στεφανόω-ῶ [ᾰ]
      1 conduire autour, diriger en cercle, acc. OPP. C. 4, 90 ; p. suite, ceindre, entourer : πόλιν τείχεσιν, DP. 1006, une ville de remparts (v. le moy.) ;
      2 couronner : τινα, EUR. Or. 954, qqn : τινι, EUR. Bacch. 191, etc. de qqe ch. ; τινά τινι, PLAT. Leg. 946 b ; τινά τινος, PHILSTR. 720, qqn de qqe ch. ; χαίταν, PD. O. 14, 35, couronner la chevelure ; κρᾶτά τινι, EUR. Bacch. 177, couronner la tête de qqe ch. ; avec l’acc. de la chose pour laquelle on couronne : στ. τινα εὐαγγέλια, AR. Eq. 647, couronner qqn pour d’heureuses nouvelles ; offrir sa couronne : πόλιν, DÉM. 1343, 1, à une ville ; cf. B. de corr. hell. 1894, p. 13 ; honorer : τινα, EUR. Tr. 1030, qqn ; τινά τινι, PD. O. 1, 162, qqn de qqe ch. ; τύμϐον αἵματι, EUR. Hec. 128, honorer une tombe avec le sang d’une victime ; p. ext. récompenser (avec de l’argent) acc. POL. 13, 9, 5 ; PLUT. Tim. 16 ;

Moy. (surt. aux pf. et pl.q.pf. ἐστεφάνωμαι et ἐστεφανώμην) :
      1 se répandre ou se déployer autour : ἀμφί τινα, IL. 15, 153, autour de qqn ; ἐπί τινι, IL. 11, 36 ; ou περί τι, IL. 5, 739 ; OD. 10, 195, autour de qqe ch. ; d’où ceindre, entourer : τι, HÉS. Th. 382, qqe ch. ;
      2 couronner : τινά τινος, D. CHR. 1, 291, qqn de qqe ch. ;
      3 se couronner : τινι, SOPH. fr. 480 Dind. ; EUR. Bacch. 106, etc. de qqe ch. ; abs. THC. 4, 80 ; XÉN. Hell. 4, 3, 21, etc.

➳ Pass. prés. ion. στεφανεῦμαι, HDT. 8, 59 ; fut. moy. στεφανώσομαι au sens act. PHILSTR. V. Ap. 7, p. 294 ; au sens pass. ARSTD. 39, 496.

Étym. στέφανος.

