ῆς (ἡ) :
   I hâte, empressement, ESCHL. Sept. 371, 374 ; SOPH. Ph. 637, etc. ; XÉN. Cyr. 2, 4, 6, etc. ; σπ. ὁδοῦ, THC. 7, 77, hâte de la marche ; σπουδῇ, en hâte, avec précipitation, vite, promptement, prestement, OD. 13, 279 ; 15, 209 ; HDT. 9, 1, etc. ; XÉN. An. 6, 5, 14, etc. ; PLAT. Ep. 348, etc. ; EUR. Hipp. 903, 1152, etc. ; πάνυ σπουδῇ, en grande hâte, en toute hâte, THC. 8, 89 ; PLAT. Phæd. 98 b ; πολλῇ σπουδῇ, XÉN. Cyr. 4, 5, 12, etc. ; σὺν πολλῇ σπουδῇ, XÉN. An. 1, 8, 4, m. sign. ; διὰ σπουδῆς, XÉN. Hell. 6, 2, 28, avec empressement ; κατὰ σπουδήν, THC. 1, 93 ; 2, 90, etc. ; XÉN. An. 7, 6, 28 ; μετὰ σπουδῆς, HDN 3, 4, 1, etc. ; ὑπὸ σπουδῆς, THC. 5, 66 ; PLUT. Rom. 8, etc. ; σπουδῆς ὕπο, EUR. Hel. 1004, m. sign. ; σπουδὴν ἔχειν, avoir hâte, se dépêcher, HDT. 9, 89, etc. ; πολλὴν σπουδὴν ἔχειν, avoir grande hâte, HDT. 9, 8 ; avec l’inf. HDT. 6, 120 ;
   II p. suite, effort, particul. :
      1 effort pénible et contraint : μᾶλλον σπουδὴν ποιεῖσθαι, THC. 4, 30, se hâter davantage ; ἄτερ σπουδῆς, OD. 21, 409, sans peine ; adv., σπουδῇ, avec peine, avec effort, à peine, IL. 2, 99 ; 5, 893 ; 11, 562, etc. ; OD. 3, 297 ; 24, 119 ;
      2 effort volontaire, zèle, ardeur : σπουδῇ, avec zèle, avec ardeur, PD. O. 10 (11), 117 ; EUR. Ph. 849, etc. ; THC. 3, 49 ; PLAT. Rsp. 388 d, etc. ; μετὰ σπουδῆς, PLAT. Charm. 175 e, etc. ; σὺν σπουδῇ, PLAT. Leg. 818 c, etc. m. sign. ; πολλῇ σπουδῇ, HDT. 1, 88 ; XÉN. Cyr. 4, 2, 38 ; πάσῃ σπουδῇ, PLAT. Leg. 952 a ; ἐπὶ μεγάλης σπουδῆς, PLAT. Conv. 192 c, avec grande ardeur ; ἄξιος σπουδῆς, digne de zèle, qui mérite d’être recherché, SOPH. O.R. 778 ; PLAT. Phædr. 277 e, etc. ; p. suite, qui a de la valeur, précieux, PLUT. Ant. 75 ; en parl. de pers. digne d’estime, XÉN. Conv. 1, 6 ; au plur. σπουδαὶ δεσποίνας, EUR. Ion 1061, le zèle ou les efforts de la maîtresse ; ξυμπάντων ἐρώτων σπουδαί, PLAT. Leg. 632 a, l’effort de toutes les inclinations ; σπουδαὶ λόγων, EUR. Hec. 132, l’ardeur dans le discours ; οὐδεμία πολλὴ σπουδὴ τῆς μελέτης, HPC. 759 h, le traitement n’exige pas une si grande peine ; σπουδῆς πολλῆς τὰ πράγματα προσδεῖται, DÉM. 123, 3, l’état présent des affaires demande beaucoup d’efforts ; σπουδὴ γίγνεται περί τι, PLAT. Phædr. 