ας (ἡ) [ᾰτ]
   I expédition militaire (sur terre et sur mer) : ἐπί τινα, HDT. 5, 77, contre qqn ; στρατείαν ποιεῖσθαι, HDT. 1, 71, 171 ; THC. 1, 15, etc. ; XÉN. Hell. 7, 4, 19, etc. ; στρατεύειν, EUR. Suppl. 116, etc. ; στρατεύεσθαι, DÉM. 545, 15, etc. faire une expédition ; ἐπὶ στρατείας εἶναι, PLAT. Rsp. 468 b ; AND. 21, 29 ; ou ἐν στρατείᾳ εἶναι, XÉN. Cyr. 5, 2, 19, être en campagne ;
   II p. suite :
      1 service militaire, au pl. PLAT. Rsp. 404 a ; Leg. 878 c ; DÉM. 568, 9 ;
      2 discipline militaire, DC. 78, 36 ;
      3 fonctions militaires, particul. commandement militaire, DC. 72, 12 au pl. ;
   III troupes en campagne, EUR. I.A. 495, Rhes. 263.

➳ Ion. στρατηΐη, HDT. ll. cc. Dans les inscr. att. l’écriture flotte entre στρατεία et στρατιά au sens de « expédition » ; au sens de « troupes », on trouve seul. στρατιά, v. Meisterh. p. 43, 29.

Étym. στρατός.

Ion. στρατηΐη, ἡ, (< στρατεύω) expedition, campaign, στρατηΐην ποιεῖσθαι ἐς…, ἐπὶ…, Hdt. 1.71, 171, etc. ; πολλὰς σ. ἐποιήσαντο Th. 2.11; σ. ἐστράτευσ’ ὀλεθρίαν E. Supp. 116; σ. ἡμῖν εἰς Ποτείδαιαν ἐγένετο Pl. Smp. 219e, cf. IG 12(2).645.15 (Nesus), etc. ; ἀπὸ στρατείας coming from war, after service done, A. Ag. 603, Eu. 631; κατὰ τὴν Σιτάλκου σ. about the time of his expedition, Th. 2.101; εἰς δὲ σ. πάντας Ἀργείους ἄγων E. Supp. 229; ἐπὶ στρατείας εἶναι to be on foreign service, Pl. Smp. 220c (codd., στρατιᾶς Cobet, Burnet); so ἐν στρατείᾳ ὄντας X. Cyr. 5.2.19; ἐν τῇ σ. PEnteux. 48.3 (iii BC); παραγγέλλειν τινὶ σ. κατὰ γῆν X. HG 7.1.13; ἐκδήμους σ. οὐκ ἐξῇσαν Th. 1.15; στρατείαν ξυνεξελθεῖν ib. 3; σ. δ’ οὐ φέρει περιουσίαν Men. 382, cf. OGI 5.44 (Scepsis, iv BC); τῆς σ. γιγνομένης ἐκ καταλόγου Arist. Ath. 26.1; freq. in pl., military service, warfare, Pl. R. 404a; πρὸς ταῖς αὑτοῦ σ. in addition to the campaigns which he is bound to serve, Id. Lg. 878d; ἐν ταῖς σ. μισθοφορεῖν Arist. Ath. 27.2; ἀπὸ σ. ἱππικῶν IGRom. 3.58 (Bithynia); στρατείας στρατεύεσθαι IG2². 505.54; ἀφειμένος στρατείας, = Lat. exauctoratus, Plu. 2.274a. σ. ἐν τοῖς ἐπωνύμοις levy of those liable to serve in the year of such and such archons, Harp. s.v., cf. Arist. Ath. 53.7. σ. ἡ ἐν τοῖς μέρεσιν expedition for special service, to train the young soldiers next after serving as περίπολοι, Aeschin. 2.168, cf. Suid. s.v. τερθρεία.
military discipline, ἡ ἀκριβὴς σ. D.C. 78.36.
military appointment, ἐπώλησε στρατείας Id. 72.12. — στρατιά is a constant v.l., and is sts. undoubtedly used = στρατεία (campaign), v. στρατιά 11 and cf. Sch. Ar. Th. 835 (= Eup. 369); but στρατεία = army, expeditionary force is very rare, E. IA 495 (restd. in Rh. 263 (lyr.)); in Inscrr. στρατεία never = army, but both -εία (IG 22.1132.14, SIG 398.2 (Cos, iii BC), al.) and -ιά = campaign.

ἡ, ion. στρατηΐη, Heereszug ; Aesch. Ag. 589, Eum. 601, εἰς στρατείαν πάντας Ἀργείους ἄγων, Eur. Suppl. 229, στρατεία διαλυθεῖσα, I.A. 495 ; oft bei Her., στρατηΐην ποιεῖσθαι = στρατεύεσθαι. Auch στρατείαν ἄγειν, Isocr. 4.88 ; ἐκδήμους στρατείας οὐκ ἐξῄεσαν, Thuc. 1.15 ; τὴν ἐπὶ Θρᾴκης στρατείαν παρασκευάζειν, 4.74 ; στρατείαν ὁρμᾶν, Xen. Cyr. 8.6.20 ; οἴκοι τε καὶ ἐπὶ στρατείας, domi militiaeque, Plat. Phaedr. 260b, ἐπὶ στρατείας εἶναι, Rep. V.468b, ἐν στρατείᾳ εἶναι, Xen. Cyr. 5.2.19 ; στρατείαν ἐξελθών, Aesch. 2.168. – Auch τὰς κατὰ πόλεμον καὶ στρατείας ἀποδημίας, Plat. Legg. XII.950d ; στρατείας ἁπάσας τὰς ἐν ἡλικίᾳ ἐστρατευμένος, Dem. 21.95, die erforderliche Anzahl von Feldzügen mitgemacht habend.

στρατεία (on the orthogr., see Deiss., BS, 181 f.), -ας, ἡ
(< οτρατεύω), [in LXX chiefly for צָבָא ;]
an expedition, a campaign, warfare: metaph., 2Co.10:4 (-τιά, T), 1Ti.1:18.†
(AS)