ου (τὸ) :
   I partie large et plate qui forme le devant de la poitrine, sternum, POLL. 2, 162 ; p. suite :
      1 poitrine de l’homme (dans Hom. seul. en ce sens, στῆθος en parl. de l’homme et de la femme) IL. 4, 528, etc. ; OD. 5, 346, etc. ; PD. N. 10, 127 ; XÉN. An. 1, 8, 26 ; au plur. IL. 3, 194 ; 13, 282 ; PD. P. 1, 34 ; en prose, au plur. en parl. d’une seule pers. XÉN. Cyr. 1, 2, 13 ; 4, 6, 4 ; poitrine de la femme, SOPH. Tr. 482 ; EUR. Hec. 563 ; au plur. ESCHL. Pers. 1054 ; SOPH. El. 90, etc. ; EUR. Hec. 560 ;
      2 poitrail des chevaux, IL. 23, 365, 508 ; des brebis, OD. 9, 443 ;
   IΙ p. ext. poitrine comme siège du cœur, des sentiments, des affections, d’où cœur, SOPH. fr. 203 Dind. ; d’ord. au pl. SOPH. Ant. 639, etc. ; EUR. Ph. 134, etc. ; fig. cœur, partie intérieure (d’un foyer, du feu) NIC. Th. 924.

Étym. R. indo-europ. *sterh₃-, étendre, déployer ; cf. στόρνυμι, στορέννυμι, lat. sternō.

τό, breast, chest, in Hom. both in sg. and pl., always of males (στῆθος being used of both sexes), βάλε δουρὶ σ. ὑπὲρ μαζοῖο Il. 4.528, cf. 2.479, etc. ; κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τάνυσσαι Od. 5.346, cf. Pi. N. 10.68, X. An. 1.8.26; pl., εὐρύτερος δ’ ὤμοισιν ἰδὲ στέρνοισιν Il. 3.194; ἐν δέ τέ οἱ κραδίη… στέρνοισι πατάσσει 13.282; σ. λαχνάεντα Pi. P. 1.19; so in X., Cyr. 1.2.13; παίσας εἰς τὰ ς.… παῖδα ib. 4.6.4; of horses, Il. 23.365 (sg. in 508); of sheep, Od. 9.443; in Trag. also of women, in sg., E. Hec. 563; pl., μαστούς τ’ ἔδειξε στέρνα θ’ ib. 560; στέρνων πλαγαί beating of the breast, S. El. 90 (anap.); ἐν στέρνοισι πεσοῦνται δοῦποι Id. Aj. 633 (lyr.); στέρν’ ἄρασσε A. Pers. 1054. Poet., esp. Trag., also, the breast as the seat of the affections, heart, ἀνδρῶν γὰρ ἐσθλῶν σ. οὐ μαλάσσεται S. Fr. 195; τὸ σὸν μὴ σ. ἀλγύνοιμι Id. Tr. 482; mostly in pl., ἤλγυνεν ἐν στέρνοις φρένα A. Ch. 746, cf. S. Ph. 792; οὕτω χρὴ διὰ στέρνων ἔχειν one ought to feel thus, Id. Ant. 639; στέρνοις ἐγκαταθέσθαι τι Simon. (?) 85; Ἄρη ἐν στέρνοις ἔχειν E. Ph. 134; ἐξ εὐμενῶν σ. δέχεσθαί τινα S. OC 487; οἷς πολιοῦχος ὑπὸ στέρνοις ἀρετά τε καὶ αἰδώς Isyll. 16. metaph, στέρνα χθονός Suid., cf. Sch. S. OC 691. ὑπὸ στέρνοισι καμίνου in the heart of the fire, Nic. Th. 924. — Rare in early Prose (v. supr.); found also in Medic., in signf. 1.1, Hp. Flat. 10 (pl.), Sor. 1.103, al., Gal. 16.608, 18(2).65, al. (all sg.); τὰ σ. μαχαίρᾳ ἀνσχίσσαντα IG4²(1).121.99 (Epid., iv BC); never in Arist. (f.l. for στενῶν in Pr. 905b40).
breastbone, Gal. 2.592, UP 6.8.

τό, die Brust, der breite, flach gewölbte Oberteil des menschlichen Körpers ; bei Hom. von der Brust des Mannes ; Ἀγαμέμνων στέρνον ἴκελος Ποσειδάωνι, Il. 2.479 ; εὐρύτερος δ' ὤμοισιν ἰδὲ στέρνοισιν, 3.194 ; öfter so im plur.; βάλε δουρὶ στέρνον ὑπὲρ μαζοῖο, 4.528 ; ἢ στέρνων ἢ νηδύος ἀντιάσειεν, Brust od. Unterleib treffen, 13.290 ; auch von der Brust des Pferdes, 23.365, 508, und des Schafes, Od. 9.443 ; λαχνάεντα, Pind. P. 1.19 ; ἀμπνοὰ στέρνων, P. 3.57 ; στέρν' ἄρασσε, Aesch. Pers. 1011 ; Ag. 76 u. öfter, immer im plur.; und so meist auch bei Soph. u. Eur.; auch übertr., wie unser Brust, Herz, τὸ σὸν μὴ στέρνον ἀλγύναιμι, Soph. Trach. 482 ; ἐξ εὐμενῶν στέρ νων δέχεσθαι τὸν ἱκέτην, O.C. 488 ; οὕτω χρὴ διὰ στέρνων ἔχειν, so gesinnt sein, Ant. 633. – Auch in Prosa, Xen., auch im plur. von einem Menschen, Cyr. 1.2.13, 2.1.9.