[τᾰ]
   I intr.
      1 être en dissension, en révolte, se révolter : τινί, HDT. 4, 160 ; XÉN. An. 2, 5, 28, etc. ; πρός τινα, XÉN. An. 6, 1, 29 ; PLAT. Rsp. 545 d, etc. contre qqn ;
      2 au sens polit. être en lutte, former un parti : τινί, HDT. 1, 59 ; 4, 160 ; XÉN. Mem. 2, 6, 17 ; PLAT. Rsp. 442 d ; AR. Eq. 590 ; ἐπί τινα, HDT. 1, 60 ; πρός τινα, XÉN. An. 6, 1, 29 ; Hell. 1, 1, 28 ; PLAT. Rsp. 488 b ; DÉM. 658, 11, contre qqn ; τινὸς εἵνεκεν, HDT. 9, 27 ; περί τινος, HDT. 8, 3 ; THC. 4, 84 ; PLAT. Rsp. 488 b ; ὑπέρ τινος, LYS. 196, 18 ; AND. 23, 2 ; διά τι, PLAT. Rsp. 464 e, être en lutte pour qqe ch. ;
   II tr. troubler par des séditions, soulever, acc. LYS. 151, 4 ; DÉM. 157, 10, etc. ; au pass. DC. 40, 32.

Étym. στάσις.

fut. -άσω Hdt. 8.3; (στάσις B.III); intr., to be at variance, τινι with one, X. An. 2.5.28, etc. ; πρός τινα ib. 6.1.29, Pl. R. 545d, etc. in the Greek states, form a party or faction, be at odds (defined by Arist. as happening ὅταν ἑκάτερος ἑαυτὸν [ἄρχειν] βούληται, EN 1167a34), Hdt. 1.59, 7.2, al., Cratin. 54; ἀλλήλοις X. Mem. 2.6.17; ἐπ’ ἀλλήλοισι Hdt. 1.60; περὶ τῆς ἡγεμονίης Id. 8.3; ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας Lys. 2.61; πρὸς τοὺς τυράννους ὑπὲρ τοῦ δήμου And. 2.26; generally, quarrel, τοῖσι ἑωυτοῦ ἀδελφεοῖσι Hdt. 4.160; τάξιος εἵνεκα Id. 9.27; διά τι Pl. R. 464e; ἐν ἑαυτοῖς ib. 465b; τοῖς ἐχθροῖσι μεθ’ ἡμῶν σ.
side with us against them, Ar. Eq. 590; σ. κατ· ἀλλήλους περί τινος Th. 4.84; πρὸς ἀλλήλους περί τινος Pl. R. 488b, cf. Phld. Rh. 2.220 S. of the states themselves, to be distracted by factions and party strife, Ar. Av. 1014, Th. 4.1, 66, Pl. Ep. 336e, etc. generally, to be in a state of discord, disagree, περί τινος Id. Euthphr. 8d, al. σῶμα σ. αὐτὸ αὑτῷ Id. R. 556e, cf. 352a; ἡ ψυχὴ σ. ib. 586e, Arist. EN 1166b19. trans., revolutionize, throw into confusion, τὴν πόλιν Lys. 18.18; τὰ πράγματα D. 11.18; οἴκους Anon. ap. Stob. 4.31.84; τὴν Ἀντιόχειαν Philostr. VA 6.38; — Pass., in signf. 1.3, διὰ τὸ τὰ ἐν τῇ Ῥώμῃ στασιάζεσθαι D.C. 40.32; τὸ ἐστασιασμένον S.E. M. 7.346. — This trans. sense is expressed by στασιάζειν ποιῶ in Isoc. 4.134.

intr., aufstehen und sich empören, in Aufruhr sein ; absolut, Ar. Av. 1014 ; Thuc. 4.66 u. A.; στασιαζόντων τῶν παράλων καὶ τῶν –, Her. 1.159 ; αὖτις ἐπ' ἀλλήλοισιν ἐστασίασαν, 1.60 ; – gew. τινί, 4.160, Xen. An. 2.5.28 ; auch Plat., übertr., ὥσπερ σῶμα νοσῶδες στασιάζει αὐτὸ αὑτῷ, Rep. VIII. 556c ; πρός τινα, ib.a, wie πρὸς τὴν πόλιν, Xen. Hell. 1.1.28 u. sonst ; Dem. 23.114 u. Sp., wie Pol. 4.53.5 ; περί τινος, Her. 8.3, 79, um einer Sache willen, wie Plat. Euthyphr. 8d ; Ggstz ὁμονοεῖν, Rep. I.352a ; ὡς νοσοῦσι καὶ στασιάζουσιν ἐν ἑαυτοῖς, Dem. 9.12 u. öfter ; ἀλλήλοις, Isocr. 4.104 ; Sp., wie Plut. – Auch transit., aufwiegeln, τινά, DC. 35.17 ; dah. pass. ἐστασιασμένον καὶ διάφωνον, S.Emp. adv.log. 1.346.