Med., Syracusan 2 sg. imper. στεφάνουσο Sch. Theoc. 11.42; — Pass., fut. -ώσομαι Aristid. 1.496 J. ; -ωθήσομαι Aeschin. 3.20, al., PCair. Zen. 60.7 (iii BC); used by Hom. and Hes. only in Pass., to be put round in a circle or as a rim or border, and hence to be put round, ἣν περὶ μὲν πάντῃ Φόβος ἐστεφάνωται round about the aegis is Terror wreathed, Il. 5.739; τῇ δ’ ἐπὶ μὲν Γοργὼ ἐστεφάνωτο 11.36; ἀμφὶ δέ μιν θυόεν νέφος ἐστεφάνωτο all round about him was a cloud, 15.153; νῆσον, τὴν πέρι πόντος ἐστεφάνωται the sea lies round about the island, Od. 10.195; rarely c. acc., τείρεα, τά τ’ οὐρανὸς ἐστεφάνωται constellations which heaven has all round it, Il. 18.485, cf. Hes. Th. 382, IG4²(1).129.9 (Epid.); of a crowd of spectators surrounding a dancing-floor, ἀμφὶ δ’ ὅμιλος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο h.Ven. 120; περὶ δ’ ὄλβος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο around were riches in a circle placed, Hes. Sc. 204; so in later Ep., A.R. 3.1214, Q.S. 5.99, Orph. A. 45, etc. ; also in Act., περίτροχον ἐστεφάνωσαν αἱμασιήν made a fence round, Opp. C. 4.90.
to be surrounded, ἐστεφανωμένος τιάραν μυρσίνῃ having his tiara wreathed with myrtle, Hdt. 1.132; πεδία ἐστεφάνωται ὄρεσιν are surrounded by…, Hp. Aër. 19; ὅπλοισιν πόλις Epigr. ap. Paus. 9.15.6; χθὼν ἅτε νῆσος στεφανῶται D.P. 4; so in Act., [Βαβυλῶνα] τείχεσιν ἐστεφάνωσεν Id. 1006. after Hom. in Act., crown, wreathe, χαίταν Pi. O. 14.24; Ὀρέστην σ. E. Or. 924; κρᾶτα κισσίνοις βλαστήμασιν Id. Ba. 177; στεφάνοις ib. 101 (lyr.); c. gen., πίτυος Longus 2.31; σ. τινὰ ὡς σωτῆρα And. 1.45; τὸν νικῶντα θαλλῷ Pl. Lg. 946b; νῖκαι σ. τινά Pi. N. 11.21; of crowning a corpse, Ar. Ec. 538; a tomb, IG1². 1037, Sammelb. 7457.10 (iii/ii BC), Luc. Cont. 22, PLips. 30.2 (iii AD); ships, Plu. 2.981e; of the nuptial crown, LXX Ca. 3.11; κατηρῶντο τοῖς ἐστεφανωμένοις newly wedded couples, Lib. Or. 33.29; στεφανοῦν εὐαγγέλια crown one for good tidings, Ar. Eq. 647; στεφανοῦσα, title of a statue by Praxiteles (v. στέφω III), cf. Ath. 12.534d; — Pass., to be crowned or rewarded with a crown, Hdt. 7.55, 8.59, PCair. Zen. l.c., 2 Ep. Ti. 2.5; ἐλαίᾳ Pi. O. 4.13; ποίᾳ Id. P. 8.19; φυτὸν στεφανούμενος Ach.Tat. 1.5; σ. καὶ ἀνακηρύττεσθαι And. 2.18; — Med., crown oneself, στεφανωσαμένη δρυῒ καὶ… σπείραισι δρακόντων S. Fr. 535 (anap.); στεφανοῦσθε κισσῷ E. Ba. 106 (lyr.); στεφανωσάμενος καλάμῳ Ar. Nu. 1006; στεφανωσάμενος αὐτόν (sc. τὸν στέφανον) Phalar. Ep. 40; στεφανοῦνται τῶν ἀνθέων Philostr. Her. 12a. 2; τῆς πίτυος D.Chr. 9.10; also abs., of one going to sacrifice, Th. 4.80; τῷ θεῷ X. HG 4.3.21; at a festival, Ar. Ach. 1145, Men. 518.15, etc. ; win a crown, of the victor at the games, Pi. O. 7.15, 81, 12.17, N. 6.19; — Pass., c. dupl. acc., ἐστεφανώθη Ἐλεύθερος… Ἁδριάνεια πάλην IG2². 2087.64 (ii AD).
crown as an honour or reward (cf. στέφανος II. 2b), D. 19.193, Theopomp.Hist. 239, Men. 84, IG2². 212.30 (iv BC), etc. ; reward by a gift of money, etc. (cf. στέφανος II. 5), Καλλισθένην ἑκατὸν μναῖς Lycurg. Fr. 19, cf. D.S. 14.53, Plu. Tim. 16; σ. τινὰ πεντακοσίοις ἀργυρίου ταλάντοις, χιλίοις δὲ λιβανωτοῦ Plb. 13.9.5; also ἐστεφανωκότος… τὰς δυνάμεις χρυσῶν μυριάδων τριάκοντα Gauthier et Sottas Décret trilingue en l΄honneur de Ptolémée IV p. 67 (iii BC). metaph, confer glory upon, decorate, honour, τινὰ μολπᾷ Pi. O. 1.100; τοὺς πρεσβυτέρους ἤθεσι χρηστοῖς Ar. Nu. 959; ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων τὴν πόλιν (by a victory in the games) And. 4.26; Ἑλλάδα E. Tr. 1030, cf. Critias 4 D. ; ἔργοις γένος TAM 1.44 (Xanthus); [τὸ ῥόδον] ἐγκωμίῳ Philostr. Ep. 51; ἀριστείοις D.S. 4.32; πανοπλίᾳ Id. 20.84; — Pass., σοφίας ἀριστεῖα ἐστεφανοῦτο Philostr. Her. 10.4.
crown or honour with libations, σ. τύμβον αἵματι E. Hec. 126 (anap.).
crown with the badge of office, esp. of persons sacrificing, Lys. 26.8; — Pass., X. An. 7.1.40; of magistrates in office, ὁ ἐστεφανωμένος ἄρχων D. 21.17; βούλεται στεφανωθῆναι ἐξηγητείαν PRyl. 77.37 (ii AD).

