(impf. ἔσκωπτον, f. σκώψω et σκώψομαι, ao. ἔσκωψα, pf. inus. ; pass. ao. ἐσκώφθην, pf. ἔσκωμμαι) :
      1 railler, se moquer, abs. XÉN. Cyr. 1, 3, 8 ; AR. Eq. 525, Nub. 296, etc. ; joint à κωμῳδεῖν, AR. Pl. 557 ; à χλευάζειν, ARSTT. Rhet. 3, 2, 12, etc. ; τινά, AR. Nub. 540, 992, etc. ; εἴς τινα, HÉGÉSANDRE (ATH. 444 d) ; ESCHN. 33, 30, de qqn ; τι, AR. Nub. 350, etc. de qqe ch. : τινὰ εἴς τι, AR. Pax 740 ; ou τι εἴς τι, PLUT. Lyc. 19 ; ou τινά τινος, A. TAT. 1, 7, railler qqn ou qqe ch. de qqe ch. ;
      2 plaisanter, badiner, EUR. Cycl. 675 ; XÉN. Conv. 9, 5 ;

Moy. (ao. ἐσκωψάμην) m. sign. ALCIPHR. 3, 57.

Étym. inconnue.

Ar. Pl. 973, etc. (not in Hom., but παρα- h.Cer. 203); fut. σκώψομαι Ar. Ach. 854, whence Elmsl. restores σκώψει for -ῃς in Nu. 296; aor.1 ἔσκωψα Hdt. 2.121. δ΄, Pl. Men. 80a, etc. ; — Med., aor. ἐσκωψάμην Alciphr. 3.57; — Pass., aor. ἐσκώφθην X. Cyr. 5.2.18; pf. ἔσκωμμι, imper. ἐσκώφθω (ἀπ-) Luc. Bacch. 8 : — mock, jeer, scoff at, τινας Ar. Nu. 540, 992, Ra. 421, etc. ; σ. τὴν μανίαν τινός Id. Nu. 350, cf. Pax 745; τινὰ τῆς ἀμεριμνίας for his want of thought, Ach.Tat. 1.7; τινὰ εἰς μαλακίαν D. 18.245; τὰς Λακωνικὰς μαχαίρας εἰς τὴν μικρότητα Plu. Lyc. 19; also σ. ἐς τὰ ῥάκια jest at them, Ar. Pax 740; εἴς τινα Aeschin. 2.41 (v.l.); πρός τινα Pl. Thg. 125e; — Pass., to be mocked, Nicol.Com. 1.31. in good sense, joke with, τινα Hdt. 2.121. δʹ. abs., jest, joke, Cratin. 308, Ar. Eq. 525, Nu. 296, etc. ; σκώψαντα εἰπεῖν X. Cyr. 1.3.8; σ. καὶ κωμῳδεῖν Ar. Pl. 557; σ. ἀγροίκως Id. V. 1320; χλευάζειν καὶ σ. Arist. Rh. 1379a29; ὥσπερ Ἀναξανδρίδης ἔσκωψεν according to the joke of An., Id. EN 1152a22; to be in fun, opp. to be in earnest, E. Cyc. 675, X. Smp. 9.5; sts. in a good sense, εὖ σκώπτειν Arist. EN 1128a25; ἐμμελῶς σ. Id. Rh. 1381a36. (Cf. σκώψ fin.)

fut. σκώψομαι, Elmsl. Ar. Ach. 278, 844, auch σκώψω, Nub. 296, vgl. Reisig comm. crit. de Soph. O.C. 398,
spotten, scherzen ; Eur. Cycl. 671 ; Ar. Eq. 523, Nub. 979 u. öfter ; εἴς τινα, Hegesand. bei Ath. X.444d ; εἰς ἑαυτόν, Aesch. 2.41 ; σκώπτεις τὸν λόγον ἡμῶν, verspotten, Plat. Phaedr. 264e ; πάλαι σκώπτεις καὶ παίζεις πρός με, Theag. 125e ; εἰ δεῖ τι καὶ σκῶψαι, Men. 80a ; Xen. Cyr. 1.3.8, 5.2.18 ; äffen, nachahmen, οὐ σκώπτοντας δέ, ἀλλ' ἀληθινῶς τοῖς στόμασι φιλοῦντας, Conv. 9.5.