ou σταμίς, ῖνος (ὁ) [ῑ, par nécessité prosod. ῐ] (seul. dat. pl. épq. σταμίνεσσι) au plur. montants des gaillards d’un navire, càd. montants verticaux ou allonges verticales qui prolongeant les couples de l’avant et de l’arrière supportaient les gaillards ou le plancher des châteaux (ἴκρια) OD. 5, 252 ; MOSCHION HIST. (ATH. 206 f, 207 b) ; NONN. D. 40, 446 ; POLL. 1, 92.

Étym. ἵστημι.

or σταμίς, ὁ, nom. pl. σταμίνες Poll. 1.92, Hsch. ; acc. pl. σταμῖνας Moschio (v. infr.); Ep. dat. pl. σταμίνεσσι ; (< ἵστημι); — in pl., the ribs or frame-timbers of a ship, which stand up from the keel (expld. as ὀρθὰ ξύλα, οἷον στήμοσιν ἐοικότα, Aristarch. ap. EM 724.56), Od. 5.252, Poll. l.c., Nonn. D. 40.446; but = ἐπηγενίδες in Moschio ap. Ath. 5.206f, 207b.

od. richtiger σταμίς, ίνος, ἡ, alles in die Höhe Stehende ; bes. die Rippen od. Seitenbalken am Schiffe, die vom Kiel aus in die Höhe stehen, ἴκρια ἀραρὼν θαμέσι σταμίνεσσι, Bretter an die dicht neben einander stehenden Rippen fügend, Od. 5.252 ; vgl. Poll. 1.92 ; Moschio Ath. V.206f, wo σταμῖνας steht.
[Nach Drac. p. 83.1 soll ι in den mehr als zweisilbigen Casus lang sein, wogegen die Stelle des Hom. spricht.]