ά, όν :
   I solide, càd. :
      1 ferme, dur, IL. 17, 493 ; OD. 19, 494 ; HDT. 1, 52 ; XÉN. Cyn. 9, 16 ; p. opp. à ἀραιός, HPC. Fract. 774 ; à μαλθακός, PLAT. Phædr. 239 c, etc. ; subst. ἡ στερεά (s.-e. μερίς) HÉRON, PHIL. BYZ. la partie solide, le cœur (d’une chose) ;
      2 p. suite, robuste, vigoureux, en parl. d’athlètes, DL. 2, 132 ; de bras, THCR. Idyl. 22, 48, etc. ;
      3 solide, substantiel, en parl. de nourriture, DS. 2, 4 ; NT. Hebr. 5, 12, etc. ;
      4 en mauv. part : dur, cruel, IL. 12, 267 ; OD. 23, 103 ; PD. P. 4, 394 ; ESCHL. Pr. 174 ; seul. en poésie ;
      5 opiniâtre, obstiné : fig. στ. ἁμάρτημα, SOPH. Ant. 1262, faute produite par l’obstination ;
      6 p. suite, rude, difficile, PLAT. Rsp. 348 e ;
   II t. de géom. solide, cubique, EUCL. Elem. 11, def. 11 ; PLAT. Phil. 51 c, Tim. 54 e, etc. ; t. d’arithm. cubique, EUCL. Elem. 11, def. 11 ; ARSTT. Pol. 5, 12, 8 ; τὰ στερεά, PLAT. Theæt. 148 b, les solides, en gén.

• Cp. -ώτερος, OD. 23, 103 ; PLAT. Rsp. 348 e, etc. ; • Sup. -ώτατος, ATT.

Étym. p. *στερεϝός, de la R. indo-europ. *ster-, rigide, fixe ; cf. στερρός, στεῖρα¹ et στεῖρα², lat. sterilis, all. starr.

ά, όν, also στερρός, firm, solid, σ. λίθος ἠὲ σίδηρος Od. 19.494; βοέαι Il. 17.493; αἰχμὴ σ. πᾶσα χρυσέη all of solid gold, Hdt. 1.52, cf. 183; ἕρμα σ. γῆς E. Hel. 854, cf. X. Cyn. 9.16; γῆ σ. καὶ ἀδιάλυτος Epicur. Nat. 14.2; τὰ στερεώτερα τῶν ὀστέων, opp. τὰ ἀραιότερα, Hp. Fract. 33; τὸ σ., opp. κενόν, Democr. ap. Arist. Ph. 188a22, Metaph. 985b7; opp. μαλθακός, Pl. Phdr. 239c; κυσὶ σ. καὶ ἰσχνοῖς, opp. προβάτοις πίοσι καὶ ἁπαλοῖς, Id. R. 422d; ἀθλητής D.L. 2.132; βραχίονες Theoc. 22.48; δέρματα Pl. Prt. 321a; νῆμα Id. Plt. 282e; σ. κέρας solid, opp. κοῖλον, Arist. HA 500a6; σ. κάλαμος Thphr. HP 4.11.10; στερεὰ τροφή solid food, D.S. 2.4, Ep. Hebr. 5.12, Arr. Epict. 2.16.39 (Comp.); τὸ σ. σῶμα, opp. ὁ χυλός, Gal. 15.463; σ. κοιλίη costive, Hp. Acut. (Sp.) 56. Adv. -ρεῶς firmly, fast, κατέδησαν Od. 14.346; ἐντέτατο Il. 10.263; νῶτα… ἑλκόμενα σ., of wrestlers, 23.715. of money, standard, of full value, ἀργυρίου στερεὰ τάλαντα SIG 826 D 20 (Delph., ii BC); so perh. of sums due in kind, πυροῦ στερεοῦ PRein. 8.5 (ii BC), al. ; and of linear and square measures, τῆς προσούσης αὐλῆς πηχῶν σ. ὀκτὼ τὸ ἐπιβάλλον αὐτῷ μέρος ἥμισυ πήχεις σ. τέσσερας eight (four) standard cubits, PStrassb. 87 (ii BC), cf. PLond. 3.1024.19 (ii BC); πόδες σ.
standard feet, Milet. 7 p. 59 (Didyma); μέτρημα σ. Supp.Epigr. 4.446.11 (ibid, iii/ii BC). ὠρύγη ποταμὸς ἐπὶ τὰ τρία σ. the ditch was restored by digging to its three normal dimensions, OGI 672 (Canopus, i AD), cf. 673, where the Latin version has at tria soldu(m) metaph, stiff, stubborn, στερεοῖς ἐπέεσσι, opp. μειλιχίοις, Il. 12.267; κραδίη στερεωτέρη ἐστὶ λίθοιο Od. 23.103. Adv. -ρεῶς, ἀποειπεῖν Il. 9.510, cf. 23.42. later, hard, stubborn, cruel, πῦρ Pi. O. 10 (11).36; ὀδύναι Id. P. 4.221; ἀπειλαί A. Pr. 174 (anap.); ἁμαρτήματα S. Ant. 1262 (lyr.); ἦθος Pl. Plt. 309b; οὕτω σ. <τι> πρᾶγμα θερμόν ἐσθ’ ὕδωρ Antiph. 245; σ. φωνή Tryph. 490; τοῦτο ἤδη στερεώτερον harder, more difficult, Pl. R. 348e. of language, τὸ εὔτονον καὶ σ.
solidity, D.H. Din. 8; ποιήματα Phld. Po. 5.5, cf. 4 (Sup.). σ. ζῴδια, i.e. productive of settled conditions, Serapio in Cat.Cod.Astr. 1.100.17, Ptol. Tetr. 32, PMagLond. 46.47. of bodies and quantities, solid, cubic, opp. ἐπίπεδος (plane), Pl. Phlb. 51c; σ. γωνία a solid angle, Id. Ti. 54e sq., cf. Euc. 11 Def. 11; σ. πῆχυς POxy. 669.7 (iii AD); σ. ἀριθμός a cubic number, Arist. Pol. 1316a8; τὰ σ.
cubic numbers, representing bodies of three dimensions, Pl. Tht. 148b; dat. sg. στερεῷ in the third power, Theol.Ar. 4.
(Cf. Skt. sthirás ΄firm, hard, solid΄, OHG. star ΄rigid΄, OE. starian ΄stare fixedly΄.)

