οῦ (ὁ) cheville où l’on fixe la rame au plat-bord du navire, HH. 6, 42 ; ESCHL. Pers. 376 ; EUR. I.T. 1347, etc. ; ARSTT. Mech. 4, 1 ; A.RH. 1, 379, 392 ; σκ. θρανίτης, POL. 16, 3, 4, rameur de l’étage le plus élevé, litt. « cheville pour les rameurs du plat-bord ».

Étym. σκάλλω.

ὁ, pin or thole to which the Greek oar was fastened by the τροπωτήρ, h.Hom. 7.42, A. Pers. 376, E. Hel. 1598, IT 1347; ὑπομόχλιον ὁ σ. γίνεται Arist. Mech. 850b11; κατὰ σκαλμὸν ἐρέσσειν (opp.
paddle) Arr. Ind. 27.5; — of the πριαπίσκος in the βάθρον Ἱπποκράτους, Ruf. ap. Orib. 49.26.6. σ. θρανίτης a bank or bench of rowers, Plb. 16.3.4. = σκαλισμός 1, POxy. 1631.12 (iii AD).

ὁ, der Pflock am Seitenbord des Schiffes, od. das Lager, worauf das Ruder ruht u. angebunden wird, der Dallen ; τρωποῦτο κώπην σκαλμὸν ἀμφ' εὐήρετμον, Aesch. Pers. 368 ; ἐπὶ σκαλμῶν πλάτας ἄγοντες, Eur. I.T. 1347 ; Hel. 1614 ; in Prosa, Pol. 16.3.4 ; vgl. Böckh Att. Seew.