ου (τὸ) bande de toile pour envelopper, d’où :
      1 tissu, vêtement, OD. 6, 179 ; au pl. haillons, OD. 4, 245 ;
      2 linceul, suaire, OD. 2, 102 ; 19, 147 ; 24, 137 ; EUPHOR. 48 ;
      3 voile de navire, OD. 5, 318 ; au plur. OD. 6, 269.

➳ Pl. σπεῖρα, avec [ᾱ] à l’arsis, OD. 6, 269.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *sper-, tourner, enrouler ; cf. σπεῖρα.

τό, piece of cloth, Hom. (only in Od.), εἴλυμα σπείρων a wrapping cloth, 6.179; σπεῖρα κακά sorry wraps, of a beggar, 4.245; αἴ κεν ἄτερ σπείρου κεῖται without a cerecloth or shroud, 2.102, cf. 19.147, 24.137; σπεῖρον καὶ ἐπίκριον sail and sailyard, 5.318; πείσματα καὶ σπεῖρα [where the ult. is long in arsi] 6.269 (v.l. σπείρας); — later, garment, νυμφιδίου σπείροιο καλύπτρη Euph. 107; cf. σπειρίον.

τό, ein Gewand od. Tuch rum Umwickeln od. Umhüllen, bes. ein als Kleid dienendes Tuch, ein Umwurf zur Umhüllung des Leibes ; εἴλυμα σπείρων, ein Umschlag um gewaschene Gewänder, Od. 6.179 ; κακὰ σπεῖρα, schlechte Hüllen, von den Lumpen eines Bettlers. 4.245 ; Leichentuch, 2.102, 19.147, 24.137 ; Segeltuch, 5.318, 6.269 ; νυμφιδίου σπείροιο παρακλίνασα καλύπτρην, Euphorion bei Schol. Eur. Phoen. 688.