ῆς (ἡ) :
   I toute baraque ou construction légère pour servir d’abri, particul. :
      1 cabane, hutte, ESCHL. Eum. 656 ;
      2 tente : ὑπὸ σκηναῖσιν, SOPH. Aj. 754, sous les tentes ; σκηνὴν ποιεῖν, THC. 2, 34 ; ἵστασθαι, XÉN. Cyr. 8, 5, 3, construire, dresser une tente ; τὰς σκηνὰς καταλύειν, POL. 6, 40, 2 ; ou διαλύειν, PAUS. 10, 25, 3, lever les tentes ; au pl. campement, camp, ESCHL. Eum. 686 ; σκηναὶ ναυτικαί, SOPH. Aj. 3, campement ou quartiers des marins ; chez les Juifs, tente, tabernacle, SPT. 2Macc. 10, 6 ; PHIL. 2, 297 ; PLUT. M. 671 d ; ἑορτὴ σκηνῶν, SPT. Lev. 23, 34, la fête des Tabernacles ; p. ext. repas donné sous la tente, XÉN. Cyr. 2, 3, 1 ; 4, 2, 34, etc. ; en gén. résidence, habitation, maison, temple, EUR. Hec. 1289, Ion 806 ; LUC. Ic. 21 ;
      3 boutique, échoppe, AR. Th. 658 ; DÉM. 284, 24 ;
      4 voiture couverte, sorte de tente portative, ESCHL. Pers. 971 ;
      5 très souv. construction en bois et couverte où l’on jouait les pièces de théâtre, d’où scène, et particul. la partie de la scène où jouaient les acteurs, p. opp. à la θυμέλη où évoluait le chœur, AR. Pax 731 ; PLAT. Leg. 817 c ; οἱ ἐπὶ σκηνῆς, LUC. Nec. 16 ; ALCIPHR. 3, 65 ; οἱ περὶ σκηνήν, PLUT. Galb. 16 ; οἱ ἀπὸ σκηνῆς, DÉM. 288, 18, les acteurs (p. opp. à θυμελικοί, acteurs composant le chœur) ; τὰ ἀπὸ σκηνῆς, les choses de théâtre, HDN 5, 7, 12, ou (s.-e. μέλη) airs chantés par les acteurs eux-mêmes (sans intervention du chœur) ARSTT. Poet. 24, 6 ; 25, 4 ; Probl. 19, 15 ; τραγικὴ σκηνή, XÉN. Cyr. 6, 1, 54, sorte de construction élevée pour la représentation des tragédies ; p. ext. fiction de théâtre, d’où fiction, mensonge, ANTH. 10, 72 ; JOS. B.J. 2, 21, 2 ; HDN 3, 12, 7 ; HLD. 5, 6, etc. ;
   II p. ext. toute construction servant de couverture :
      1 tenture ou banne de voiture, XÉN. Cyr. 6, 4, 11 ; DS. 20, 25 ; PLUT. Them. 26, etc. ;
      2 ciel de lit, baldaquin, DÉM. 1031, 10.

➳ Dor. σκανά [ᾱᾱ].

Étym. incert.

