(impf. ἔστεργον, f. στέρξω, ao. ἔστερξα, pf.2 ἔστοργα ; pass. ao. ἐστέρχθην, pf. ἔστεργμαι) :
      1 aimer tendrement, chérir, particul. en parl. de l’amour des parents pour leurs enfants, SOPH. O.R. 1023 ; XÉN. Œc. 7, 24 ; PLAT. Leg. 754 b, etc. ; de même en parl. des animaux, XÉN. Cyn. 7, 11 ; ARSTT. H.A. 9, 4, 7, etc. ; en parl. de l’amour des enfants pour leurs parents, EUR. El. 1102 ; DÉM. 790, 7 ; en parl. de l’amour conjugal, HDT. 7, 69 ; ESCHL. Sept. 512 ; SOPH. Tr. 486, 577, etc. ; THCR. Idyl. 17, 130 ; de l’amour fraternel, EUR. I.A. 502 ; de l’affection entre amis, SOPH. Tr. 486, Ant. 543, etc. ; XÉN. Cyr. 1, 6, 24 ; entre compatriotes, HDT. 7, 104 ; de l’amour des citoyens pour le roi, des soldats pour le chef ou le prince qui commande, HDN 1, 13, 5, etc. ; en gén. XÉN. An. 2, 6, 23 ; PLAT. Leg. 732 a ; SOPH. Ant. 277, etc. ; avec un n. de chose pour rég. aimer, chérir, affectionner (la justice, SOPH. fr. 709 ; les lois, EUR. Hipp. 461 ; la bienveillance, HDT. 7, 104 ; la vérité, PLAT. Rsp. 485 c, etc.) ;
      2 se contenter de, se résigner à, supporter : τινά, SOPH. Tr. 486 ; EUR. Hel. 1288, qqn ; τι, ESCHL. Ag. 1570 ; HDT. 9, 117 ; SOPH. Ph. 538 ; EUR. Ph. 1685, etc. ; ISOCR. 8 b, etc. qqe ch. ; ou τινί, EUR. Suppl. 257 ; PLAT. Hipp. ma. 295 b, etc. ; ἐπί τινι, DÉM. 996, 15, etc. ; ἔν τινι, EUR. El. 407, m. sign. ; abs. EUR. Suppl. 711 ; DÉM. 264, 8 ; PLUT. Artax. 17 ; avec εἰ ou ἐάν, EUR. Hec. 789, etc. ; PLAT. Leg. 849 e ; DÉM. 1437, 13 ; avec l’inf. EUR. Ion 817 ; avec un part. SOPH. Tr. 992 ; EUR. Hipp. 458 ; DÉM. 802, 7, etc. se résigner, se contenter de ; abs. se résigner, consentir, SOPH. O.C. 518 ; consentir à pardonner, SOPH. Tr. 280 ;
      3 désirer, souhaiter, SOPH. O.R. 11, ORPH. Arg. 769 ; avec une prop. inf. SOPH. O.C. 1094.

➳ Act. prés. part. dor. στέργοισα, THCR. Idyl. 17, 130 ; pf. ἔστοργα, HDT. 7, 104 ;

Moy. (f. au sens pass. στέρξομαι) SIB. 3, 437.

Étym. R. indo-europ. *sterg-, aimer, prendre soin.

