ωπός (ὁ) :
   I sorte de chouette ou de hibou, p.-ê. fresaie ou effraie, litt. « l’oiseau qui guette », OD. 5, 66 ; THCR. Idyl. 1, 134 ;
   II p. anal. :
      1 danse comique où l’on imitait la posture de la chouette, EL. N.A. 15, 28 ; ATH. 391 a ; p. ext. posture semblable à celle de la chouette, ATH. 629 f ;
      2 sorte de poisson, NIC. (ATH. 329 a).

Étym. pré-grec.

ὁ, gen. σκωπός, nom. pl. σκῶπες, a small kind of owl (γλαῦξ being the generic name), the little horned owl, Strix scops, Od. 5.66, Epich. 166, Theoc. 1.136, cf. Arist. HA 592b11, 617b31.
a dance in which the dancers mimicked an owl, Ael. NA 15.28, Poll. 4.103, Ath. 9.391a, 14.629f; — in the last place it is explained (as if = σκοπός) of shading the eyes with the hand so as to see better; so also Hsch. s.v. σκωπευμάτων ; cf. ὑπόσκοπος. a kind of fish, Nic. Fr. 18. (In Ael. l.c., Ath. 9.391a, b, σκώπτω (as if = mimic) is expld. fr. σκώψ, the owl being captured by means of its tendency to mimic one who danced in front of it; other explanations in Sch. Theoc. 1.136.)

σκωπός, ὁ,
1) eine Eulenart, vielleicht der Kauz, Od. 5.66 u. Sp., wie Ep.adesp. 468 (IX.380); nach Einigen von σκώπτω, wegen der spaßhaften Gestalt, nach Anderen von σκέπτομαι, wegen der großen Glotzaugen.
2) ein lustiger Tanz, bei dem man die Gebehrden der Eule nachmacht ; Poll. 4.14 ; Ael. H.A. 15.28 ; – bei Ath. XIV.629e neben σκώπευμα, wo er erkl. ἦν δὲ ὁ σκὼψ τῶν ἀποσκοπούντων τὸ σχῆμα, ἄκραν τὴν χεῖρα ὑπὲρ τοῦ μετώπου κεκυρτωκότων.