ίδος (ἡ) [ῐδ]
      1 vêtement, robe, EUR. Ph. 1491 ; ANTH. 7, 27 ; νεϐρῶν στολίδες, EUR. Hel. 1539, peaux de daim dont on se revêt ; στολὶς ἄκρα, Ps.-ERATOSTH. Cat. 35, c. ἀκροστόλιον ;
      2 pli d’un vêtement, EUR. Bacch. 936 ; ARSTT. Aud. 35 ; p. ext. pli, ride, PLUT. M. 64 a.

Étym. στέλλω.

ίδος, ἡ, = στολή II, garment, robe, E. Ph. 1491 (lyr.), AP 7.27 (Antip.Sid.), Sammelb. 6178 (Egypt, metr.), etc. ; νεβρῶν στολίδες, i.e. fawnskins worn as garments, E. Hel. 1359 (lyr.).
sails, AP 10.6 (Satyr.). pl., folds in a woman΄s robe, πέπλων E. Ba. 936; τῶν ἀνδριάντων Arist. Aud. 802a38; cf. στολιδωτός ; of wrinkles or folds in the womb or other parts, Sor. 1.14, Heliod. ap. Orib. 44.8.14; of rugose ulcers, Gal. 12.231, al. ; also wrinkles on the forehead, Poll. 2.46, cf. Plu. 2.64a.

ἡ, = στολή,
1) Kleid, Antip.Sid. 34 (Plan. 176) u. öfter ; – νηῶν στολίδες λεπταλέαι, Segel, Satyr. 6 (X.6); – στολὶς ἄκρα, = ἀκροστόλιον, Eratosth. catast. 35.
2) eine Falte im Kleide, welche auf der Ferse ruht, αἱ ἐξεπίτηδες ὑπὸ δεσμοῦ γιγνόμεναι κατὰ τέλη τοῖς χιτῶσιν ἐπιπτυχαί, Poll. 7.54 ; Eur. Bacch. 924. – Auch Runzel, κεκλασμέναις στολίσι καὶ ῥυτίσι, Plut. discr. ad. et amic. 32 ; Medic.