276 e ; σπουδή ἐστι περί τινος, DÉM. 90, 10, etc., on met son zèle, on donne tout son soin à qqe ch. ; σπουδὴ πολλή (ἐστι) avec l’inf. HPC. 750 d, m. sign. ; σπουδὰν θεῖναι ἅπασαν ἀμφί τινος, PD. P. 4, 492 ; σπουδὴν θέσθαι χάριν τινός, SOPH. Aj. 12 ; μεγάλην σπουδὴν εἰσφέρειν εἴς τι, DS. 184 ; ἐν σπουδῇ θέσθαι τι, PLUT. Sol. 2, etc. mettre tout son zèle, apporter toute sa bonne volonté, à qqe ch. ; se donner de la peine pour qqe ch. ; σπουδὴν ἔχειν, EUR. I.T. 1433, se donner de la peine, faire effort ; avec le gén. de la chose pour laquelle on se donne de la peine, EUR. Alc. 778 ; PLAT. Euthyd. 306 c ; σπουδὴν ἔχειν εἴς τι, EUR. Med. 557 ; περί τινος. PLAT. Riv. 136 c ; σπουδὴν ποιεῖσθαι περί τινος, PLAT. Euthyd. 304 e, etc. ; περί τι, ISOCR. 91 b ; POL. 1, 46, 2, etc. ; ἕνεκεν ou χάριν τινός, POL. 2, 37, 9, etc. ; ἐπί τινι, LUC. Salt. 1, se donner de la peine, faire effort pour qqe ch. ; σπουδὴν ἔχειν avec l’inf. HDT. 9, 8 ; EUR. Ph. 901 ; σπουδὴν ποιεῖσθαι avec l’inf. HDT. 1, 4 ; 7, 205, etc. ; LYS. 102, 2, se donner de la peine, faire effort pour ; σπουδὴν ἔχειν avec une prop. inf. HDT. 7, 149, faire effort pour que, etc. ; σπουδὴν ἔχειν ὅπως, DH. 5, 149 Reiske ; σπουδὴν ποιεῖσθαι ὅπως, DÉM. 1454, 11, m. sign. ;
      3 application réfléchie : σπουδῇ, PLAT. Charm. 155 c, avec application, avec intention, exprès ;
      4 soin, attention scrupuleuse : σπουδῇ, DH. 5, 54 Reiske (écrire) avec soin ;
      5 particul. zèle pour une personne, intérêt ou bienveillance pour qqn., soins affectueux, attachement, PLUT. Cic. 9 ; HDN 2, 10, 19, etc. ; σπ. περί τινα, HDN 5, 4, 22, m. sign. ; διὰ τὴν ἐμὴν σπουδήν, ANT. 146, 13, par zèle pour moi ;
      6 ardeur pour obtenir qqe ch. ; poursuite d’une charge, brigue, PLUT. Luc. 42 ; au plur. PLAT. Theæt. 173 d ; PLUT. Crass. 7 ; κατὰ σπουδάς, AR. Eq. 1370, par des intrigues ;
      7 exercice oratoire, dissertation, exposition, PHILSTR. V. Ap. 4, 27 ; 6, 14 ;
      8 sérieux, gravité, p. opp. à γέλως, XÉN. Conv. 1, 13 ; à παιδιά, ARSTT. Rhet. 3, 18, 3, etc. ; au plur. p. opp. à παιδιαί, PLAT. Leg. 647 d, etc. ; ἀπὸ σπουδῆς, IL. 7, 359 ; 12, 233, sérieusement ; σπουδῇ, THC. 3, 49 ; XÉN. Cyr. 6, 1, 6, etc. ; PLAT. Leg. 828 d, m. sign. ; p. opp. à μετὰ γέλωτος, PLUT. Per. 8 ; σπουδῆς χάριν, p. opp. à παιδιᾶς ἕνεκα, PLAT. Pol. 288 c, m. sign. ; μετὰ σπουδῆς, sérieusement, XÉN. Conv. 1, 1 ; PLAT. Leg. 656 a, etc. ; p. opp. à μετὰ παιδιᾶς, PLAT. Leg. 880 d, etc. ; σπουδὴν ποιεῖσθαι, AR. Ran. 522, considérer qqe ch. comme sérieux, le prendre au sérieux ; σπουδῇ παίζειν, XÉN. Cyr. 6, 1, 6 ; χαριεντίζεσθαι, PLAT. Ap. 24 c, plaisanter avec un visage sérieux, plaisanter en gardant son sérieux.

➳ Dor. σπουδά [ᾱ] PD. l. c. etc. ; lac. σποδά [ᾱ] AR. Lys. 173 dout.

Étym. σπεύδω.

