εος-ους (τὸ) :
   I poitrine, d’où :
      1 partie centrale de la poitrine, poitrine de l’homme et de la femme, IL. 4, 480 ; 5, 19 ; 8, 326, etc. ; au plur. IL. 5, 41 ; 19, 285 ; OD. 22, 93 ; poitrail des chevaux, IL. 11, 282 ; 12, 204 ; des chiens, XÉN. Cyn. 4, 1 ; particul. : la poitrine comme siège du souffle et de la voix, IL. 3, 221 ; 9, 610 ; comme siège du cœur, IL. 1, 189 ; OD. 1, 341, etc. ;
      2 p. suite, fig. la poitrine comme siège des sentiments ou des passions, càd. cœur, âme, au plur. IL. 1, 83 ; 2, 142 ; 4, 309, etc. ; OD. 3, 18, etc. ; ESCHL. Sept. 563, 865 ; en prose, au sg. PLAT. Phædr. 235 c, 236 c ;
      3 os de la poitrine, sternum, HPC. 791 h ; poitrine en gén. HPC. 24, 5, etc. ;
   II p. anal. :
      1 partie charnue du dedans de la main ou du pied, près des doigts, ARSTT. H.A. 1, 15, 6 ; HPC. 276, 9 ; 822 c ; 1120 b ; 1153 h ; ANTYLL. 107 ;
      2 sorte de tumeur du foie, ARÉT. Cur. m. acut. 2, 6 ;
      3 banc de sable, POL. 4, 41, 2.

➳ Gén. pl. poét. στηθέων, ESCHL. ll. cc. ; gén. pl. épq. στήθεσφιν, IL. 5, 41 ; OD. 22, 93 ; dat. pl. poét. στήθεσσιν, IL. 2, 142, etc. ; acc. pl. poét. στήθεα, IL. 19, 285, etc. ; dor. στᾶθος, CALL. L. Pall. 88.

Étym. obscure.

εος, τό, breast, of both sexes, being the front part of the θώραξ, divided into two μαστοί (Arist. HA 493a12, PA 688a13, al.), Hom. and later (cf. στέρνον), esp. in Prose, rare (and usu. metaph) in post-Homeric verse; found once in Pi., twice in B., twice in A., never in S. or E. (v. infr. I, II); βάλε σ. παρὰ μαζόν Il. 4.480; ἔβαλε σ. μεταμάζιον 5.19; κληῒς ἀποέργει αὐχένα τε στῆθός τε 8.326, cf. Pl. Ti. 69e, 79c (pl.), Prt. 352a (pl.); in pl., διὰ στήθεσφιν (Ep. gen.) ἔλασσε Il. 5.41; στήθεά τ’ ἠδ’ ἁπαλὴν δειρήν (of Briseis) 19.285; of animals, 11.282, 16.163, al., cf. X. Cyn. 4.1, Arist. HA 496a9, 15, al., PCair. Zen. 532.7, 18 (iii BC), BGU 469.7 (ii AD); σ. φάσσης ἑψημένης Sor. 2.41, cf. 1.51; as the seat of the voice and breath, Il. 3.221, 9.610, B. 5.15, A. Th. 563 (lyr.), 865 (anap.); more freq. as the seat of the heart, Il. 1.189, Od. 1.341, Sappho 2.6, etc. ; chest, Hp. Prorrh. 1.70, Ar. Nu. 1012, 1017 (both anap.), Th. 2.49 (pl.), Diocl. Fr. 142, IG4²(1).121.100 (pl., Epid., iv BC), freq. in Arist. (v. supr.), PEnteux. 79.7 (iii BC), PTeb. 316.19 (i AD), Sor. 1.70b, al. ; τὰ σ.
breasts of a woman, Hp. Mul. 2.133. metaph, the breast as the seat of feeling and thought, as we use heart, freq. in Hom., but always in pl., θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε Il. 2.142, al. ; θάρσος ἐνὶ σ. ἐνῆκεν 17.570; ἔχει κότον… ἐν σ. ἑοῖσι 1.83; ἐν γάρ τοι σ. μένος πατρώϊον ἧκα 5.125; νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ σ. ἔχοντες 4.309; μῆτιν ἐνὶ σ. κέκευθε Od. 3.18, cf. Pi. Fr. 218, B. 10.54; in Prose, εἰπεῖν ἃ ἔφησθα ἐν τῷ σ. ἔχειν Pl. Phdr. 236c; πλῆρες τὸ σ. ἔχειν ib. 235c. = στέρνον III, breastbone, Hp. Art. 14.
ball of the foot, ib. 55, 58, cf. Epid. 4.1, Ruf. Onom. 125; τὸ σαρκῶδες [τοῦ ποδὸς] κάτωθεν στῆθος Arist. HA 494a13; ball of the hand (below the thumb), Ruf. Onom. 86; (below the fingers), Gal. 14.704; palm, dub. in Hp. Oss. 9; cf. προστηθίς.
swelling, tumour, ἐν τῷ ἥπατι Aret. CA 2.6 (pl.).
breastshaped hill or bank, Plb. 4.41.3, PMasp. 169b47 (vi AD), cf. Hsch. (στῆθος has pan-Hellenic η, Sappho, Pi. ll.cc., IG4²(1) l.c., Call. Lav. Pall. 88, Theoc. 2.79, 15.108, 135.)

