. 4.5, Th. 2.60; — Med., Hdt. 3.99.
come to agreement legally, ἀμφὶ τὰν δαῖσιν Leg. Gort. 5.46, cf. PGnom. 169 (ii AD); of the parties to a treaty, SIG 56.33 (Argos, v BC). later, to be privy to a thing, join in a plot with, τινι App. BC 2.6; c. acc., τὴν ἐπιβουλήν D.C. 44.13; τὴν φυγήν Cat.Cod.Astr. 1.98; οἱ συνεγνωκότες conspirators, App. BC 2.5. σ. ἑαυτῷ to be conscious, with part. in nom., σ. καὶ αὐτοὶ σφίσιν ὡς ἠδικηκότες Lys. 9.11; παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ἡμαρτηκότες S. Ant. 926; σ. ἑαυτοῖς κακῶς βουλευόμενοι (as v.l. for -οις) D.H. 2.55; with part. in dat., σ. αὐτοῖσι ἡμῖν οὐ ποιήσασι ὀρθῶς Hdt. 5.91, cf. D.H. 3.60; — Med., συνεγινώσκετο ἑωυτῷ οὐκέτι εἶναι δυνατός Hdt. 3.53.
acknowledge, own, confess, τι Id. 4.3; οὐχ ἧσσον ταῦτα ἐκείνου Th. 7.73; c. acc. et inf., συγγνόντες ποιέειν σε δίκαια Hdt. 1.89, cf. 91; c. dat. et inf., οὔ οἱ σ. λέγειν ἀληθέα Id. 4.43; also σ. ὡς… Pl. Lg. 717d; abs., confess one΄s error, νῦν συγγνοὺς χρήσομαι τῇ ἐκείνου γνώμῃ Hdt. 7.13, cf. 9.122; — Med., οὔτε συγγινωσκόμενοι (sc. τοῦτο) Id. 5.94, cf. 6.92; c. inf., οὐ συνεγινώσκετο αὐτὸς… εἶναι αἴτιος ib. 61, cf. 1.45, 4.126, 5.86; c. acc. et inf., Id. 6.140. ἡ συνεγνωσμένη ζωή life as generally understood, opp. οὐσιώδης, Dam. Pr. 139; so θάνατος ὁ ἡ συνεγνωσμένος Porph. Sent. 9; τὰ κατ’ αἴσθησιν ἡ συνεγνωσμένα ib. 38; τῶν ἡ συνεγνωσμένων τοῖς πολλοῖς Syrian. in Metaph. 26.14.
recognize, τινα Arch.Pap. 1.219 (Ptolemaic).
collect or conclude from premisses, εὖ γε ξυνέβαλεν αὔτ΄· ἀτὰρ δῆλόν γ’ ἀφ’ οὗ ξυνέγνω Ar. Eq. 427; ἐκ θεσφάτων ὅτι… D.H. 4.4.
have a fellow-feeling with another; hence, make allowance for him, excuse, pardon, S. El. 257, E. Ion 1440, X. Cyr. 5.1.13; τινι S. Tr. 279, E. El. 1105, etc. ; σ. τινὶ τὴν ἁμαρτίαν Id. Andr. 840, cf. A. Supp. 215 (where εὐγνώη codd.); δημοκρατίαν αὐτῷ τῷ δήμῳ συγγιγνώσκω X. Ath. 2.20; αὐτοῖς τῆς ἐπιθυμίας Pl. Euthd. 306c; βαρβάροις ὅτι… Id. Mx. 244b; ξ. εἰ… Ar. V. 959; also σ. τοῖς εἰρημένοις E. El. 348, cf. Pl. Smp. 218b; κλοπαῖς E. IT 1400, cf. Ar. Eq. 1299 (lyr.); σ. ἡμῖν τοῖς λελεγμένοις E. Hel. 82; — Med., A. Supp. 216, Hdt. 7.12, Democr. 253.

später συγγινώσκω (s. γιγνώσκω),
1) mit Einem denken, gleiche Ansicht mit ihm haben, mit ihm übereinstimmen ; τινί, Her. 4.43, πρός τι, 4.5, absolut, 7.13, 9.122 ; auch im med., 3.99, 7.12 ; zugeben, anerkennen, eingestehen, τί, 4.3, 9.122 ; c. inf., 6.92 ; mit acc. c. inf., συγγνόντες ποιέειν σε δίκαια, 1.89, 91 ; u. mit partic., παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ἡμαρτηκότες, Soph. Ant. 917 ; med. von sich zugeben, eingestehen, Her. 5.94, 9.41 ; c. inf., 1.45, 4.126, 5.86 u. öfter ; dah. auch sich bewußt sein, ἑαυτῷ, c. inf., 3.53, wie συγγνῶναι ἑαυτῷ c. partic. 5.91, einsehen ; Ar. Eq. 425, wie Thuc. οἱ δὲ ξυνεγίγνωσκον καὶ αὐτοὶ οὐχ ἦσσον ἐκείνου, 7.73 ; Plat. Legg. IV.717d u. Folgde.
2) gnädig sein, verzeihen, vergeben ; εἰδὼς ἂν αἶσαν τήνδε συγγνοίη βροτοῖς, Aesch. Suppl. 212 ; u. med., συγγνοῖτο δῆτα καὶ παρασταίη πρόφρων, ib. 213 ; Soph. Trach. 278, El. 249 ; σύγγνωθι, Eur. Hipp. 615 ; σύγγνωθι ἡμῖν τοῖς λελεγμένοις, Hel. 81 ; u. τινί τι, wie συγγνώσεταί σοι τήνδ' ἁμαρτίαν, Andr. 841 ; σύγγνωθί μοι, Ar. Nub. 139, wie Vesp. 1001 ; Xen. Cyr. 5.1.12, 7.5.50 ; οὐ ξυγγιγνώσκεις τοῖς ἀνδράσιν, Plat. Rep. IV.426d ; συγγνώσεσθε γὰρ τοῖς τε τότε πραχθεῖσι καὶ τοῖς νῦν λεγομένοις, Symp. 218b ; Ggstz χαλεπαίνειν, Phaedr. 269b, wie Euthyd. 306c, u. ἀγανακτέω, Menex. 244b;
Pass. sich verzeihen lassen, Verzeihung erhalten, συγγιγνώσκεταί μοι, mir wird verziehen, vulg. Xen. Cyr. 7.1.44.