ή, όν [ᾰ]
A act. :
   I qui sert à couvrir, qui couvre, ESCHL. Ag. 358 ; ANTH. 9, 71 ; PLUT. Ant. 45 ;
   II qui ne laisse rien passer, d’où :
      1 qui recouvre hermétiquement, qui enferme complètement, impénétrable, imperméable, XÉN. Cyn. 5, 10 ;
      2 fig. discret, silencieux, ALCIPHR. 1, 13 ; THÉM. 263 a, etc. ; τὸ οὐ στ. PLAT. Gorg. 493 b, habitude de ne se pas contenir ;
      3 opaque, épais, PLUT. M. 692 a ;
B pass. :
      1 couvert, THC. 3, 21 ; SOPH. Ant. 115 ; EUR. fr. 475 a, 6 ; CALL. Cer. 55 ;
      2 bouché, constipé, NIC. Al. 367.

• Cp. στεγανώτερος, ALCIPHR. l. c. ; • Sup. στεγανώτατος, PLUT. Ant. 45 ; JOS. B.J. 1, 24, 1.

Étym. στέγω.

ή, όν, (< στέγω) covering so as to keep out water, water-tight, τρίχα X. Cyn. 5.10; πλοῖα Arist. Fr. 554; of other things, κλῶνες… κεράμων στεγανώτεροι AP 9.71 (Antiphil.); πυκνὸν καὶ σ. Plu. 2.692a; προβλημάτων στεγανώτατον πρὸς ὀϊστούς Id. Ant. 45. generally, enclosing, confining, δίκτυον A. Ag. 358 (anap.).
closely covered, sheathed, λευκῆς χιόνος πτέρυγι στεγανός, of Polynices, represented as an eagle, covered by his white Argive shield (cf. λεύκασπις), S. Ant. 114 (anap.); of a building, ἄνωθεν σ.
roofed over, Th. 3.21, cf. Trag.Adesp. 115, Call. Cer. 55, D.H. 1.26; οὓς [ναοὺς]… δοκὸς στεγανοὺς παρέχει E. Fr. 472.6 (anap.).
strongly fortified, πόλις Aristid. Or. 21 (22).12 (Comp.); ἕρκη Lib. Decl. 23.77 (Sup.).
indoor, δίαιτα, opp. open-air life, Ph. 2.297. metaph, τὸ ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ σ. its intemperance and leakiness, Pl. Grg. 493b; and of persons, close, reserved, prov., Ἀρεοπαγίτου στεγανώτερος Alciphr. 1.13, cf. Them. Or. 21.263a, Or. 26.323d, etc. Adv. -νῶς confinedly, through a covered passage or tube, ἡ πνοὴ ἰοῦσα σ. Th. 4.100; πωμάσαι σ. cover tightly, Dsc. 2.76.14; Comp., στεγανώτερον πρὸς τὰς τῶν ὑετῶν φορὰς ἀντέχειν Ph. 2.513; ναῦς στεγανώτατα ἔχει Aristid. Or. 34 (50).31. metaph, στεγανώτερον φρονεῖν AP 5.215 (Agath.); στεγανώτατα κατεῖχεν ἔνδον τὴν αὑτοῦ γνώμην Memn. 6. — Cf. στεγνός.

bedeckt ; λευκῆς χιόνος πτέρυγι στεγανός, Soph. Ant. 114 ; πύργοι ἄνωθεν στεγανοί, Thuc. 3.21 ; auch • adv. στεγανῶς, 4.100 ; – von Menschen, versteckt, verschwiegen, Ggstz ἀκόλαστος, Plat. Gorg. 493b ; daher Ἀρεοπαγίτου στεγανώτερος, Alciphr. 1.13 ; στεγανώτατα τὴν αὑτοῦ γνώμην ἔνδον κατεῖχε, Memnon. 6 ; vgl. noch στεγανώτερον φρονεῖν, Agath. 4 (V.216), was Suid. πυκινώτερον, συνεχέστερον erklärt ; – τρίχες, dicht, das Wasser nicht durchlassend, Xen. Cyn. 5.10 ; – zusammengezogen, verstopft, νηδύς, Nic. Al. 367 ; – akt., bedeckend, ἐπὶ Τροίας πύργοις ἔβαλες στεγανὸν δίκτυον, Aesch. Ag. 349.