σπερμο·λόγος, ος, ον :
      1 qui ramasse ou picore des grains, ALEX. MYND. (ATH. 387 f) ; PLUT. Demetr. 28 ; subst. ὁ σπ. freux, sorte de corbeau, AR. Av. 232, 579 ; ARSTT. H.A. 8, 36 ;
      2 qui ramasse, pour se nourrir, les grains épars sur le marché, d’où malheureux, misérable, gueux, DÉM. 269, 19 ; DH. Exc. t. 4, p. 2340 Reiske ; NT. Ap. 17, 18, etc.

• Sup. -ώτατος, DH. 17, 6.

Étym. σπέρμα, λέγω.

ον, (< λέγω) picking up seeds, of birds, Plu. Demetr. 28, Alex.Mynd. ap. Ath. 9.388a; as Subst., rook, Arist. HA 592b28; glossed κολοιῶδες ζῷον, Hsch. ; σπερμολόγων τε γένη Ar. Av. 232 (lyr.), cf. 579. τὰ σπερμολόγα τῶν παιδαρίων guttersnipes, Ath. 3.85f.
picking up scraps, gossiping, ἄνθρωπος D.H. 19.5 (Sup., ib. 4); also πικρὰ καὶ σ. ῥήματα Plu. 2.456c. as Subst., one who picks up and retails scraps of knowledge, an idle babbler, gossip, D. 18.127, Act. Ap. 17.18, Ath. 8.344c.

Samen oder Sämereien lesend, sammelnd ; Vögel, die von Körnern leben, bes. eine von Sämereien lebende Krähen- od. Dohlenart, die Saatkrähe ; Ar. Av. 232, 579, Plut. Demetr. 28 u. A.
Bei Dem. 18.127 ein Schimpfwort, ein gemeiner Schwätzer, Possenreißer, Schmarotzer ; σπερμολογώτατος καὶ ἀναγωγότατος, Dion.Hal. Epit. 17.6 ; NT ; vgl. noch Ath. VIII.344c, wo ein Wortspiel gemacht ist.

σπερμολόγος, -ον
(< σπέρμα, λέγω)
a seed picker;
__(a) prop., of birds (Arist., Aristoph, al.);
__(b) in Attic slang, of an idler who lives on scraps picked up in the agora; hence, as subst., ὁ σ., an idle babbler: Act.17:18.†
(AS)