σπαργάω-ῶ, être gonflé (de sève, de lait, d’humeur, etc.) EUR. Bacch. 701, Cycl. 55 ; PLAT. Conv. 206 d, Rsp. 460 c ; DH. 1, 79 ; PLUT. M. 320 c ; fig. être gonflé (de désir, de passion, de colère, etc.) PLAT. Phædr. 256 a ; περί τινος, PLUT. M. 585 c ; πρός τι, PLUT. M. 1100 a ; ἐπί τι, PLUT. Artax. 3, en vue de qqe ch., être plein du désir de qqe ch. ; abs. être gonflé d’orgueil, insolent, etc. PLAT. Leg. 692 a ; PLUT. Lyc. 7, Per. c. Fab. 1.

Étym. cf. lat. turgeo.

= ὀργάω, to be full to bursting, swell, be ripe, μαστὸς σπαργῶν E. Ba. 701, cf. Cyc. 55 (lyr.); of nursing mothers, swell with milk, Pl. R. 460c (metaph, Id. Smp. 206d); σ. τοὺς μαστοὺς ὑπὸ γάλακτος or γάλακτι, D.H. 1.79, Plu. 2.320d.
swell with humours, τὰ ἄνω… σ. Hp. Epid. 2.6.21, cf. Gal. 19.82. of plants, Poll. 1.230. metaph, swell with desire or passion, Pl. Phdr. 256a; πρὸς δόξαν Plu. 2.1100a, cf. 585c; ἐπὶ τὴν βασιλείαν Id. Art. 3; abs., wax wanton, be insolent, σπαργῶσαν… τὴν ἀρχὴν ὁρῶν Pl. Lg. 692a; ὀλιγαρχίαῶσα Plu. Lyc. 7; -ῶντι τῷ δήμῳ Id. Comp. Per. Fab. 1.

wie ὀργάω, poet. auch σπαργέω, schwellen, strotzen, voll sein ; μαζὸς σπαργῶν, Eur. Bacch. 700 ; τῷ κυοῦντί τι καὶ ἤδη σπαργῶντι, Plat. Symp. 206d, u. öfter ; κύων νέον σπαργεῦσα γάλακτι, Qu.Sm. 14.283 ; bes. von üppiger Fülle und Fruchtbarkeit der Erde. – Uebertr., voll Begierde und Wollust, geil, auch ausgelassen, mutwillig sein, von jeder Leidenschaft, die sich nicht mehr in ihren Schranken halten kann ; Sp., wie Plut.: σπαργῶν καὶ μεθύων mul. virt. p. 281 ; σπαργᾷ περὶ τῆς ἀδικίας gen.Socrat. 15 ; τὴν ὀλιγαρχίαν ὁρῶντες σπαργῶσαν καὶ θυμουμένην Lyc. 7 ; δι' ὀργὴν σπαργῶντα μᾶλλον ἢ πρότερον ἐπὶ τὴν βασιλείαν, darnach strebend, Artax. 3. – Es scheint mit ὀργάω, wie mit σφριγάω und σφαραγέω verwandt.