ῆς (ἡ) :
   I action de tourner (les yeux) EUR. H.f. 932 ; fig. langage qui change les dispositions, ESCHL. Suppl. 623 ;
   II.1 action de tourner, XÉN. Eq. 7, 15, etc. ; évolution, PLAT. Leg. 782 a ;
      2 action de se détourner pour éviter les coups de l’adversaire, PLAT. Rsp. 405 b ;
      3 évolution du chœur de gauche à droite sur la scène, d’où air que le chœur chantait en se déplaçant, AR. Th. 68 ; PHÉRÉCR. (Com. fr. 2, 326) ; DH. Comp. 19 ;
      4 p. suite, strophe d’un chœur, d’une ode, GRAMM. ;
      5 fig. au pl. détours, ruses, finesses captieuses, AR. Pl. 1154, Eccl. 1026, Ran. 775, etc.

Étym. στρέφω.

ἡ, turning, e.g. of a horse, X. Eq. 7.15, 17, 10.15; revolving, circling, ἄρκτου στροφαί S. Fr. 432.11; τοῦ σώματος (sc. τῆς σελήνης) Epicur. Ep. 2 p. 41U. ; ὡρῶν Pl. Lg. 782a; of a snake, Arist. PA 692a6; ἐν στροφαῖσιν ὀμμάτων with rolling of the eyes, E. HF 932.
twist, such as wrestlers make to elude their adversary, πάσας στροφὰς στρέφεσθαι Pl. R. 405c; metaph, slippery trick, dodge, οὐκ ἔργον ἔστ’ οὐδὲν στροφῶν Ar. Pl. 1154, cf. Ec. 1026, Ra. 775; δημηγόρους εὐπιθεῖς σ. A. Supp. 623. in Music, twist or turn, κατακάμπτειν τὰς σ. Ar. Th. 68.
winding up of a winch, CPHerm. p. 79 (iii AD).
turning of a road, τὸν νεκρὸν… ἐν ταῖς σ. μὴ καττιθέντων μηδαμεῖ Schwyzer 323 C 33 (Delph., iv BC). metaph, (στρέφω B. 111) occupation, concern, περί τι Herm. in Phdr. p. 67 A.
turning of the Chorus; hence, the strain sung during this evolution, strophe (cf. ἀντίστροφος IV, ἀντιστροφή 1), Pherecr. 145.9, Phld. Po. Herc. 994 Fr. 19, D.H. Comp. 19, Ph. 2.484, etc. στροφαί· ἀστραπαί, Hsch. (v. στροπά).
transmutation of metals, Zos.Alch. p. 195 B.

ἡ, das Drehen, Wenden, die Wendung ; ἄρκτου στροφάς, Soph. frg. 379 ; vgl. ὡρῶν στροφαὶ παντοῖαι, Plat. Legg. VI.782a ; ἐν στροφαῖσιν ὀμμάτων ἐφθαρμένος, Eur. Herc.Fur. 932 ; bes. Tanzwendung des Chors in der Orchestra und der während des Tanzes gesungene, einer solchen Wendung entsprechende Gesang, die Strophe, übh. die Verbindung mehrerer Verse zu einem metrischen Ganzen, vgl. Ar. Thesm. 67, μελοποιεῖν ἄρχεται· χειμῶνος οὖν ὄντος κατακάμπτειν τὰς στροφὰς οὐ ῥᾴδιον.
Uebertr. = Gewandtheit, Schlauheit, δημηγόρους δ' ἤκουσεν εὐπειθεῖς στροφὰς δῆμος, Aesch. Suppl. 818 ; οὐκ ἔργον ἔστ' οὐδὲν στροφῶν, Ar. Plut. 1154. Vgl. στρέφω z. E.

1. a turning , e.g. of a horse, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]; ἐν στροφαῖσιν ὀμμάτων with rolling of the eyes, [Euripides (Refs 5th c.BC)]
2. a twist , such as wrestlers make to elude their adversary, [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]:—;metaphorically a trick, dodge , [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)]
3. the turning of the Chorus as they danced from right to left of the ὀρχήστρα: the strain sung during this evolution, the strophe , to which the ἀντιστροφή answers. (ML)