τό (ἵστημι, das Emporstehende),
1) die Brust, sowohl bei Männern als bei Frauen ; Hom. im sing. u. im plur.; βάλε στῆθος παρὰ μαζόν, Il. 4.480 u. öfter ; ἔβαλε στῆθος μεταμάζιον, 5.19 ; κληῒς ἀποέργει αὐχένα τε στῆθός τε, 8.326 ; ὄπα μεγάλην ἐκ στήθεος ἵει, 3.221 ; Sitz des θυμός, τοῖσι δὲ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρι νεν, 2.142 ; auch τόνδε νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχοντες, 4.309 ; Sitz des Mutes, ἐν γάρ τοι στήθεσσι μένος πατρώϊον ἧκα, 5.125, 513 ; der Gedanken, οὔτε νόημα γναμπτὸν ἐνὶ στήθεσσι, 24.41 ; μή τί τοι ἄλλο ἐν στήθεσσι κακὸν μελέτω ἔργον τε ἔπος τε, Od. 2.304 ; Sitz der Leidenschaften, wie unser »Brust«, Ἥρῃ δ' οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον, Il. 4.24, 8.461, u. so von ἔρος u. κότος. – Ἀπὸ στήθους λέγειν, aus dem Herzen, frisch von der Leber weg reden. – Auch von Tieren, Il. 11.282, 12.204, 16.753, 17.22. – Aesch. ἱκνεῖται λόγος διὰ στηθέων, Spt. 545 ; οἶμαί σφ' ἐρατῶν ἐκ στηθέων ἥσειν ἄλγος ἐπάξιον, 847 ; – auch in Prosa im eigtl. Sinne, Thuc. 2.49, Plat. Tim. 69e, Prot. 352a ; στῆθος πελιὸν εἶχε, Dem. 47.59 ; von Hunden Xen. Cyn. 4.1 u. A.
2) der Ballen an der flachen Hand und der Hacken am Fuße, τὸ σαρκῶδες κάτωθεν, Arist. H.A. 1.15.
3) ein brustförmig gerundeter Hügel von abgesetztem Flußsande, eine Sandbank ; Pol. 4.41 ; Strab.

στῆθος, -ους, τό
[in LXX: Exo.28:23, 26 (29-30) (לֵב), etc. ;]
the breast: Jhn.13:25 21:10, Rev.15:6; as a sign of penitence, τύπτειν (εἰς) τὸ σ., Luk.18:13 23:48,†
(AS)