starr, hart, fest ; λίθος, Od. 19.494 ; stramm, straff, βοέαι, Il. 17.493, auch übertr., κραδίη στερεωτέρη ἐστὶ λίθοιο, Od. 23.103, στερεοῖς ἐπέεσσι, im Ggstz von μειλιχίοις, mit harten Worten, Il. 12.267 ; u. • adv., στερεῶς ἀρνεῖσθαι, ἀποειπεῖν, 9.510, 23.42, 715, H.h. Ven. 25, H.h.Cer. 330 ; hartnäckig, bestimmt. u. im eigtl. Sinne, στερεῶς καταδῆσαι, ἐντετάσθαι, Od. 14.346, Il. 10.263 ; πῦρ, Pind. Ol. 11.36, ὀδύναι, P. 4.221, ἁμαρτήματα στερεά, θανατόεντα, grause, Soph. Ant. 1248, στερεαὶ ἀπειλαί, Aesch. Prom. 173, ἕρμα στερεὸν γῆς, Eur. Hel. 860 ; Plat. Phaedr. 246, u. öfter, Ggstz μαλθακός, 239c ; ἦθος, Polit. 309b ; στερεῇ φρενὶ τλῆναι ὀϊζύν, Qu.Sm. 9.508, καὶ ἄνουσος, 9.461. Bes. von geometrischen Körpern, u. ἀριθμός, Kubikzahl, Plat. Theaet. 148b ; vgl. ἐπίπεδά τε καὶ στερεά, Phil. 51c ; Arist. Pol. 5.12 u. Sp.

στερεός, -ά, -όν
[in LXX: Num.8:4 (מִקְשָׁה); σ. πέτρα, Isa.5:28 (צַר), etc. ;]
hard, firm, solid: τροψή, Heb.5:12, 14; θεμέλιος, figuratively, 2Ti.2:19. Metaph.,
__(a) in bad sense, hard, cruel (Hom., al.);
__(b) in good sense, steadfast, firm: τ. πίστει, 1Pe.5:9.†
(AS)