Dor. σκανά, ἡ (not in Hom., who uses κλισίη).
tent, booth, IG1². 314.110, E. Hec. 1289; ἐπὶ σκηναῖς… ναυτικαῖς S. Aj. 3; σκηνῆς ἔνδον ib. 218 (anap.); ὑπὸ σκηναῖσι ib. 754; σκηνῆς ὕπαυλος ib. 796; σκηνὴν ποιήσαντες Th. 2.34; πηξάμενοι Hdt. 6.12, cf. And. 4.30; ἵστασθαι X. Cyr. 8.5.3; τὰς σ. καταλύειν, διαλύειν, strike camp, Plb. 6.40.2, Paus. 10.25.3; σ. δερματίνη PCair. Zen. 13.14 (iii BC); but also σ. μάλα ἰσχυρῶν ξύλων hut, D.Chr. 7.23; booth in the marketplace, Ar. Th. 658, D. 18.169 (both pl.), Theoc. 15.16; σκανὰν ἐμ Πυλαίᾳ τὰν πρώταν ὑπάρχειν αὐτῷ SIG 422.11 (Delph., iii BC); pl., camp, A. Eu. 686, Ar. Pax 731, X. An. 3.5.7. σκηνὰς ἐς ἱεράς to the holy tabernacle, E. Ion 806, cf. 1129, LXX Ex. 26.1, al.
stage-building as background for plays, Pl. Lg. 817c, Poll. 4.123 sqq., Vitr. 5.6.1; τῆς σ. τὸ τέγος IG 11(2).161 A 115, cf. D 127 (Delos, iii BC), 153.14 (ibid.); τραγικὴ σ.
a sort of πῆγμα, such as that from which the prologue of A. Ag. is perhaps spoken, X. Cyr. 6.1.54, Plu. Demetr. 44, Suid. s.v. τραγικὴ σ. οἱ ἀπὸ τῆς σ. [ἥρωες] heroes represented on the stage, D. 18.180; οἱ ἀπὸ σκηνῆς actors, players, opp. χορός, Arist. Pr. 922b17; also οἱ περὶ σκηνήν Plu. Galb. 16; οἱ ἐπὶ σκηνῆς Alciphr. 3.65 codd., cf. Luc. Nec. 16; cf. σκηνικός and v. infr. III. 1b. τὸ ἐπὶ τῆς σκηνῆς μέρος that which is actually represented on the stage, Arist. Po. 1459b25; τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς (sc. ᾄσματα), songs or odes sung by one of the actors standing on the stage (not by the chorus), ib. 1452b18; τὰ μὲν ἀπὸ τῆς σ. οὐκ ἀντίστροφα, τὰ δὲ τοῦ χοροῦ ἀντίστροφα Id. Pr. 918b27. metaph, stage-effect, acting, unreality, σκηνὴ πᾶς ὁ βίος ΄all the world΄s a stage΄, AP 10.72 (Pall.); ἡ σ. τοῦ βίου Max.Tyr. 7.10; theatrical trick, deception, J. BJ 2.21.2, Hdn. 3.12.3.
tented cover, tilt of a wagon or carriage, X. Cyr. 6.4.11, D.S. 20.25, Plu. Them. 26; σ. τροχήλατοι A. Pers. 1000 (lyr.); also, bed-tester, D. 41.11. metaph, τὸν ὑπὸ (prob. cj. for ἐπὶ) σκηνῆς βίον the hidden life, Luc. Icar. 21. in large ships, state-cabin on the poop, Poll. 1.89, Palaeph. 29; τῶν συριῶν ὑπὲρ τὴν σ. οὐσῶν PHib. 1.38.7 (iii BC); ἀποκαταστήσω [τὸν σῖτον] ἐπὶ σκηνήν ib. 86.8 (iii BC).
entertainment given in tents, banquet, X. Cyr. 2.3.1, 4.2.34, etc. ; σ. δημοσία Id. Lac. 15.4.

ἡ (nach Phot. ein Fremdwort), jeder bedeckte oder beschattete Ort, Laube, Zelt, Hütte ; Ἀμαζόνων ἕδραν σκηνάς τε, Aesch. Eum. 656 ; ἐν σκηναῖς σε ναυτικαῖς ὁρῶ Αἴαντος, Soph. Aj. 3, u. öfter ; Eur. Hec. 53 u. öfter ; Ar. Pax 715, Th. 658 ; Plat. Legg. XII.944b ; σκηνὴν ποιήσαντες, Thuc. 2.34 ; Xen. Cyr. 4.2.34 u. öfter ; überh. Lagerort, ἐπεὶ ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἀπῆλθον, An. 3.5.7 ; εἰς τὴν σκηνὴν καλεῖν, d.i. zum Schmause, Cyr. 2.3.22, 3.2.31 u. öfter ; Bude, τούς τ' ἐκ τῶν σκηνῶν τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐξεῖργον, Dem. 18.169. – Das Verdeck des Wagens, Xen. Cyr. 6.4.11, DS. 20.25 ; Bettvorhang, Betthimmel, Dem. 41.11 ; nach Harp. οἱ μὲν κόσμον τινὰ γυναικεῖον εἶναί φασιν, οἱ δὲ σκιάδιον. – Bes. das bedeckte, hölzerne Gerüst, worauf die Schauspieler spielten, und später in den kunstmäßig eingerichteten Theatern die Scene, Bühne, der Teil, auf welchem die eigentlichen Schauspieler stehen und sprechen, im Ggstz zur θυμέλη, bei der sich der Chor befand, Plat. Legg. VII.817c ; s. Ruhnk. Tim. 259 ; daher οἱ ἀπὸ σκηνῆς und οἱ ἐπὶ σκηνῆς, die eigentlichen Schauspieler, die σκηνικοί, im Ggstz der θυμελικοί, Schaefer mel. p. 27 ; u. τὰ ἀπὸ σκηνῆς, sc. μέλη, der von der Bühne herab von dem Schauspieler, nicht von dem Chore vorgetragene Gesang, Arist. poet. 12, probl. 19.15. Im engern Sinne heißt auch der Teil der Bühne σκηνή, auf welchem die Decorationen standen.

σκηνή, -ῆς, ἡ
[in LXX chiefly for אֹהֶל, also for מִשְׁכָּן, סֻכָּה, etc. ;]
a tent, booth, tabernacle: Mat.17:4, Mrk.9:5, Luk.9:33, Heb.11:9; αἱ αἰώνιοι σ., Luk.16:9; of the Mosaic tabernacle, Heb.8:5 9:2-3, 6 9:8, 21; σ. τ. μαρτυρίου, Act.7:44; of its heavenly prototype, Heb.8:2 9:11, Rev.13:6 15:5 21:3; of the temple, Heb.13:10; ἡ σ. τοῦ Μολόχ, Act.7:43 (LXX); metaph., ἡ σ. Δαυείδ Act.15:16 (LXX).†
(AS)