ion. στεφανεῦμαι statt στεφανοῦμαι, Her. 8.59, eigtl. umzingeln, umgeben, als Rand umschließen ; αἰγίδα, ἣν πέρι μὲν πάντη φόβος ἐστεφάνωται, rings um die Aegis ist Schrecken als Einfassung angebracht, Il. 5.739, vgl. τῇ δ' ἐπὶ μὲν Γοργὼ ἐστεφάνωτο, 11.36 ; ἀμφὶ δέ μιν θυόεν νέφος ἐστεφάνωτο, rings um ihn war eine Wolke als Umhüllung gelagert, 15.153 ; περὶ νῆσον πόντος ἀπείριτος ἐστεφάνωται, Od. 10.195 ; selten c. acc., τὰ τείρεα πάντα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Il. 18.485, ἄστρα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Gestirne, mit denen der Himmel umkränzt ist, Hes. Th. 382, ἀμφὶ δ' ὅμιλος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο, H.h. Ven. 120 ; περὶ δ' ὄλβος ἐστεφάνωτο, Hes. Sc. 204 ; sp.D.: πέριξ δέ μιν ἐστεφάνωντο δράκοντες, Ap.Rh. 5.121 ; πάντα δ' ἄρ' ἐστεφάνωτο βαθὺς ῥόος Ὠκεανοῖο, Qu.Sm. 5.99. – Gew. bekränzen, bes. mit dem Sieges- od. Ehrenkranze schmücken, mit einem Kranze belohnen ; χαίταν, Pind. Ol. 14.24 ; πάτραν, N. 11.21 ; στεφανοῦν κρᾶτα κισσίνοις βλαστήμασιν, Eur. Bacch. 177, u. öfter ; auch τύμβον στεφανοῦν αἵματι, Hec. 128 ; στεφάνῳ χρυσῷ στεφανοῦν, Ar. Av. 1274 ; ῥόδοις, Eq. 961 ; δάφνῃ, Pax 1009, u. öfter ; auch στεφανοῦν χρηστοῖς ἤθεσι, Nub. 946 ; auch εἶτ' ἐστεφάνουν μ' εὐαγγέλια, Equ. 645, sie bekränzten mich für die gute Botschaft ; Her. 7.55 ; οἱ μὲν ἐστεφανώσαντο, zum Opfer, Thuc. 4.81 ; vgl. Xen. An. 7.1.40 ; Cyr. 3.3.34 u. sonst ; στεφανῶσαι θαλλῷ, Plat. Legg. XII.946b u. öfter ; auch θαλλοῦ, Aesch. 2.46, wo mehrere mss. στεφάνῳ hinzusetzen (s. στέφανος); Xen. στεφανωσάμενος ἐλάμβανε τὰ ὅπλα, An. 4.3.17, denn die Lazedämonier kränzten sich vor der Schlacht, vgl. Hell. 4.2.12, Lac. 13.8 ; Plut. Luc. 22 ; ἄρχων ἐστεφανωμένος, Dem. 21.17, vgl. στεφανηφόρος. – Uebh. schmücken, zieren, τινά τινι, Jacobs Philostr. imagg. p. 294.

στεφανόω, -ῶ
(< στέφανος), [in LXX for עָטַר ;]
with accusative of person(s),
to crown: of a victor, 2Ti.2:5. Metaph., δόξῃ κ. τιμῇ, Heb.2:7, 9' (LXX) .†
(AS)