ά, όν :
   I situé à gauche, gauche (p. opp. à δεξιός) ; χειρὶ σκαιῇ, HÉS. Th. 179, ou simpl. σκαιῇ, IL. 1, 501, etc. à main gauche, ou de la main gauche, IL. 21, 490 ; occidental, IL. 9, 354, etc. ; DP. 161, 481, 541 ; ORACL. (DS. Exc. Vat. p. 11) ; Σκαιαὶ πύλαι, IL. 3, 145 ; 6, 237 ; 11, 170 ; ou sans πύλαι, IL. 3, 263, les portes Scées dans la partie occidentale de Troie ; fig. càd. :
      1 de mauvais présage, les oiseaux qui se montraient à gauche étant réputés de mauvais présage ; d’où funeste, nuisible, HDT. 3, 53 ; SOPH. Aj. 1225 ;
      2 qui incline à gauche, càd. partial, joint à ἀδικώτατος, HDT. 1, 129 ;
      3 gauche, maladroit, d’où ignorant, HPC. Art. 808 ; p. opp. à σοφός, SOPH. fr. 660 ; EUR. El. 972 ; joint à ἀπαίδευτος, AR. Vesp. 1183 ; à ἀναίσθητος, DÉM. 267, 12 ; ou grossier, joint à βάρϐαρος, DÉM. 805, 19 ; en parl. de choses (paroles, pensées, etc.) AR. Av. 174 ; ARSTT. Rhet. Al. 12, 2 ;
   II oblique, tortueux (p. opp. à ὀρθός) NIC. Th. 266.

• Cp. -ότερος, PD. O. 9, 157 ; • Sup. -ότατος, HDT. 1, 429 ; AR. Nub. 290, Av. 174.

Étym. p. *σκάϝιος, cf. lat. scævus.

ά, όν, left, on the left hand, poet. for ἀριστερός (used by Prose writers in metaph sense, and once by Pl. in literal sense, Phdr. 266a; also in Dor. Prose, ἐν σκαιάν, = ἐς ἀριστεράν, SIG 636.22 (Delph., ii BC ; σκαγαν lapis)); τὸ σ. ὄμμα παραβαλών A. Fr. 308 (cf. Ath. 7.303c); in Hom. always in dat. σκαιῇ (sc. χειρί), with the left hand, Il. 1.501, al. ; χειρὶ σ. Hes. Th. 179; — hence, western, westward (for the Greek diviner always turned his face northward, and so had the West on his left); hence Σκαιαὶ πύλαι the West-gate of Troy, Il. 3.145, al., cf. Hsch. (otherwise expld. by Sch. ad loc.); σ. ῥίον either, on the left, or west headland, Od. 3.295; σ. λιμήν Orac. ap. D.S. 8.21; πόρος D.P. 161, 481, 541.
unlucky, ill-omened, mischievous (cf. δεξιός II), ἡ φιλοτιμίη κτῆμα σ. Hdt. 3.53; σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ’ ἕκαστον a thing is none the worse for remaining unsaid, Pi. O. 9.104; σ. ἐκλύσων στόμα about to speak mischief, S. Aj. 1225. metaph of persons, lefthanded, awkward, clumsy, stupid, σκαιότατος καὶ ἀδικώτατος Hdt. 1.129; σ. ἰητροί Hp. Art. 42; σκαιοῖσι πολλοῖς εἷς σοφὸς διόλλυται S. Fr. 921, cf. 771; ὅπου δ’ Ἀπόλλων σ. ᾖ, τίνες σοφοί ; E. El. 972, cf. Heracl. 258, HF 283; ὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Ar. V. 1183, cf. 1266; ἐπιλης μότατον καὶ σκαιότατον γερόντιον Id. Nu. 790; οὕτω σ. ὥστε μαθεῖν οὐ δύνασθαι Lys. 10.15, cf. Pl. Euthd. 295d; σ. καὶ βάρβαρος τὸν τρόπον D. 26.17; σ. καὶ ἀναίσθητος Id. 18.120; σ. ἢ ἀνήκοος Id. 19.312. Adv., σκαιῶς λέγειν Ar. Ec. 644, cf. Pl. 60; Comp., Phld. Acad. Ind. p. 7 M. of words, thoughts, or actions, σκαιότατον ἔπος Ar. Av. 174, cf. Arist. Rh. Al. 1430b7; σ. καινουργία OGI 569.18 (Arycanda, iv AD). — In these senses σκαιός is opp. to δεξιός.
aslant, crooked, of serpents, Nic. Th. 266; cf. σκοιός. (Prob. σκαιϜός, cf. Lat. scaevus.)

lat. scaevus, links, auf der linken Seite ; ἡ σκαιά, sc. χείρ, die Linke, die linke Hand, bei Hom. immer σκαιῇ, mit der Linken, Il. 1.501 u. sonst, wie vollständig Hes. Th. 179 χειρὶ σκαιῇ ; auch in Prosa, σκαιά, im Ggstz von δεξιά, Plat. Phaedr. 266a. – Weil aber der griechische Vogelschauer sein Gesicht gegen Mitternacht kehrte, ist zu seiner linken Hand Sonnenuntergang, Westen, daher σκαιός = westlich, abendlich, wie man Σκαιαὶ πύλαι in der Il. das Abend- od. Westtor erklärt, u. Od. 3.295 σκαιὸν ῥίον wahrscheinlich das westliche Vorgebirge ist. Von links her fliegende Vögel bedeuten Unglück ; dah. σκαιός = Unglück verkündend, ungünstig, widrig, Nachteil bringend ; φιλοτιμίη κτῆμα σκαιόν, Her. 3.53 ; οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον, Pind. Ol. 9.104 ; σκαιὸν ἐκλύσων στόμα, Soph. Aj. 1204, wo der Schol. λόγους κακούς erkl. – Gew. linkisch, ungeschickt, unbeholfen, plump, vom Betragen, auch vom Wissen, ungebildet, dumm ; ὅπου Ἀπόλλων σκαιὸς ᾖ, τίνες σοφοί ; Eur. El. 972, vgl. Med. 298 ; πόλλ' ἀγρώσταις σκαιὰ πρόσκειται φρενί, Rhes. 266 ; σκαιὸς καὶ ἀπαίδευτος, Ar. Vesp. 1183 ; Ggstz von δεξιός, Plut. 1023 u. öfter ; σκαιότατον ἔπος, Av. 174 ; auch im • adv., σκαιῶς λέγειν τι, Eccl. 644 ; in Prosa : σκαιότατος καὶ ἀδικώτατος, Her. 1.129 ; μή με σκαιὸν ἡγησάμενος φοιτητὴν μὴ προσδέχοιτο, Plat. Euthyd. 295d ; οὕτω σκαιὸς ὥστε μαθεῖν οὐ δύνασθαι, Lys. 10.15 ; σκαιὸς οὕτω καὶ ἀναίσθητος εἶ, Dem. 18.120, vgl. 24.183 ; οὑ τω σκαιός ἐστι καὶ βάρβαρος τὸν τρόπον, 26.17 ; τίς ἂν στρατηγὸς ἀλογιστότερος καὶ σκαιότερος ἡγεμών, Pol. 3.48.1 ; oft bei Luc. u. Plut.; vgl. Jacobs Ach.Tat. p. 998. – Zuweilen auch = schief, krumm gebogen. im Ggstz von ὀρθός, wie es Nic. Ther. 266, vom Gange der Schlangen gebraucht, durch πλάγιος erklärt wird.