ης (ἡ) :
   I toit, ESCHL. Ag. 897, etc. ; HDT. 6, 27 ; XÉN. Cyr. 6, 3, 25 ; Mem. 3, 8, 9 ;
   II tout édifice couvert, particul. :
      1 maison, ESCHL. Ag. 3, etc. ; SOPH. O.R. 637, etc. ; XÉN. Cyr. 6, 1, 14 ; An. 4, 4, 14 ; Conv. 1, 12 ; Œc. 7, 19 ; κατὰ στέγας, SOPH. El. 282, à la maison ;
      2 chambre, HDT. 2, 148, 175 ; XÉN. Œc. 8, 13 ;
      3 terrier, SOPH. fr. 184 Dind. ;
      4 tente, SOPH. Aj. 108 ;
      5 tombeau, SOPH. Ant. 1100 ;
      6 tillac d’un navire, seul. lat. stega, PLAUT. Bacch. 2, 3, 44 ; Stich. 3, 1, 12.

Étym. στέγω.

Dor. and Aeol. στέγα, ἡ, roof, A. Ag. 897, Hdt. 6.27, X. Mem. 3.8.9, Ev. Marc. 2.4, etc. ; παρέχειν τινὶ σ. give one shelter, Arist. Fr. 631; στέγῃ δέχεσθαί τινας OGI 665.25 (Egypt, i AD).
ceiling, Alc. 15, Call. Iamb. 1.115 (Hermes 69.169).
roofed place, chamber, room, Hdt. 2.2, 148, 175, Eup. 347, X. Oec. 8.13, etc. ; covered vestibule, IG2². 1046.13; ἕρκειος σ., of a tent, S. Aj. 108; a hare΄s seat or form, Id. Fr. 174; ἐκ κατώρυχος σ., of the grave, Id. Ant. 1100, cf. 888.
storey of a house, PStrassb. 110.6 (iii BC), PCair. Zen. 766.4 (iii BC), etc. ; ἡ ἀνωτάτη σ. Str. 15.3.7; αἱ στέγαι the upper storeys, PPetr. 2 p. 28 (iii BC), cf. SIG 344.16 (Teos, iv BC), IG4²(1).102.293 (Epid., iv BC), PLond. 3.1164f28 (iii AD). freq. in pl., house, dwelling, A. Ag. 3, 518, al. ; κατὰ στέγας at home, S. OT 637, al. ; ἐπελεῦσαι τῷ ἀνδρὶ ἐπὶ στέγαν to the man΄s house, Leg. Gort. 3.46, cf. Schwyzer 177.3 (Crete, v BC).
deck of a ship, in Lat. stega, Plaut. Bacch. 278, Stich. 413.

ἡ, auch τέγη, Dach ; ὑψηλῆς στέγης στύλον ποδήρη, Aesch. Ag. 871 ; u. allgemein, Haus, ἐς ἀνθρώπων στέγας Eum. 56, u. öfter ; ἴθι στέγης ἔσω, Soph. O.R. 1515, u. öfter, auch plur., τὰς ἐμὰς στέγας ἵκου, 533 ; von der Höhle, in der Philoktet wohnt, τάσδε πετρήρεις στέγας, Phil. 1246, vgl. ἐκ κατώρυχος στέγης, Ant. 987 ; und vom Zelt, ἕρκειος στέγη, Aj. 108, 728 ; oft Eur.; συμπίπτει στέγη, Herc.Fur. 905 ; στέγαις δέχεσθαι, Or. 46 ; auch μελάθρων στέγαι, Alc. 248, wie δόμων, Cycl. 118 ; Zimmer, Her. 2.148, 175 ; Xen. oft, wie Cyr. 1.14.

στέγη, -ης, ἡ
(< στέγω) [in LXX: Gen.8:13 (מְכַסֶּה), etc. ;]
a roof: Mrk.2:4; of entering a house, εἰσέρχεσθαι ὑπὸ τὴν σ., Mat.8:8, Luk.7:6 (cf. MM, xxiii).†
(AS)