ή, όν, étroit, resserré :
   I (avec idée de lieu) THC. 7, 51 ; XÉN. Cyn. 5, 30 ; PLAT. Tim. 66 a, etc. ; p. opp. à εὐρύς, HDT. 2, 8 ; PLAT. Leg. 737 a, etc. ; à πλατύς, HDT. 4, 195, etc. ; subst. τὸ στενόν, XÉN. Hell. 7, 1, 29 ; τὰ στενά, HDT. 7, 223, passage étroit, défilé ; qqf. bras de mer, détroit, THC. 2, 86 ; LUC. D. mar. 9, 1 ; ἡ στενή, THC. 2, 99, étroite langue de terre ; p. anal. fig. :
      1 resserré, gêné : εἰς στενὸν καθίστασθαι, DÉM. 15, 24, être réduit aux extrémités, à la détresse ; εἰς στενὸν συνελαύνειν, LUC. Herm. 63, réduire aux extrémités ;
      2 chétif, mesquin, de peu d’importance, PLAT. Gorg. 497 c ; POL. 7, 7, 6 ; DH. 4, 52 ;
      3 en parl. du style, maigre, sec, pauvre, ARSTT. Aud. 57 ; Rhet. 3, 12, 2 ;
   II (avec idée de temps) court, de peu de durée, MÉN. 4, 194 Meineke ; ALCIPHR. 1, 24.

• Cp. στενώτερος, HPC. V. med. 17 ; PLAT. Tim. 66 d ; ARSTT. H.A. 2, 17, 29, etc. ; ou στενότερος (pour *στενϝότερος ; cf. κενός) XÉN. Cyr. 2, 4, 3 ; PLAT. Phæd. 111 d. • Sup. στενότατος (pour *στενϝότατος) SCYMN. 709.

➳ Ion. στεινός, HDT. HPC. ll. cc. ; cp. στεινότερος, HDT. 1, 181 ; 7, 175.

Étym. obscure.

Ion. στεινός, ή, όν, Aeol. στένος Alc. Supp. 34 (dub.l.) : — narrow, opp. εὐρύς, πλατύς, Hdt. 2.8 (Sup.), 4.195, al. ; ψαλίς S. Fr. 367; δίαυλος E. Tr. 435; ἐσβολή Hdt. 7.175 (Comp.); πόρος ib. 176; ἡ ἔσοδος Th. 7.51; οὔτ’ εὐρεῖα οὔτε στενὴ διαφυγή Pl. Lg. 737a; ἐν στενῷ, Ion. στεινῷ, in a narrow space, A. Pers. 413, Hdt. 8.60. β’ ; ποιεῖν τὸν δῆμον εὐρὺν καὶ σ. Ar. Eq. 720; σ. ποδεών Hdt. 8.31; ἔντερον Ar. Nu. 161; πόροι, φλέβες, Ti.Locr. 101a, Pl. Ti. 66a; κεφαλή, πόδες, X. Cyn. 5.30. Subst., τὰ σ. the narrows, straits, of a pass, Hdt. 7.223; of a sea, Th. 2.86, etc. ; of the straits of Gibraltar, Str. 3.5.5; so τὸ σ. the strait (Hellespont), Luc. DMar. 9.1; ἐπὶ σ. τῆς ὁδοῦ X. HG 7.1.29; also ἡ στενή a narrow strip of land, Th. 2.99; τὰ σ.
passes, defiles, Phld. Rh. 1.334 S. metaph, close, confined, ἀπειληθέντες ἐς στεινόν driven into a corner, Hdt. 9.34; σ. ζῶμεν χρόνον Men. 410; εἰς στενὸν κομιδῇ τὰ τῆς τροφῆς τινι καταστήσεται D. 1.22; εἰς σ. τοῦ καιροῦ φθείρεσθαι Alciphr. 1.24.
scanty, petty, Pl. Grg. 497c; ὑποθέσεις Plb. 7.7.6; ἐλπίδες D.H. 4.52; ἐρωτήσεις Philostr. VS 2.30; small-minded, narrow-minded, in Adv. Comp., PGiss. 40 ii7 (iii AD). of sound and style, thin, meagre, Arist. Aud. 803b24, Rh. 1413b15; hard to pronounce, συλλαβὴ σ. καὶ δύστομος Phld. Po. 2.15. — Choerob. in Theod. 2.76 H., EM 275.50 say that στενός, like κενός, forms the Comp. and Sup. στενότερος, στενότατος, and these forms are explainable from ΣτενϜότερος, ΣτενϜότατος, which are implied by the Ionic forms στεινότερος, ότατος (στεινότερος occurs in Hdt. 1.181, 7.175, στενότερος in IG 7.3073.109 (Lebad., ii BC), Pl. Phd. 111d, X. Cyr. 2.4.3 with v.l.); and στενοτάτου is required by the metre in Scymn. 922; the form στενώτερος is however found in Hp. VM 22, Arist. PA 675a35, al. Adv., στενῶς διακεῖσθαι to be in difficulties, PCair. Zen. 498 (iii BC), PTeb. 760.19 (iii BC), D.L. 8.86, cf. LXX 1 Ki. 13.6.

ion. στεινός, eng, schmal, dünn ; ὡς δὲ πλῆθος ἐν στενῷ νεῶν ἥθροιστο, Aesch. Pers. 405, τὰ στεινά, die Engen, Engpässe, Her. 7.176, 223 ; οὔσης δὲ στενῆς τῆς εἰσόδου, Thuc. 7.51 ; Ggstz εὐρύς, Plat. Legg. V.737a ; Komparat. στενώτερα, vulg. στεινότερα, Phaed. 111d ; so schwankt die Lesart auch Xen. Cyr. 2.4.3, die abweichende Form (στενότερος B.A. 1216) ist von dem ion. στεινός abzuleiten ; εἰς στενὸν τὰ τῆς τροφῆς τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται, Dem. 1.22, auch = leicht, geringfügig, ὑπόθεσις, Pol. 7.7.6, auch = mangelhaft, kärglich, Sp.

στενός, -ή, -όν
[in LXX for צַר, etc. ;]
narrow: fig (v MM, xxiii), Mat.7:13-14, Luk.13:24.†
(AS)