α, ον :
   I ténébreux, sombre, obscur, EUR. Hec. 68, Alc. 269 ; τὸ σκότιον, SIB. 14, 6, les ténèbres, l’obscurité ; fig. DÉMOCR. (SEXT. M. 7, 138) ; AR. Av. 1389 ;
   II qui est, vit ou se fait dans l’obscurité :
      1 qui se trouve dans les ténèbres, EUR. Alc. 989 ; particul. dans les ténèbres de la mort, EUR. Alc. 125 ;
      2 furtif, secret, clandestin, EUR. Ion 860, Tr. 44, 252 ; ANTH. 7, 51 ; p. suite, illégitime, en parl. de la naissance, A.RH. 1, 810 ; PLUT. Thes. 2, M. 7, 51 f ;
      3 qui vit à la maison : οἱ σκότιοι, SCH.-EUR. Alc. 989, les jeunes garçons qui vivent dans l’appartement des femmes jusqu’à l’âge où ils paraissent en public, chez les Crétois.

➳ Fém. -ος, EUR. l. c. ; JOS. A.J. 19, 7, 1.

Étym. σκότος.

α, ον, also ος, ον E. Alc. 125 (lyr.), J. AJ 19.7.1 : — dark, of persons, in the dark, in secret, secret, σκότιον δέ ἑγείνατο μήτηρ, i.e. not in open, lawful wedlock, Il. 6.24; so prob. καὶ θεῶν σκότιοι φθίνουσι παῖδες ἐν θανάτῳ (the Sch. expl. it οἱ μὴ γνήσιοι ὄντες τῶν θεῶν παῖδες), E. Alc. 989 (lyr.); also σ. εὐναί clandestine loves, Id. Ion 860 (lyr.); σ. λέχος, opp. a wedded wife, Id. Tr. 44; λέκτρων σκότια νυμφευτήρια ib. 252; λέχη σ. νυμφεύειν Eub. 67.1; σ. Κύπρις AP 7.51 (Adaeus); rare in Prose, παῖς σ.
bastard, Charax 6, cf. Hsch. ; metaph, γνώμη σ., of sense-perception, opp. γνησίη, Democr. 11. in Crete the boys were called σκότιοι, because they lived in the women΄s apartment, Sch. E. Alc. 988. of things, dark, νύξ E. Hec. 68 (anap.), Alc. 269 (lyr.), etc. ; θάλαμοι Id. Ph. 1541 (lyr.); ἕδραι, of the nether world, Id. Alc. 125 (lyr.). metaph, dark, obscure, of dithyrambs, Ar. Av. 1389. Adv. -ίως, μηνύειν, opp. τηλαυγῶς, Ph. 1.659.

finster, dunkel ; ὦ σκοτία νύξ, Eur. Hec. 68 ; ἕδραι, Alc. 123 ; εἱρκταί, Bacch. 549 ; – bes. was im Dunkeln lebt, was im Dunkeln, Verborgenen geschieht, heimlich, σκότιον δέ ἑ γείνατο μήτηρ, heimlich gebar ihn die Mutter, Il. 6.34 ; u. so θεῶν σκότιοι παῖδες Eur. Alc. 992, u. sonst σκότιοι παῖδες, außer der Ehe gezeugte Kinder (καὶ ἀνέγγυος Plut. Thes. 2); σκότιον λέχος, Troad. 44 ; σκοτίας εὐνάς, Ion 860 ; σκότια νυμφευτήρια, Troad. 252 ; σκοτία Κύπρις, heimlicher, außerordentlicher Liebesgenuß, Add. 8 (VII.51); – vom Ausdrucke, dunkel, Ar. Av. 1389 ; γνῶσις, ἡ διὰ τῶν αἰσθήσεων, Democrit. bei S.Emp. adv.log. 1.138.
Bei den Kretern hießen die Knaben vor erlangter Mannbarkeit σκότιοι, weil sie bis dahin im Dunkel des elterlichen Hauses lebten und dann erst in das Licht des öffentlichen Lebens hervortraten, Schol. Eur. Alc. 992.