ἡ, (< σπεύδω) haste, speed, σπουδὴν ἔχειν make haste, Hdt. 9.89; σ. ἔσται τῆς ὁδοῦ haste on the journey, Th. 7.77; ὅκως ἂν αὐτὸν ὁρῶσι σπουδῆς ἔχοντα Hdt. 9.66; χωρίον…, οἷ σπουδὴν ἔχω whither I am hastening, Ar. Lys. 288; τοῖς μήτε σχολὴν μήτε σπουδὴν διαγινώσκουσιν Thphr. Char. 3.6; σπουδῇ in haste, v. infr. IV; σὺν σπουδῇ ταχύς S. Ph. 1223; σὺν πάσῃ σ. with all dispatch, POxy. 63.5 (ii/iii AD); διὰ σπουδῆς E. Ba. 212, X. HG 6.2.28, etc. ; ἐκ σπουδῆς Arist. Mir. 837a15; μετὰ σ. Ev. Marc. 6.25, cf. Hdn. 6.4.3, etc. ; κατὰ σπουδήν Th. 1.93, 2.90, X. An. 7.6.28, etc. (but this sense freq. runs into the next).
zeal, pains, trouble, effort, ἄτερ σπουδῆς Od. 21.409; σῆς ὑπὸ σ. A. Th. 585; σπουδῆς οὐκ ἀξία S. OT 778, cf. Pl. R. 604c, etc. ; freq. in dat. σπουδῇ, zealously, v. infr. IV. 3; so σὺν σπουδῇ Id. Lg. 818c; σὺν πολλῇ σ. X. An. 1.8.4; ἐπὶ μεγάλης σ. Pl. Smp. 192c; μετὰ πολλῆς σ. Id. Chrm. 175e; σπουδὴν ποιεῖσθαι exert oneself, take pains, be eager, Th. 4.30; c. inf., Hdt. 3.4, 7.205; σ. πολλὴν ποιέεσθαι Id. 6.107; πᾶσαν σ. ποιήσασθαι ὅπως… PHib. 1.71.9 (iii BC); σ. ποιεῖσθαι περί τινος Pl. Smp. 177c; περί τινα ib. 179d; ἐπί τινι Luc. Salt. 1; c. gen., σπουδήν τινος ποιήσασθαι make much ado about…, Hdt. 1.4; σπουδαὶ λόγων κατατεινομένων zeal for the conflicting arguments, E. Hec. 130 (anap.); πρός τι D.S. 17.114; ἀμφὶ Κυράνας θέμεν σ. ἅπασαν Pi. P. 4.276; ὅτου χάριν σ. ἔθου τήνδ’ S. Aj. 13; σ. ἔχειν, c. inf., to be eager, Hdt. 6.120; c. acc. et inf., Id. 7.149; σ. ἔχειν τινός E. Alc. 778, 1014; περί τινος Pl. Amat. 136c; εἴς τι E. Med. 557; ὅπως τι γένηται D.H. Comp. 22; σ. γίγνεται περί τι Pl. Phdr. 276e; σ. ἐστι περὶ πραγμάτων D. 8.2; σπουδῆς καὶ βουλῆς τὰ πράγματα προσδεῖσθαι Id. 9.46; ἡ σ. τῆς ἀπίξιος my zeal in coming, Hdt. 5.49, cf. S. Fr. 257; ὅπλων σπουδῇ with great attention to the arms, Th. 6.31, cf. Pl. Lg. 855d; pl., ἐπιμέλειαι καὶ σ. πλήθους γεννημάτων eagerness for…, ib. 740d; zealous exertions, E. Ion 1061 (lyr.), Arist. Rh. 1370a12. in a religious sense, zeal, πρὸς τὴν θεάν Inscr.Magn. 85.12 (ii BC), cf. Ep. Rom. 12.11; ἐνδείκνυσθαι σ. Ep. Hebr. 6.11.
esteem, regard for a person, διὰ τὴν ἐμὴν σ. Antipho 6.41; πάνυ πολλῆς σ. ἄξιος X. Smp. 1.6; good will, good offices, σ. ὑπέρ τινος 2 Ep. Cor. 8.16, cf. PTeb. 314.9 (ii AD); support in political life, Plu. Crass. 7; pl., party feelings or attachments, rivalries, σ. ἰσχυραὶ φίλων περί τινος Hdt. 5.5; κατὰ σπουδάς Ar. Eq. 1370, Ael. VH 3.8; σπουδαὶ ἐρώτων erotic enthusiasms, Pl. Lg. 632a.
disputation, Philostr. VA 4.27, 34 (in pl.).