A. Eu. 911, Ar. Eq. 769, etc. ; impf. ἔστεργον Hdt. 9.117, E. Ion 817; fut. στέρξω S. Ph. 458, D. 18.112, etc. ; aor. ἔστερξα Semon. 7.45, S. OT 1023, etc. ; pf. ἔστοργα Hdt. 7.104; — Pass., aor. ἐστέρχθην Lyc. 1190, Plu. Ant. 31, etc. ; pf. ἔστεργμαι Emp. 22.5, AP 6.120 (Leon.) : — love, feel affection, freq. of the mutual love of parents and children, S. OT 1023, OC 1529, Demetr.Lac. Herc. 1012.46, etc. ; παῖς στέργει τε καὶ στέργεται ὑπὸ τῶν γεννησάτων Pl. Lg. 754b; σ. τὰ νεογνὰ βρέφη X. Oec. 7.24; πατέρα, τοὺς γονέας, E. El. 1102, D. 25.65, cf. Arist. EN 1161b18; of the love of the ruled people for a ruler, Hdt. 9.113, cf. S. Ant. 292; of the love of a tutelary god for the people, A. Eu. 911; so ἐμὲ γὰρ ἔστερξαν… Μοῦσαι Ar. Ra. 229; of a wheedling demagogue, ὦ Δῆμ΄, εἰ μή σε… στέργω Id. Eq. 769; of a city and her colonies, Th. 1.38; of the love of dogs for their master, X. Cyn. 7.12. less freq. of the love of husband and wife, Hdt. 2.181, 7.69, S. Tr. 577, Aj. 212 (anap.); ἄλλην τιν’ εὐνήν E. Andr. 907, cf. 468 (lyr.); πόσιν στέργοντ’ ἔχειν Id. Fr. 1062; of brothers and sisters, Id. IA 502; of friends, LXX Si. 27.17, etc. seldom of sexual love, X. Smp. 8.14, 21, Sosicr. 4; of a horse and mare, Hdt. 3.85; πρόβατα ἄρνα εἰ μὴ σ. Crateuas ap. Sch. Nic. Th. 681; — Med., c. gen., δυοῖν γυναικοῖν εἷς ἀνὴρ οὐ στέργεται Com.Adesp. 284. generally, to be fond of, show affection for, μή μ’ ἔπεσιν μὲν στέργε Thgn. 87; λόγοις ἐγὼ φιλοῦσαν οὐ στέργω φίλην S. Ant. 543; στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν ib. 277, cf. Ar. V. 1054, etc. ; also of things, οὐκ οἰκός ἐστι… εὐνοίην… διωθέεσθαι, ἀλλὰ σ.
accept it gladly, Hdt. 7.104; μακράν γε… ῥῆσιν οὐ σ. πόλις A. Supp. 273, cf. Th. 717; ὕβριν γὰρ οὐ σ. οὐδὲ δαίμονες S. Tr. 280; ἔστερξε τὴν ἁπλῶς δίκην Id. Fr. 770; τὴν ἀλήθειαν Pl. R. 485c, etc. ; reversely, στέργοι με σωφροσύνα E. Med. 635 (lyr.).
to be content or satisfied, acquiesce (cf. ἀγαπάω III), S. OT 11 (unless, having desired, cf. infr. iv), OC 7; στεργέτω Pl. Lg. 849e; στέρξω καὶ σιωπήσομαι D. 18.112; στέρξον oblige me, do me the favour, S. OC 518 (lyr.). c. acc., ἔστεργον τὰ παρεόντα were content with, acquiesced in them, Hdt. 9.117; τὴν Διὸς τυραννίδα bear with it, A. Pr. 11; ἐθέλω τάδε μὲν σ. δύστλητά περ ὄντα Id. Ag. 1570 (anap.), cf. Eu. 673; ἀνάγκῃ προὔμαθον σ. κακά S. Ph. 538, cf. E. Ph. 1685, PGrenf. 1.53.21 (iv AD); σ. τὴν γυναῖκα S. Tr. 486, cf. E. Andr. 180; τὴν τύχην D. 55.22. c. dat., σ. τοῖσι σοῖς E. Supp. 257; τοῖς παροῦσιν Isoc. Ep. 2.23; τῇ ἐμῇ τύχῃ Pl. Hp. Ma. 295b; ταῖς ὑμετέραις γνώσεσι D. 26.5; στέρξαι καὶ ἐμμεῖναι τῇ δίκῃ Sammelb. 5681.32 (v AD); also σ. ἐπὶ τούτῳ D. 39.6; ἐν μικροῖς E. El. 407. c. part., οὐ γὰρ ἔχω πῶς ἂν στέρξαιμι κακὸν τόδε λεύσσων S. Tr. 992 (anap.); σ. ξυμφορᾷ νικώμενοι E. Hipp. 458; Ζεὺς εἴτ’ Ἀΐδης ὀνομαζόμενος στέργεις whether thou likest to be named Zeus or Hades, Id. Fr. 912 (anap.). rarely c. inf., οὐκ ἔστεργέ σοι ὅμοιος εἶναι E. Ion 817.
desire, entreat, c. acc. et inf., Ἀπόλλω καὶ κασιγνήταν… στέργω μολεῖν S. OC 1094 (lyr.); μειλιχίοις στέρξοι τε παραιφάμενος ἐπέεσσιν Orph. A. 771 (s.v.l.); for S. OT 11 v. supr. III. 1.

