(impf. ἔσταζον, f. στάξω ; ao. ἔσταξα, pf. inus.) :
   I tr. faire tomber goutte à goutte, distiller, d’où faire couler : τι, IL. 19, 39, 348, 354 ; PD. N. 10, 151 ; ESCHL. Ch. 1059 ; SOPH. fr. 479 ; EUR. I.A. 1467, etc. un liquide (du nectar, du sang, des larmes, etc.) ; fig. en poésie, en parl. du désir, στ. ἵμερον ἐξ ὀμμάτων, CALLISTR. Stat. 14 (PHILSTR. p. 907) distiller de ses yeux le désir ;
   II intr. tomber goutte à goutte, dégoutter :
      1 d’ord. en parl. de liquides (larmes, sang, sueur, etc.) HDT. 6, 74 ; HPC. 951 e ; SOPH. Ph. 783, etc. ; EUR. Med. 1199 ; avec un n. de chose pour suj. (yeux, mains, etc.) στ. τινί, EUR. Ion 876 ; τινός, SOPH. El. 1413 ; LYC. 391, être tout dégouttant de qqe ch. (de sueur, de. sang, etc.) avec un n. de pers. pour suj. et un double rég. : αἵματι στ. χεῖρας, ESCHL. Eum. 42, avoir les mains dégouttantes de sang ; κάρα στ. ἱδρῶτι, SOPH. Aj. 10, avoir la tête dégouttante de sueur ; cf. EUR. Andr. 234, etc. ; fig. ESCHL. Ag. 172 ;
      2 en gén. tomber, en parl. de fruits, ESCHL. Suppl. 979 ; tomber en ruine, être délabré, EN. TACT. Pol. 11, 2.

➳ Fut. 1 pl. dor. σταξεῦμες, THCR. Idyl. 18, 46 ; 3 pl. στάξοισι, PD. P. 9, 63 ; ao. 3 sg. poét. στάξεν, PD. N. 10, 151.

Étym. p. *στάγϳω ; cf. p.-ê. lat. stāgnum.

Hippon. 57, etc. ; fut. στάξω LXX Je. 49 (42).18, Aeol. 3 pl. στάξοισι Pi. P. 9.63, Dor. 1 pl. σταξεῦμες Theoc. 18.46; aor. ἔσταξα E. HF 1355, Ep. στάξα Il. 19.39, Pi. N. 10.82; — Pass., (ἐν-) Dsc. 2.179; aor.1 ἐστάχθην (ἐπ-) Hp. Ulc. 21; aor.2 ἐστάγην (< ἐπ, ἐν-) Dsc. 1.19, 2.35; c. acc. rei, drop, let fall or shed drop by drop, [Θέτις] Πατρόκλῳ… νέκταρ στάξε κατὰ ῥινῶν Il. 19.39, cf. 348, 354; σπέρμα θνατὸν ματρὶ τεᾷ στάξεν Pi. N. 10.81; ἐξ ὀμμάτων σ. αἷμα A. Ch. 1058; ἱδρῶτα σώματος ἄπο E. Ba. 620 (troch.), cf. Tr. 1199; βότρυν Id. Ph. 230 (lyr.); ὕδωρ σ. πέτρα Id. Hipp. 122 (lyr.); esp. of tears, σ. δάκρυ Id. IA 1466; ἀπ’ ὀμμάτων ἔσταξα πηγάς Id. HF 1355; and metaph, κατ’ ὀμμάτων σ. πόθον Id. Hipp. 526 (lyr.); μυριάδας χαρίτων AP 5.12 (Phld.); ἵμερον ἐξ ὀμμάτων Callistr. Stat. 14. c. dat. rei, αἵματι στάζοντα χεῖρας having one΄s hands dripping with blood, A. Eu. 42; κάρα στάζων ἱδρῶτι S. Aj. 10; ἀφρῷ γένειον E. IT 308; also without acc., the part affected being in the nom., στάζουσι κόραι δακρύοισι Id. Ion 876 (anap.); χέρ’ αἵματι στάζουσαν Id. Ba. 1163 (lyr.); rarely c. gen., χεὶρ στάζει θυηλῆς ΄ρεος S. El. 1423. abs., leak, τῶν νεωρίων ἐπεσκευάσθαι τὰ στάζοντα Aen.Tact. 11.3.
fall in drops, drip, trickle, ὕδωρ σ. Hdt. 6.74; στάζει… φοίνιον τόδ’… αἷμα S. Ph. 783; metaph, σ. δ’ ἐν ὕπνῳ πρὸ καρδίας… πόνος A. Ag. 179 (lyr.); ψόφος σ. δι’ ὤτων E. Rh. 566; στάζω λισσάδος ὡς πέτρας λιβὰς ἀνήλιος Id. Andr. 533 (lyr.); c. gen., ὀπὸν στάζοντα τομῆς dripping from the cut, S. Fr. 534 (anap.); αἷμα ἐξ ἄκρου ἔσταζε κρατός E. Med. 1199, etc. ; σμικρὸν ἀπὸ ῥινῶν ἔσταξεν Hp. Epid. 1.14. of dry things, as ripe fruit, drop off, A. Supp. 1001 (dub.l.).

fut. στάξω, 1) trans. träufeln, einflößen ; Πατρόκλῳ νέκταρ στάξε κατὰ ῥινῶν, Il. 19.39 ; οἷ νέκταρ στάξον ἐνὶ στήθεσσι, 348, 354 ; τόνδε σπέρμα θνατὸν ματρὶ τεᾷ στάξεν, Pind. N. 10.82 ; κἀξ ὀμμάτων στάζουσιν αἷμα, Aesch. Ch. 1054 ; Soph. Phil. 772 ; ἃ καθαμέριον στάζεις βότρυν, Eur. Phoen. 237 ; auch übertr., ἵμερον, χάριν, Jacobs Philostr. imagg. p. 278 ; μέλι ὑπὸ χείλεσιν, M.Arg. 2 (V.32); χρὼς στάζεν μυριάδας χαρίτων, Philodem. 18 (V.13); vgl. Opp. Cyn. 3.107 ; Ap.Rh. 1.1215.
2) intr. tröpfeln, rinnen, fließen ; Aesch. Ag. 172 ; στάζων ἱδρῶτι, Soph. Aj. 10, vgl. El. 1413 ; στάζων ἀφρῷ γένειον, Eur. I.T. 308, u. öfter ; auch ἐν αἵματι στάζουσαν χέρα, Bacch. 1162 ; λειβόμενον ἀπὸ τῶν ὀστῶν καὶ στάζον, Plat. Tim. 82d ; auch τινός, z.B. Lycophr. 391 ; u. von trocknen Dingen, abfallen, z.B. von reifem Obste, καρπώματα στάζοντα κηρύσσει Κύπρις, Aesch. Suppl. 979 ; von Häusern, baufällig sein, Aen.Tact. 11.

1. of persons,
2. with accusative rei, to drop, let fall or shed drop by drop , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)], etc.
3. with dative rei, αἵματι στ. to drip with blood, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]; στάζων ἱδρῶτι [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)];—;rarely with genitive, [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
4. intransitive of things, to drop, fall in drops, drip, trickle , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]; metaphorically, στάζει ἐν ὕπνωι πόνος [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)] (ML)