ος, ον [ῑ] qui tournoie en spirale, ANTH. 15, 25.

Étym. στρόϐος.

ου (ὁ) [ῑ]
   I ce qui tourne ou tournoie, particul. :
      1 toupie, PLAT. Rsp. 436 d ; PLUT. Lys. 12 ; fig. : Καρκίνου στρόϐιλοι, AR. Pax 829, les toupies, càd. les enfants de Karkinos qui étaient vraisemblabl. danseurs ;
      2 tourbillon, ouragan, ARSTT. Mund. 4, 16 ; LUC. Tox. 19, etc. ;
      3 danse en tournant sur soi-même, pirouette, AR. Vesp. 1502 ; ATH. 630 a ;
   II objets divers en spirale ou de forme conique :
      1 pomme de pin ou fruit des arbres résineux, en gén. ARSTT. fr. 252 ; DIPH. SIPHN. (ATH. 57 c) ; TH. H.P. 3, 9, 1 ; p. ext. graine de ces fruits, DIOSC. 4, 107 ; ou le pin lui-même, PLUT. M. 648 d, 676 a ; DIOSC. 1, 87 ; GEOP. 11, 1 ;
      2 coquillage en spirale, LYC. 506 ;
      3 enroulement du hérisson sur lui-même, ION (ATH. 91 e).

➳ [ῐ] ANTH. 6, 232 ; ἡ στρ. GEOP. 11, 1.

Étym. στρόϐος.

ὁ, (< στρόβος) round ball, στρόβιλος ἀμφάκανθον εἱλίξας δέμας rolling its prickly body into a ball, of the hedgehog (< ἐχῖνος), Ion Trag. 38.4; ὀστράκου σ. the ball of an egg-shell, i.e. a round egg-shell, Lyc. 506, cf. 89.
spinning-top, Pl. R. 436d, Plu. Lys. 12.
cyclone, whirlwind, Arist. Mu. 395a7, Epicur. Ep. 2 p. 47U., Men. 536.4 (metaph, Id. Sam. 210); τρικυμίαι καὶ σ. Luc. Tox. 19, cf. Aristid. 1.164J., Poll. 4.159.
twist or turn in music, Pherecr. 145.14, Pl.Com. 254.
whirling dance, pirouette, Καρκίνου στρόβιλοι Ar. Pax 864, cf. Ath. 14.630a. later (Phryn. 374, Gal. 6.591, 15.848), = κῶνος, pine-cone, Thphr. HP 3.9.1, POxy. 1088.55 (i AD), 1211.6 (ii AD), etc. ; κόκκοι στροβίλου IG 14.966.12 (Rome).
fir, pine, PCair. Zen. 157 (iii BC), Plu. 2.648d.
stone pine, Pinus Cembra, Dsc. 1.69, Gp. 11.11.1.
winch, or perh.
rotating shaft, POxy. 1704.11 (iii AD); τὸ μυλαῖον σὺν τῷ στροβίλλῳ (sic) PMerton 39.9 (v/vi AD). = κοχλίας ἢ θαλάττιος κῆρυξ, Sch. Ar. Pax 864. dub.sens. in PMag. Osl. 1.339, BCH 51.395. [ι regularly, as in ll. cc. ; but ι in signf. 6, AP 6.232 (Crin. (?), dub.).]

[ῑ], ὁ, ein jeder gedrehte, gerundete od. sich drehende Körper, Kreisel, ὡς οἵ γε στρόβιλοι ὅλοι ἑστᾶσί τε ἅμα καὶ κινοῦνται, Plat. Rep. IV.436d u. Andere ; so auch wohl Ar. Pax 829 zu nehmen : εὐδαιμονέστερος φανεὶς τῶν Καρκίνου στροβίλων, komisch, die Söhne des Karkinus, welche Brummkreisel sind, wahrscheinlich Tänzer, od. nach den Schol. διὰ τὸ τραχὺ τοῦ σώματος ἢ πρὸς τὸ τοῦ Καρκίνου ὄνομα παίζων· ὀστρακόδερμοι γὰρ οἱ καρκίνοι καθάπερ καὶ οἱ στρόβιλοι, τοὐτέστιν οἱ κοχλίαι ἢ οἱ θαλάττιοι κήρυκες, also auch eine Schneckenart ; – Ion bei Ath. III.91e sagt vom Igel στρόβιλος ἀμφ' ἄκανθαν εἱλίξας δέμας κεῖται. – Wirbel, Strudel, bes. ein Wirbelwind mit dem Zuge nach oben, B.A. 302 ; Arist. mundo 4.15 ; vgl. Luc. Tox. 19 ; Ael. H.A. 15.2. – Ein Tanz, wahrscheinlich eine Art Walzer, VLL : vgl. Ath. XIV.630a. – Fichten- od. Tannenzapfen, Zirbelnuß, Lobeck Phryn. 387 ; eine Art Fichte od. Kiefer selbst, Geop.; Plut. qu.graec. 3.2, 5.3. – Auch ein kegelförmiger Ohrenschmuck.
[Ι, in der Regel lang, ist Crinag. 6 (VI.232) kurz gebraucht.]