ης (ἡ) colonne, particul. :
   I colonne d’appui, particul. pilier pour soutenir un mur, IL. 12, 259 ;
   II colonne pour servir d’indication, particul. :
      1 colonne funéraire, IL. 11, 371 ; 16, 457, etc. ; OD. 12, 14 ; THC. 1, 93 ; 2, 43 ; PLAT. Leg. 873 d, etc. ;
      2 colonne commémorative, PD. N. 4, 130 ; HDT. 6, 14 ; DÉM. 121, 21, etc. ;
      3 colonne où l’on affichait les actes publics, lois, ordonnances, décisions des assemblées, condamnations, etc. HDT. 2, 102, 106 ; 4, 87 ; AR. Ach. 727 ; THC. 5, 47, 49, 56 ; LYS. 184, 38 ; p. suite, acte public (convention, traité, etc.) gravé sur une colonne, ISOCR. 77 d ; DÉM. 209, 5, etc. ; παραϐῆναι τὰς στ. POL. 26, 1, 4, violer les conventions ;
      4 στ. ἐσχάτη, SOPH. El. 720 ; ou στ. ἄκρα, SOPH. El. 744, colonne ou borne à l’extrémité de la carrière ; cf. XÉN. Conv. 4, 6 ; LYS. fr. 2, 3 ;
      5 borne-frontière, XÉN. An. 7, 5, 13 ; DÉM. 278, 23 (décr.).

➳ Dor. στάλα [ᾱᾱ] PD. l. c.

Étym. p. *στα-σλᾱ, indo-europ. *sth₂-sleh₂-, de la R. de ἵστημι.

Dor. στάλα, Aeol. στάλλα, ἡ, block of stone used as a prop or buttress to a wall, στήλας τε προβλῆτας ἐμόχλεον Il. 12.259; block of rock-crystal, in which the Ethiopian mummies were cased, Hdt. 3.24; generally, block or base, κόρη χρυσῆ ἐπὶ στήλης IG1². 256.5; μεταξὺ τοῦ κίονος καὶ τῆς σ. ἐφ’ ᾗ ἐστιν ὁ στρατηγὸς ὁ χαλκοῦς And. 1.38, cf. Thphr. Lap. 25; σ. ξύλιναι, λέβητε ἀπὸ στηλῶν, IG1². 314.130, 133.
block or slab used as a memorial, monument; gravestone, Il. 11.371, 16.457, Od. 12.14, Hippon. 15, Simon. 183; ὥς τε σ. μένει ἔμπεδον, ἥ τ’ ἐπὶ τύμβῳ ἑστήκῃ Il. 17.434; ὥς τε στήλην ἀτρέμας ἑσταότα 13.437; στῆλαι ἀπὸ σημάτων Th. 1.93; οὐ στηλῶν μόνον… ἐπιγραφή Id. 2.43; μήτε στήλαις μήτε ὀνόμασι δηλοῦντας τοὺς τάφους Pl. Lg. 873d; στάλαν θέμεν Παρίου λίθου λευκοτέραν (metaph of a poet) Pi. N. 4.81.
monument inscribed with record of victories, dedications, votes of thanks, treaties, laws, decrees, etc., Hdt. 2.102, 106, 4.87, Ar. Ach. 727, Th. 5.56; στήλη λιθίνη, χαλκῆ, ib. 47, IG1². 13.18; τί βεβούλευται περὶ τῶν σπονδῶν ἐν τῇ σ. παραγράψαι ; Ar. Lys. 513; τὰς θυσίας τὰς ἐκ τῶν κύρβεων καὶ τῶν σ. Lys. 30.17, cf. And. 1.96, 3.34; ἐν στήλῃ ἀναγραφῆναι, whether for honour, as in Hdt. 6.14; or for infamy, as in And. 1.51, cf. D. 9.41, etc. (cf. στηλίτης, στηλιτεύω); — also the record itself, contract, agreement, στήλας ἀναγράψαι Lys. 30.21; κατὰ τὴν σ. according to the agreement, Ar. Av. 1051; σ. αἱ πρὸς Θηβαίους D. 16.27; μάτην ἐν ταῖς σ. ἐστίν Isoc. 4.176; τῆς σ. τὰ ἀντίγραφα D. 20.127; παραβῆναι τὰς σ. Plb. 24.8.4.
post placed on mortgaged ground, as a record of the fact, Poll. 3.85; cf. στίζω 3.
boundary-post, στήλας ὁρίσασθαι X. An. 7.5.13; στήλαις διαλαβεῖν τοὺς ὅρους Decr. ap. D. 18.154; turning-post at the end of the racecourse, IG1². 817, S. El. 720, 744, X. Smp. 4.6; hence περὶ στήλην διαφθείρεσθαι Lys. Fr. 1.4. for Στῆλαι Ἡρακλήϊαι, v. Ἡράκλειος, and cf. Str. 3.5.5; so σ. Διονύσου mountains in India marking the limits of the progress of Dionysus, D.P. 623, cf. 1164. (Written στήλλη in some late Inscrr., CIG 3627.1 (Ilium), 3982.18 (Philomelium), al.)