earnestness, σ. ἔχειν, ποιεῖσθαι, = σπουδάζειν, E. Ph. 901, Ar. Ra. 522; σπουδῆς μὲν μεστοί, γέλωτος δὲ ἐνδεέστεροι X. Smp. 1.13, cf. 2 Ep. Cor. 7.11, etc. ; freq. with a Prep., in adv. sense, ἀπὸ σπουδῆς ἀγορεύεις in earnest, seriously, Il. 7.359, 12.233; μετὰ σπουδῆς, opp. ἐν παιδιαῖς, X. Smp. 1.1; μετά τε παιδιᾶς καὶ μετὰ σ. Pl. Lg. 887d; οὐ σπουδῆς χάριν ἀλλὰ παιδιᾶς ἕνεκα Id. Plt. 288c, cf. Smp. 197e; καὶ χωρὶς σπουδῆς καὶ μετὰ σπουδῆς ἐπαινεῖν Arist. Rh. 1366a29.
object of attention, serious engagement or pursuit, σπουδὴν ἐπ’ ἄλλην Ἡρακλῆς ὁρμώμενος E. Supp. 1199; pl., ἔν τε παιδιαῖς καὶ ἐν σπουδαῖς Pl. Lg. 647d, cf. 732d, al. σπουδῇ as Adv., in haste, hastily, προερέσσαμεν Od. 13.279; ἀνάβαινε 15.209; στρατιὴν ἄγειν Hdt. 9.1, cf. 89; Dor., σπουδᾷ ἐξελθοῦσα IG4²(1).121.21 (Epid., iv BC); freq. in Att., σ. πάνυ Th. 8.89, etc. ; σπουδῇ ποδός E. Hec. 216.
with great exertion and difficulty, and so, hardly, scarcely, σπουδῇ ἕζετο λαός Il. 2.99, cf. 5.893, Od. 3.297; σ. παρπεπιθόντες Il. 23.37, Od. 24.119.
earnestly, seriously, urgently, τί με καλεῖς σπουδῇ ; E. Ph. 849; σπουδῇ ἀκούειν Pl. R. 388d; σ. χαριεντίζεσθαι Id. Ap. 24c; πάνυ σ.
attentively, Id. Phd. 98b; πολλῇ σ. very busily, Hdt. 1.88, Ar. Th. 791, X. Cyr. 4.5.12, etc. ; πάσῃ σ. μανθάνειν Pl. Lg. 952a, etc.

ἡ, Eile, Hast, Geschwindigkeit ; σπουδὴν ἔχειν, eilen, absolut, Ar. Lys. 288, Her. 9.89 ; c. inf., 6.120, 7.205 ; ὅκως αὐτὸν ὁρέωσι σπουδῆς ἔχοντα, 9.66 ; συνεφαπτόμενος σπουδᾷ, Pind. Ol. 11.97, σπουδὴ δὲ καὶ τοῦδ' οὐκ ἀπαρτίζει ποδός, Aesch. Spt. 356. Dah.
   1) Eifer, Tätigkeit, Anstrengung ; ἄτερ σπουδῆς, ohne Mühe, Od. 21.409 ; ἀμφί τι σπουδὴν θέμεν, Pind. P. 4.276, allen Eifer darauf verwenden ; σῆς ὑπὸ σπουδῆς δορὶ ἁλοῦσα, Aesch. Spt. 567 ; ἥ τοι καίριος σπουδὴ ὕπνον κἀνάπαυλαν ἤγαγεν, Soph. Phil. 633 ; ὅτου χάριν σπουδὴν ἔθου τήνδε, Aj. 13 ; ἀκοῦσαι σπουδὴν ἔχεις, Eur. Phoen. 908 ; Or. 1056 ; τῶν προκειμένων σπουδὴν ἔχοντες, I.T. 1434 ; διὰ σπουδῆς, eilig, Bacch. 212 ; σπουδὴν ποιεῖν τι, Ar. Ran. 523 ; σπουδὴν πολλὴν ἔχειν, ποιήσασθαι, sich anstrengen, sich bemühen, Her. 9.8 ; μεγάλης ἄξιον σπουδῆς λόγον, Plat. Phaedr. 277e ; Legg. VIII.834b u. öfter ; σπουδὴν μεγάλην ἐποιήσαντο, μὴ μηδίσαι Ἀθηναίους, Her. 9.8, vgl. 7.149 ; σπουδήν τινος ποιήσασθαι, für Einen mit Eifer Sorge tragen, 1.4.
