ά, όν :
   I au propre :
      1 oblique, tortueux, HDT. 1, 185, etc. ; EUR. Hec. 65 ; ARSTT. Meteor. 2, 8, 25 ; A.RH. 4, 1541 ; NIC. Th. 478 ; STR. 577, etc. ;
      2 tourné de côté (tête, pieds, etc.) THGN. 536 ; PD. fr. 217, etc. ;
   II fig. tortueux : μῦθοι σκολιοί, HÉS. O. 192, etc. paroles tortueuses, sans franchise ; πράττειν σκολιά, PLAT. Theæt. 173 a, agir d’une manière tortueuse ; en parl. de pers. HÉS. O. 7 ; joint à φοϐερός, PLUT. M. 551 f.

Étym. σκέλος.

ά, όν, curved, bent (opp. ὀρθός, εὐθύς), σ. σίδηρος Hdt. 2.86; σ. σκίπωνι E. Hec. 65 (anap.); of rivers and paths, winding, ποταμός Hdt. 1.185, cf. 2.29; Μαίανδρος σ. εἰς ὑπερβολήν Str. 12.8.15; οἶμος, ἀτραπός, etc., A.R. 4.1541, Nic. Th. 478, etc. ; ῥηγμῖνες Arist. Mete. 367b14; λαβύρινθος Call. Del. 311; πλέγμα ἕλικος AP 7.24 (Simon.); πλοκαμῖδες Nonn. D. 14.182; twisted, tangled, βάτος AP 7.315 (Zenod. or Rhian.), cf. 11.33 (Phil.); ἐς τὸ σ. Hp. Art. 37.
bent sideways, δουλείη κεφαλή, σκολιή Thgn. 536; γένυες Pi. Fr. 203; ἵππος σ.
crooked made or going askew, Pl. Phdr. 253d. metaph, crooked, i.e.
unjust, unrighteous, θέμιστες Il. 16.387; μῦθοι, δίκαι, Hes. Op. 194, 221; αἰ σκολιὰν (sc. ῥήτραν) ὁ δᾶμος ἕλοιτο, Spartan law ap. Plu. Lyc. 6; λόγος Thgn. 1147; ἀπάται Pi. Fr. 213; πατέων ὁδοῖς σκολιαῖς Id. P. 2.85; riddling, obscure, ῥημάτια Luc. Bis Acc. 16; τὸ σ. τῆς εἰσόδου (into true science) Vett.Val. 250.23; rarely of men, ἰθύνει σκολιόν makes the crooked one straight, Hes. Op. 7; σ. καὶ φοβερός Plu. 2.551f; with Verbs, σκολιὰ φρονεῖν, opp. εὐθὺς ἔμμεν, Scol. 16; σ. πράττειν Pl. Tht. 173a; τυφλὰ καὶ σ. Id. R. 506c, cf. Grg. 525a; σκολιά, τά, indirect methods, Cic. Att. 13.39.2. Adv. σκολιῶς Hes. Op. 258, 262; σ. ἔχοντος τοῦ χρησμοῦ D.S. 16.91; εἰς πλάγια καὶ σκολιά Pl. Tht. 194b. σκολιόν, τό, intestine, σπλάγχανα καὶ νεφρὸν καὶ σκολιόν SIG 1002.5 (Milet., v/iv BC), cf. Schwyzer 721.23 (Mycale, iv BC), al.

(nach den Alten von σκέλλω, durch Trockenheit gekrümmt ?), krumm, gebogen ; σκίπων, Eur. Hec. 65 ; σίδηρος, Her. 2.86 ; gewunden, geschlängelt, übh. ungerade, Ggstz v. ὀρθός, ὄρθιος ; dah. auch schief, schräg, εἰς πλάγια καὶ σκολιὰ τυποῦσα, Plat. Theaet. 194b ; verdreht, u. bes. häufig übertr., unredlich, falsch, tückisch, hinterlistig, σκολιαὶ θέμιστες Il. 16.387, μῦθοι Hes. O. 194, δίκαι 221, 252 ; auch • adv. σκολιῶς, 260, 264 ; im eigtl. Sinne, ὁδοί, Pind. P. 2.85 ; ἀπάται, frg. 232 ; λαβύρινθος, Callim. Del. 311 ; seltener von Menschen, Hes. O. 7 ; σκολιὰ φρονεῖν, Scol. 14 Jacobs ; σκολιὸν λέγειν, Ar. Vesp. 1240, Schol. κολακικόν ; εὐθύνει δὲ δίκας σκολιάς, Solon v. 36 bei Dem. 19.255 ; πάντα σκολιὰ ὑπὸ ψεύδους καὶ ἀλαζονείας, Plat. Gorg. 525a ; πράττειν σκολιά, Theaet. 173a. – Strab. XIV setzt ἔργα σκολιά den ξόανα ἀρχαῖα gegenüber, die man auf künstliche Bildsäulen gedeutet hat, es muß aber Σκοπάδια heißen, od. Σκόπα. – Dunkel ist σκολιῶν ὄρθρων κνίσματα δακρυχαρῆ Mel. 102 (V.166).

σκολιός, -ά, -όν
[in LXX: Deu.32:5 (עִקֵּשׁ), Pro.28:18 (σ. ὁδοῖς πορεύεσθαι, for: דֶּרֶךְ עָקַשׁ), Isa.40:4 (עָקֹב), etc. ;]
curved, bent, winding (opp. to ὀρθός, εὐθύς): Luk.3:5 (LXX). Metaph., crooked, perverse, unjust: Act.2:40, Php.2:15, 1Pe.2:18.†
(AS)