ἡ, dor. στάλα, eine emporstehende Säule, bes. von Stein ; dah. Bild der Festigkeit, ὥστε στήλην ἀτρέμας ἑσταότα, Il. 13.437 ; ein Pfeiler zum Aufrechthalten, Stütze, 12.259 ; Ἡρακλέος στῆλαι, die Säulen des Herakles, Pind. Ol. 3.44, I. 3.30. – Bes. Grabsäule, säulenförmiger Grabstein ; ὥστε στήλη μένει ἔμπεδον, ἥτ' ἐπὶ τύμβῳ ἀνέρος ἑστήκει τεθνηότος, Il. 17.434 ; τύμβῳ τε στηλῃ τε, 16.457, vgl. 675, 11.371, Od. 12.14 ; Her. 2.102, 4.87 ; übertr., στάλαν θέμεν, ein Denkmal setzen, im Liede, Pind. N. 4.81 ; Plat. Legg. IX.873d μήτε στήλαις, μήτε ὀνόμασι δηλοῦντας τοὺς τάφους ; Xen. Cyr. 7.3.16. – Die Säule am Ende der Rennbahn, um welche man beim Wettfahren herumbiegen mußte ; λανθάνει στήλην ἄκραν παίσας, Soph. El. 734 ; ὑπ' αὐτὴν ἐσχάτην στηλην ἔχων, 710 ; so ist auch zu erkl. Lys. bei Ath. XIII.612c περὶ τοῦτον τὸν κάπηλον ὡς περὶ στήλην διαφθείρονται, wo es nicht »Klippe im Meer« zu übersetzen ist. – Uebh. jede von Staatswegen aufgerichtete Säule mit einer Inschrift, Gesetze, Verordnungen, Rats- u. Volksbeschlüsse enthaltend ; vgl. Ar. Ach. 727, ἐγὼ δὲ τὴν στήλην, καθ' ἣν ἐσπεισάμην, μέτειμ', ἵνα στήσω φανερὰν ἐν τἀγορᾷ, u. Av. 1050, ἐὰν μὴ δέχηται κατὰ τὴν στήλην, wo der Schol. erkl. κατὰ τὴν δημοσίαν ἀναγραφήν ; Lys. 513 τί βεβούλευται περὶ τῶν σπονδῶν ἐν τῇ στήλῃ παραγράψαι, u. sonst ; Thuc. 5.56 ; Grenzsäule, στήλαις διαλαβεῖν τοὺς ὅρους, Dem. 18.154 ; vgl. Xen. An. 7.5.13 ; Schand- u. Ehrensäule, Denksäule, στήλας ἱστάναι, Denksäulen errichten, Her. 2.102, 106, 4.87 ; στήλη γεγραμμένη σταθήσεται, Andoc. 3.35 ; ἐν στήλαις ἀναγραφέντες, 1.51, wo §.38 καθέζεσθαι μεταξὺ τοῦ κίονος, der Säule des Hauses, καὶ τῆς στήλης, ἐφ' ᾗ ὁ στρατηγός ἐστιν ὁ χαλκοῦς steht ; μάτην ἐν ταῖς στήλαις ἐστίν, vergeblich ist auf der Säule bekannt gemacht, Isocr. 4.176. – Vgl. über die χαλκῆ στήλη auf der Akropolis, Lycurg. 117, auf welcher die ἀλιτήριοι καὶ προδόται aufgeschrieben wurden, Funkhänel in der Zeitschrift für Altertumswissenschaft 1841 Nro. 37 ; ἐν στήλῃ γεγραμμένα, Plat. Critia. 119c ; κατὰ τοὺς ἐν τῇ στήλῃ νόμους, 120a ; στήλη περὶ τῆς συμπολιτείας, Pol. 2.41.12, wie στήλης προγραφείσης συνεπολιτεύετο μετὰ τῶν Ἀχαιῶν ἡ Σπάρτη, 25.2.1 ; dah. παραβαίνειν τοὺς ὅρκους, τοὺς νόμους, τὰς στήλας, 26.1.4.

1. a block of stone used as a prop or buttress to a wall , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]: a block of rockcrystal, in which the Egyptian mummies were cased, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
2. a block or slab , bearing an inscription; and so,
3. a gravestone , [Homer (8th/7th c.BC)], attic
4. a block or slab , inscribed with record of victories, dedications, treaties, decrees, etc., [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], attic; γράφειν τινὰ εἰς στήλην, ἀναγράφειν ἐν στήλῃ, whether for honour, or for infamy, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]:—;also the record itself, a contract, agreement , κατὰ τὴν στήλην according to agreement , [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)]; στῆλαι αἱ πρὸς Θηβαίους [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
5. a boundary post, [Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]:—; the turning-post at the end of the racecourse, Lat. meta, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]
6. for Στῆλαι Ἡρακλήιαι, see. Ἡράκλειος. (ML)