(impf. ἔστιζον, f. στίξω, ao. ἔστιξα, pf. inus. ; pass. ao. ἐστίχθην, pf. ἔστιγμαι) :
   I piquer, EUP. 2-1, 530 Meineke ;
   II p. ext. imprimer une marque avec un instrument aigu ou brûlant, particul. :
      1 tatouer, HDT. 5, 6 ; XÉN. An. 5, 4, 32 ;
      2 marquer au fer rouge, HDT. 5, 35 ; AR. Ran. 1511, Av. 761 ; τινὰ στίγματα, HDT. 7, 233, faire sur qqn l’opération de la marque ; ἵππον εἰς τὸ μέτωπον, PLUT. Nic. 29, marquer un cheval au front ; cf. PLUT. Per. 26 ;
      3 imprimer des marques de coups (cf. franç. faire des bleus) AR. Vesp. 1296 ;
      4 ponctuer, GRAMM. ; ANTH. 15, 38 ;

Moy. (ao. ἐστιξάμην) m. sign.

➳ Part. prés. fém. éol. στίζοισα, SIM. fr. 78 Bgk.

Étym. R. indo-europ. *(s)teig-, piquer ; cf. στίγμα, lat. īn-stīg-āre, sscr. áti stig, pénétrer et tejate, aiguiser, all. stechen.

Simon. 78; fut. στίξω Hdt. 7.35, Eup. 259, Men. Sam. 108; aor. ἔστιξα Hdt. 5.35; — Med., Luc. Syr. D. 59, etc. ; aor. ἐστιξάμην Nonn. D. 43.232; — Pass., aor. part. στιχθείς Porph. VP 15; pf. ἔστιγμαι Hdt. 5.35, Ar. Av. 760 : — tattoo, τὸ ἐστίχθαι εὐγενὲς κέκριται (among the Thracians) Hdt. 5.6, cf. Phanocl. 1.25; ἀποξυρήσας τὴν κεφαλὴν ἔστιξε Hdt. 5.35; ἐστιγμένους ἀνθέμια X. An. 5.44.32; of the Britons, τὰ σώματα στίζονται γραφαῖς ποικίλαις καὶ ζῴων εἰκόσιν Hdn. 3.14.7; of a Syrian, to indicate dedication to gods (cf. στιγματηφορέω), UPZ 121.8 (ii BC). esp.
tattoo as a mark of disgrace, Hdt. 7.35, Ar. Ra. 1511 (anap.); στίξω σε βελόναισιν τρισίν Eup. l.c., cf. Men. l.c., Call. Iamb. 1.235 (Hermes 69.177), Hermog. Stat. 11; στιξάτω τὸ μέτωπον PLille 29 ii 36, cf. i 14 (iii BC); δραπέτης ἐστιγμένος Ar. Av. 760, cf. And. Fr. 5; ἐστ. αὐτόμολος Aeschin. 2.79; αἰχμαλώτους Σαμίων στίζειν κατὰ τοῦ προσώπου καὶ εἶναι τὸ στίγμα γλαῦκα Ael. VH 2.9, cf. Diph. 66.7.
mark as one΄s property, στίξαι ἵππον (glossed ἐγκαῦσαι) Phot. ; σ. χωρίον mark a piece of land as mortgaged, by a notice set up upon it, Poll. 3.85 (Pass.). rarely c. dupl. acc., τοὺς δὲ ἔστιζον (codd., ἔστιξαν Plu., Hude) στίγματα βασιλήϊα tattooed them with the royal tattoo-marks, Hdt. 7.233; σ. ἵππον εἰς τὸ μέτωπον tattoo the figure of a horse on one΄s forehead, Plu. Nic. 29; σ. εἰς τὸ μέτωπον γλαῦκας Id. Per. 26, cf. X. l.c. metaph, εἶσ’ ἅλα στίζοισα πνοά Simon. 78; στιζόμενος βακτηρίᾳ beaten black and blue, Ar. V. 1296. σ. τοὺς ὑμένας cause stabbing pains in, Gal. 17(1).400.
Gramm., put a punctuation mark, Steph. in Hp. 2.496 D., AP 15.38 (Cometas); τελείαν δεῖ στίξαι Herm. in Phdr. p. 84 A. (Cf. OE. stician ΄to stab΄, Germ. sticken ΄to stitch, embroider΄.)

fut. στίξω, perf. pass. ἔστιγμαι, punktieren, stechen, στίξας, Ar. Ran. 1587 ; στίζεσθαι βακτηρίᾳ, mit dem Stocke braun u. blau schlagen, Vesp. 1296 ; ἐστιγμένος, Av. 760, tätowieren, wie z.B. die Thrakier taten, bei denen τὸ ἐστίχθαι εὐγενὲς κέκριται, Her. 5.6 ; vgl. Xen. ποικίλους τὰ νῶτα καὶ τὰ ἔμπροσθεν πάντα ἐστιγμένους ἀνθέμιον, An. 5.4.32 ; – brandmarken, zur Schmach, als Strafe, Her. 7.35 ; übh. mit einem eingebrannten Kennzeichen versehen, 5.35 ; ἵππον, ein Pferd mit dem Brenneisen zeichnen, Phot.; στίζειν τινὰ στίγματα, Einem ein Zeichen od. Brandmal einbrennen. Her. 7.233.
Bei den Gramm. im Schreiben ein Punktum od. ein anderes Interpunktionszeichen machen, vgl. Cometas 6 (XV.38), βίβλους οὐδαμῶς ἐστιγμένας στίξας.