ας (ἡ) [ᾰτ]
   I commandement d’une armée, d’où :
      1 charge ou dignité de chef d’armée, HDT. 1, 59 ; 5, 26 ; ATT. (THC. 1, 95, etc.) ; en parl. d’un commandant de forces maritimes, XÉN. Hell. 6, 2, 13 ;
      2 charge de stratège (v. στρατηγός) à Athènes, AR. Pl. 192 ; ESCHN. 32, 28 ; au plur. PLAT. Ap. 36 b ; etc. ; PLUT. Per. 16 ;
      3 présidence de la ligue achéenne, POL. 4, 37, 1, etc. ;
      4 à Rome, préture, PLUT. Cato mi. 39 ; πολιτική, PLUT. Syll. 5, préture urbaine ;
   II aptitude à commander une armée, qualités d’un général, XÉN. Cyr. 1, 6, 14, etc. ;
   III manœuvre ou ruse de guerre, DS. 17, 23 ; POLYEN 6, 7, 1 ;
   IV p. ext. armée, SPT. Judith 5, 3.

➳ Ion. στρατηγίη, HDT. ll. cc.

Étym. στρατηγός.

Ion. -ίη, ἡ, office of general, command, Hdt. 1.59, 5.26, E. Andr. 678, 704, Eup. 100, Phryn.Com. 22, etc. ; παραλύειν τινὰ τῆς σ. Hdt. 6.94; ἀνάσσων Ἑλλάδος στρατηγίας being chief general of Greece, E. IT 17; τυραννίδος μᾶλλον… μίμησις ἢ σ. Th. 1.95; of a naval command, Id. 5.26, X. HG 6.2.13. at Athens, office of στρατηγός, Ar. Pl. 192, Aeschin. 2.41; in pl., Pl. Ap. 36b, R. 599c, etc. ; ἐν ταῖς ἐνιαυσίοις σ. Plu. Per. 16; presidency of the Achaean league, Plb. 4.37.1, etc. ; in Egypt, office of στρατηγός, πρὸς τῇ σ. deputy-στρατηγός, PEnteux. 63.10 (iii BC), UPZ 108.28 (ii BC); πρὸς τῇ σ. also, = στρατηγός, BGU 12.6 (ii AD); at Rome, praetorship, Plu. Cat. Mi. 39, Sull. 5, etc. ; cf. στρατηγός II. 3, 4.
period of command, campaign, X. HG 6.2.39.
troops commanded by one general, command, prob. in OGI 266.54 (Pergam., iii BC).
generalship, X. Cyr. 1.6.14, Mem. 3.1.5, Pl. Euthd. 307a, etc. ; piece of strategy, D.S. 17.23.
province governed by a στρατηγός, Str. 12.1.4, al., Plin. HN 6.27, App. Mith. 105. = φαλαγγαρχία, a force of 4096 men, Arr. Tact. 10.7, Ael. Tact. 9.8. = στρατιά (which is found in codd. AB), LXX Ju. 5.3.

ἡ, ion. στρατηγίη, Amt od. Würde eines Feldherrn, Feldherrnstelle ; Eur. Andr. 679, 705 ; ἀνάσσων Ἑλλάδος στρατηγίας, I.T. 17 ; Ar. Plut. 192 ; Her. 6.94 ; Thuc., Plat. u. Folgde, wie Pol. 10.25.9 ; Art, Feldherr zu sein, Xen. An. 2.2.13 ; Feldherrnklugheit, Sp.

1. the office, dignity , or post of general, command , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], attic; of naval command, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
2. the office of στρατηγός at Athens, a sort of war-minister , [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC), Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]:—;at Rome the Praetorship , [Plutarch (1st/2nd c.AD)]
3. a period of command, campaign , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
4. the qualities or skill of a general, generalship , [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)] (ML)