ος, ον [ῐ]
   I pass. :
      1 prêt ou propre à être ensemencé, XÉN. Hell. 3, 2, 10 ; THCR. Idyl. 25, 219 ; DS. 1, 36 ; DH. 6, 17, etc. ; ἡ σπόριμος (s.-e. γῆ) TH. H.P. 6, 5, 4, la terre préparée ;
      2 qui concerne l’ensemencement : σπόριμος μήν, PLUT. M. 378 e, le mois des semailles ; ANTH. 6, 95 ; τὰ σπόριμα, NT. Matth. 12, 1 ; GEOP. 1, 12, 37, les semailles ;
   II act. qui ensemence, fig. MAN. 3, 396.

➳ Fém. -η, MAN. l. c.

Étym. σπορά.

ον (α, ον Hymn.Is. 162; η, ον, v. infr. I. 3), (< σπείρω) sown, to be sown, fit for sowing, αὖλαξ Theoc. 25.219; γῆ σ.
seed-land, X. HG 3.2.10, etc. ; so ἡ σ. (sc. γῆ) Thphr. HP 6.5.4; σ. ἄρουραι PGiss. 28.4 (ii AD), etc. ; τὰ σ. the corn-fields, Ev. Matt. 12.1, Gp. 1.12.37; γένοιτο αὐτῷ τὰ σ. ἄσπορα Tab. Defix. in BCH 51.149 (Salamis Cypr.); πεδίων σπορίμαν βάσιν, i.e. solid corn-fields, Hymn.Is. l.c. σ. σπέρμα fit for sowing or bearing seed, LXX Ge. 1.29. μὴν σ. a month for sowing, Plu. 2.378e; metaph, σπορίμη ἡμέρα day of conception, Vett.Val. 50.31, Paul. Al. R. 1; σπόριμος γένεσις Cat.Cod.Astr. 8(1).244. μέτρον σ. a measure of seed-corn, AP 6.95 (Antiphil.). Act., αἰδὼς σ., = τὸ αἰδοῖον, Man. 3.396.

besät, zu besäen ; αὖλαξ, Theocr. 25.219 ; γῆ, Xen. Hell. 3.2.10, die §.8 ἀγαθὴ ἐργάζεσθαι heißt ; u. Sp.; τὰ σπόριμα, die Saat, NT ; vgl. πήραν μέτρου σιτοδόκον σπορίμου, Antiphil. 4 (VI.95); – αἰδὼς σπορίμη, Zeugungsglied, Maneth. 3.396 ; – μὴν σπ., der Saatmonat, Plut. Is. et Os. 69.

σπόριμος, -ον
(< σπείρω) [in LXX: Gen.1:29, Lev.11:37 (זָרַע), Sir 40:22 א1 * ;]
fit for sowing, sown; as subst., τὰ σ., corn-fields: Mat.12:1, Mrk.2:23, Luk.6:1.†
(AS)