fut. στέρξω, perf. ἔστοργα, Her. 7.104, lieben ; bes. von der gegenseitigen Liebe der Eltern u. Kinder, Soph. O.R. 1023, O.C. 1526 ; Eur. Med. 88 ; καθάπερ παῖς στέργει τε καὶ στέργεται ὑπὸ τῶν γεννησάντων, Plat. Legg. IV.754b, τοὺς γονέας, Dem. 25.65, u. öfter, u. Sp., – selten von der Geschlechtsliebe, Her. 7.69, Soph. Trach. 574, Aj. 211 ; ἄλλην τίν' εὐνὴν στέργει πόσις, Eur. Andr. 908 ; Hel. 1305 ; Mosch. 6.8. – Allgemein, ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα στέργειν, Aesch. Prom. 11 ; μακράν γε μὲν δὴ ῥῆσιν οὐ στέργει πόλις, Suppl. 270 ; στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν, Soph. Ant. 277 ; νόμους, Eur. Hipp. 461 ; ἐμὲ γὰρ ἔστερξαν μοῦσαι, Ar. Ran. 229 ; εὐνοίην φαινομένην οὐ διωθέεσθαι, ἀλλὰ στέργειν, Her. 7.104 ; μάλιστα ὑπὸ ἀποίκων στεργόμεθα, Thuc. 1.38 ; Plat. u. A. – Dah. wie ἀγαπάω, zufrieden sein mit Etwas, sich genügen lassen, ἐθέλω τάδε μὲν στέργειν δύστλητά περ ὄντα, Aesch. Ag. 1551 ; ἐγὼ δ' ἀνάγκῃ προὔμαθον στέργειν κακά, Soph. Phil. 534 ; O.C. 7, Trach. 988 ; ertragen, στέργειν τὰ πιστὰ τῶνδε τοὺς ἐπισπόρους, Aesch. Eum. 643, οὐ στέρξεις τὰ κρανθέντα, Eur. Or. 1023 ; στέργειν τὰ παρόντα, mit der Gegenwart, mit der gegenwärtigen Lage der Dinge zufrieden sein, Her. 9.117 ; Isocr. 1.29 ; so auch στέργε τὴν γυναῖκα, laß dir das Weib gefallen, dulde es, Soph. Trach. 486 ; selten mit dem dat., στέργειν τοῖς παροῦσι u. dgl., Valcken Eur. Phoen. 1679 ; τῇ ἐμῇ τύχῃ στέρξω, Plat. Hipp. mai. 295b ; κἀγὼ στέρξω καὶ σιωπήσομαι, Dem. 18.112 ; τὸν ἐπὶ ἀγρῶν βίον, Pol. 4.73.7, ἀνέχεσθαι καὶ στέργειν, Plut. Alex. 49. – Auch = wünschen, bitten, beten, Soph. O.C. 1096, vgl. τίνι τρόπῳ καθέστατε, δείσαντες ἢ οτέοξαντες ; O.R. 11, d.i. wollt ihr eure Furcht oder eure Wünsche mir mitteilen ? dah. στέρξον = tue mir den Gefallen, O.C. 518.

1. to love , of the mutual love of parents and children, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)], etc.; of king and people, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; of a country and her colonies, [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; of brothers and sisters, [Euripides (Refs 5th c.BC)]; of friends, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; of husband and wife, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
2. generally, to be fond of, shew liking for , [Theognis Elegiacus (Refs 6th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)], etc.:—;also of things, to accept gladly , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)], etc.
3. to be content or satisfied, acquiesce , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]; στέρξον oblige me, do me the favour , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
4. with accusative to be content with, acquiesce in, submit to, bear with , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; στ. τὴν τυραννίδα bear with it, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]; στ. κακά [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]:—;also with dative, στ. τοῖσι σοῖς [Euripides (Refs 5th c.BC)]; τῆι ἐμῆι τύχηι [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)]:—;with participle, πῶς ἂν στέρξαιμι κακὸν τόδε λεύσσων [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; στ. ξυμφορᾶι νικώμενοι [Euripides (Refs 5th c.BC)]:—;rarely with infinitive, οὐκ ἔστεργέ σοι ὅμοιος εἶναι [Euripides (Refs 5th c.BC)]
5. to entreat one to do, Ἀπόλλω στέργω μολεῖν [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)] (ML)