α, ον :
   I en parl. d’êtres animés : empressé, diligent, d’où :
      1 agile, rapide, POLL. 3, 149, etc. ; en parl. d’animaux, POLL. 1, 197 ;
      2 actif, zélé, HDT. 8, 69 ; XÉN. Mem. 4, 2, 2 ; PLAT. 1 Alc. 110 e, etc. ; ARSTT. Rhet. 2, 4, etc. ; particul. ardent à briguer une charge, PLUT. Æmil. 2 ;
      3 sérieux, grave, XÉN. Cyr. 2, 2, 16, etc. ;
      4 bon, vertueux, honnête, XÉN. Hell. 3, 1, 9 ; PLAT. Rsp. 387 e, etc. ; p. opp. à φαῦλος, XÉN. Cyr. 2, 2, 24 ; PLAT. Leg. 757 a, etc. ; ARSTT. Poet. 2, 1 ; à πονηρός, XÉN. Hell. 2, 3, 19 ; à μοχθηρός, ANTISTH. (PLUT. Per. 1) ;
   II en parl. de choses :
      1 qui se fait avec célérité, POLL. 3, 93 ; τὸ σπ. POLYEN 6, 24, 1, la rapidité ;
      2 fait avec zèle, avec soin, HDT. 2, 86 ; d’où précieux, apprécié, SOPH. O.C. 577 ; TH. H.P. 5, 3, 7 ; ATH. 537 ;
      3 digne d’être recherché, convenable, HDT. 4, 23 ; XÉN. Mem. 4, 4, 23 ; PLAT. Leg. 668 a, etc. ; p. opp. à φαῦλος, PLAT. Rsp. 519 d, etc. ;
      4 sérieux, grave, XÉN. Cyr. 2, 3, 1 et 20 ; PLAT. Euthyd. 300 e, etc. ; p. opp. à γελοῖος, AR. Ran. 390 ; d’où sérieux, important, THGN. 65, 70, 116, etc. ; XÉN. Hell. 1, 4, 12, etc. ; PLAT. Lach. 182 e, etc.

• Cp. σπουδαιότερος, XÉN. Cyr. 2, 3, 20 ; PLAT. Rsp. 519 d, etc. ; ou -έστερος, HDT. 1, 8, 133 ; • Sup. σπουδαιότατος, HDT. 2, 86 ; XÉN. Cyr. 2, 2, 16, etc. ; PLAT. Leg. 667 b, etc. ; DÉM. 791, 4 ; ou -έστατος, HÉCAT. (EUST. Od. 1441, 55).

Étym. σπουδή.

α, ον (< σπουδή) prop.
in haste, quick, σ. τοὺς πόδας Poll. 1.197, 3.149; τὸ σ. τῆς πορείας Polyaen. 6.24; — but in ordinary use denoting energy or earnestness; of persons, earnest, serious, X. Cyr. 2.2.16 (Sup.), cf. Smp. 8.3; active, zealous, in canvassing, Plu. Aem. 1.
good, excellent in their several kinds, Hdt. 8.69; opp. φαῦλος, Pl. Lg. 757a, 814e, Arist. Po. 1448a2; ἀκροαταὶ σπουδαιότεροι Isoc. 12.271; σ. αὐλητής, opp. ἄνθρωπος μοχθηρός, Antisth. ap. Plu. Per. 1; κιθαριστής Arist. EN 1098a9; σκυτεύς Id. EE 1219a22; ἀνδράποδον D. 9.31; σ. τὴν τέχνην X. Mem. 4.2.2; περί τι Pl. Lg. 817a. in moral sense, good, opp. πονηρός, X. HG 2.3.19; opp. φαῦλος, Id. Cyr. 2.2.24, Zeno Stoic. 1.52; οἱ σ. Λακεδαιμονίων X. HG 3.1.9; σ. τὰ ἤθη Isoc. 1.4; τῷ ἀρετὴν ἔχειν σ. λέγεται Arist. Cat. 10b8, cf. EN 1166a13, Top. 131b2; σπουδαῖον = ἀγαθον, Id. EN 1136b8, 1137b4; generally, of all virtuous objects or qualities, Id. Metaph. 1021b24, 1051b24, EN 1151a27, al. of things, worth serious attention, weighty, χρῆμα, πρῆγμα, Thgn. 65, 70, 116, etc. ; τὰ σπουδαιέστερα (-έστατα) τῶν πρηγμάτων Hdt. 1.8, 133 (v.l. -ότερα, -ότατα), cf. Iisoc. 2.50; ταῦθ’ ὑμῖν σπουδαιότατ’ ἐστίν D. 24.4; opp. γελοῖος, Ar. Ra. 392 (lyr.); τί γελᾷς ἐπὶ σπουδαίοις πράγμασιν ; Pl. Euthd. 300e.
good of its kind, excellent, σ. νομαί Hdt. 4.23; ἡ σπουδαιοτάτη [τῶν ταριχεύσεων] the most elaborate, costliest, Id. 2.86, cf. PSI 4.413.26 (iii BC); ἡ ἰσηγορίη χρῆμα σ. Hdt. 5.78; λόγος σ. Pi. P. 4.132; μουσική Pl. Lg. 668b; τιμαί Id. R. 519d; σπέρματα X. Mem. 4.44.23; δῶρον οὐ σ. εἰς ὄψιν not goodly to look on, S. OC 577; τραγῳδία σ. Arist. Po. 1449b17; σ. ὑπόδημα Id. EE 1219a22; — a play on senses II. 1 and II. 2 in Arist. EN 1176b25, 1177a3; ironically, σ. χρῆμα a fine thing, h.Merc. 332. Adv. σπουδαίως with haste or zeal, seriously, earnestly, well, X. Cyr. 1.3.9, Pl. Cra. 406b, etc. ; Comp. -ότερον X. Cyr. 2.3.20; -οτέρως Plu. Nob. 15; Sup. τὰ σπουδαιότατα most carefully, in the best way, Hdt. 2.86. — Besides the regul. Comp. and Sup., we find inIon. the forms -έστερος, -έστατος, Hdt. 1.8, 133, Hecat. ap. Eust. 1441.15, Eus. Mynd. 4.