   2) Ernst, ernste Willensmeinung ; εἰ δ' ἐτεὸν δὴ τοῦτον (μῦθον) ἀπὸ σπουδῆς ἀγορεύεις, Il. 12.233, vgl. 7.359, in vollem Ernst ; auch plur., σπουδαὶ λόγων, Eur. Hec. 132 ; μετά τε παιδιᾶς καὶ μετὰ σπουδῆς λεγομένους, Plat. Legg. X.887d, wie Symp. 197e ; οὐ σπουδῆς χάριν, ἀλλὰ παιδιᾶς ἕνεκα πάντα δρᾶται, Polit. 288c ; ἀνάπαυλα τῆς σπουδῆς γίγνεται ἐνίοτε ἡ παιδιά, Phil. 30e ; οἱ μὲν ἐπὶ σπουδήν, οἱ δ' ἐπὶ γέλωτα ὡρμηκότες, Legg. VII.810e ; σπουδῆς πολλῆς καὶ βουλῆς ἀγαθῆς φημιτὰ παρόντα προσδεῖσθαι, Dem. 9.46 ; ἅπασά μοι σπουδὴ περὶ τοῦτ' ἔστιν, 23.1 ; σπουδὴν ποιεῖσθαι περί τι, Pol. 1.46.2.
Schätzung, Beachtung einer Sache, Bemühung oder Bewerbung um Etwas, σπουδῆς ἄξιον εἶναι, der Beachtung, Bemühung wert sein ; σπουδὴν ἔχειν τινός, für Etwas sorgen, Ael. V.H. 3.8 ; ambitus, Plut. Lucull. 27 ; διὰ τὴν ἐμην σπουδήν, aus Eifer, Rücksicht für mich, Antiph. 6.41.
Bes. σπουδῇ adverbial ; in Eile, in Hast, σπουδῇ δ' ἐς λιμένα προερέσσαμεν, Od. 13.279, vgl. 15.209, welche letztere Stelle nach Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 116 die einzige im Homer ist, an der σπουδῇ »schnell« heißt ; σπουδῇ ἦγε, Her. 9.1 ; σπουδῇ διώκων, Aesch. Spt. 353 ; vgl. ἔρχεται σπουδῇ ποδός, Eur. Hec. 216 ; τί με καλεῖς σπουδῇ, Phoen. 856 ; Plat. Ep. VII.348e : vgl. Jacobs Ach.Tat. p. 586 ; ähnl. διὰ σπουδῆς, Eur. Bacch. 222, Xen. Hell. 6.2.16, u. κατὰ σπουδήν, Thuc. 2.90, Xen. An. 7.6, 28 ; – auch = mir Eifer, mit Anstrengung, mit Mühe, kaum, σπουδῇ δ' ἕζετο λαός, Il. 2.99 ; σπουδῇ ἐπαΐσσοντα, 13.687, vgl. 5.893, 11.562, 23.37, Od. 24.119 ; σπουδῇ πολλῇ ἐργάζεται, Her. 1.88, u. = mit Fleiß, mit Absicht, ernstlich, πάνυ σπουδῇ, Dem. Lept. 105, vgl. Wolf p. 321 ; oft Thuc. u. Plat.; Phaedr. 260b ; σπουδῇ χαριεντίζεται, geflissentlich, Apol. 24c ; πάσῃ σπουδῇ μανθάνειν, mit allem Eifer, Legg. XII.952a ; so auch σὺν σπουδῇ, VII.818c ; vgl. Xen. An. 1.8.4 ; σπουδῇ λέγειν, im Ggstz von παίζειν, Cyr. 8.3.47 ; Sp., wie Plut.

σπουδή, -ῆς, ἡ
(< σπεύδω), [in LXX chiefly for בָּהַל, its parts and derivatives ;]
__1. haste, speed: μετὰ σ. (Wis.19:2), Mrk.6:25, Luk.1:39.
__2. zeal, diligence, earnestness: Rom.12:11, 2Co.7:11-12 8:7-8; ἐν σ., Rom.12:8 (see M, Pr, 104); before ὑπέρ, 2Co.8:16; σπουδὴν ἐνδείκνυσθαι, Heb.6:11; σ. παρεισφέρειν, 2Pe.1:5; πᾶσαν σ. ποιεῖσθαι, Ju 3 (see MM, xxiii; M, Pr., 214; Deiss., BS, 361, 364).†
(AS)