a) von Personen, eilig, eifrig, tätig, – übh. rechtschaffen, sittlich gut ; γυνή, Her. 8.69, wie Plat. def. 415d erkl. ist : σπουδαῖος ὁ τελέως ἀγαθός, im Ggstz von φαῦλοι, Isocr. 1.1, wie Plat. Rep. X.603c u. öfter ; μάντις, Phaedr. 242c ; τῶν σπουδαίων τῶν περὶ τραγῳδίαν ποιητῶν, Legg. VII.817a ; Xen. Cyr. 2.2.24 ; u. Sp., ἰατρός Luc. Nigr. 2.
b) von Sachen, die der Tätigkeit und des Eifers wert sind, wichtig, bedeutend ; πάντα λόγον θέμενος σπουδαῖον, Pind. P. 4.132 ; dah. wünschenswert, vortrefflich, νομαί, Her. 4.23 ; οὐ σπουδαῖον ἐς ὄψιν, Soph. O.C. 583, nicht des Sehens wert ; ἐπὶ σπουδαίοις οὕτω πράγμασι καὶ καλοῖς, Plat. Euthyd. 300e ; das Ernste, im Ggstz von γελοῖα, Legg. VII.816d, wie im • adv., σπουδαίως εἰρημένος Crat. 406b ; ἔργον, Xen. Hell. 1.4.5 ; σπουδαῖα im Ggstz von γελοῖα auch Cyr. 2.3.1 ; σπουδαίως 1.3.9 ; λόγοι, Pol. 33.15.4 ; καὶ καλὰ ἔργα, 6.26.12 ; σπουδαῖόν ἐστί μοι, es ist mir daran gelegen, wie ταῦτα ὑμῖν σπουδαιότατά ἐστιν Dem. 24.4 ; vom Wein, καὶ πολυτελής, Plut. Mar. 44 ; Ggstz von φαῦλος, S.Emp. pyrrh. 2.83. – Kompar., σπουδαιέστερα τῶν πρηγμάτων, Her. 1.8, wie τὰ σπουδαιέστατα τῶν πρηγμάτων, 1.133 ; aber auch τὴν σπουδαιοτάτην τῶν ταριχεύσεων, die beste Art, 2.86 ; u. adv., ὧδε τὰ σπουδαιότατα ταριχεύουσι, ibid.; u. so Plat., εἴτε φαυλότεραι εἴτε σπουδαιότεραι τιμαί Rep. VII.519d, τὸ σπουδαιότατον Legg. II.667b ; σπουδαιότερόν τι πράττειν Xen. Cyr. 2.3.20 ; σπουδαιότατα πράγματα Aesch. 1.22.

σπουδαῖος, -α, -ον
(< σπουδή), [in LXX: Eze.41:25 * ;]
in haste; hence, zealous, eager, diligent, earnest: before ἐν, 2Co.8:22; compar., -οτεροσς 2Co.8:17 (here in superl. sense, see Bl., § 44, 3) 2Co.8:22.†
(AS)