εος-ους (τὸ) jambe de l’homme et des animaux, IL. 16, 314 (seul ex. dans Hom.) ; ESCHL. Eum. 37, Pr. 14 ; SOPH. El. 753 ; HDT. 3, 103 ; 7, 61, etc. ; PLAT. Conv. 190 d, etc. ; κατὰ σκέλος βαδίζειν, ARSTT. H.A. 2, 1, 15, etc. marcher pas à pas, en parl. de certains animaux (lion, chameau, etc.) qui déplacent à la fois une jambe de derrière et une de devant (aller l’amble) ; ἐπὶ σκέλος πάλιν χωρεῖν, EUR. Ph. 1400 ; ou ἀνάγειν, AR. Av. 383 ; aller pas à pas, à reculons ; παρὰ σκέλος ἀπαντᾷ, ARR. Epict. 2, 12, 1, l’affaire tourne à rebours, càd. autrement qu’on ne voudrait ; fig. τὰ σκέλη :
      1 jambages d’une machine, ORIB. 122 Mai ; ou d’une échelle, HÉRON, PHIL. BYZ. ;
      2 bouts pendants d’une bandelette, ORIB. 92 Mai ;
      3 parties symétriques d’un discours, SCH.-ESCHL. Sept. 94 ;
      4 τὰ μακρὰ σκέλη, DS. 13, 107 ; PLUT. Lys. 14 ; APP. Mithr. 30 ; ou simplement τὰ σκέλη, STR. 395 ; PLUT. Cim. 13 ; ou τὰ Πειραϊκὰ σκέλη, ANTH. 7, 406, les Longs murs entre Athènes et le Pirée ; τὰ σκέλη, les Murs entre Mégare et Nisæa, AR. Lys. 1172.

➳ Duel nom.-acc. σκέλη, AR. Pax 325, 820 ; dans une inscr. att. nom.-acc. duel σκέλει δύο, CIA. 2, 652, a, 24 (398 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 103, § 51, 6.

Étym. R. indo-europ. *skel-, courber ; cf. σκολιός, lat. scelus, all. scheel.

εος, τό, leg from the hip downwards, only once in Hom., πρυμνὸν σκέλος the ham or buttock, Il. 16.314; κάμηλος ἐν τοῖσι ὀπισθίοισι σ. ἔχει τέσσερας μηροὺς καὶ γούνατα τέσσερα Hdt. 3.103, cf. 7.61, 88; τὰ σκέλη τε καὶ τὰ ἰσχία πρὸς τὴν γῆν ἐρείσας Pl. Phdr. 254e, cf. Arist. HA 494a4; of dancers, τὸ σ. ῥίψαντες, αἴρειν, Ar. Pax 332, Ec. 265; σ. οὐράνιον ἐκλακτίζων Id. V. 1492, cf. 1526; οὐρανῷ σκέλη προφαίνων, of one thrown head foremost, S. El. 753; βαδιοῦνται ἐπὶ δυοῖν σκελοῖν, ἐφ’ ἑνὸς πορεύσονται σκέλους, Pl. Smp. 190d; ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν he with the legs, the strider, Ar. Pax 241 (but expld. by Sch. ἀπὸ τῶν διὰ δειλίαν ἀποτιλώντων, cf. Men. Per. 18); dual, τὼ σκέλει Ar. Pax 325, al., cf. Luc. Tim. 26, Anach. 1; σκέλε (i.e. prob. σκέλει) δύο IG2². 1388.24, cf. 1502.5; but σκέλη (pl.) δύο in Att. Inscrr. from 390 BC, ib. 1425.15, cf. 57, etc. ; and so τὰ σ. Luc. Ind. 9; sg., leg of sacrificial victim, IG1². 190.32, al., 4²(1).40.10 (Epid., v BC). as a military phrase, ἐπὶ σκέλος πάλιν χωρεῖν, ἀνάγειν, retreat with the face towards the enemy, retire leisurely, E. Ph. 1400, Ar. Av. 383; cf. πούς 1.6b. κατὰ σκέλος βαδίζειν, of the lion and the camel, with the hind foot following the fore on the same side (not crosswise), Arist. HA 498b7, cf. 629b14. παρὰ σκέλος ἀπαντᾷ it meets one across, i.e. crosses one΄s path, thwarts one, Arr. Epict. 2.12.2 (v.l. π. μέλος). metaph, τὰ σ. the legs, i.e. the two long walls connecting Athens with Piraeus, Str. 9.1.15, Plu. Cim. 13; τὰ μακρὰ σ. D.S. 13.107, Plu. Lys. 14; of the long walls between Megara and Nisaea, τὰ Μεγαρικὰ σ. Ar. Lys. 1170; between Corinth and Lechaeum, Str. 8.6.22.
side-wall of a temple, SIG 247 K 1 iii 3, 11 (Delph., iv BC); of other structures, PPetr. 3 p. 88 (iii BC), etc.
side-poles or frames of an engine, Orib. 49.4.4.
tails of a surgical bandage, Heliod. ap. Orib. 48.20.5; of the ends of the Persian head-dress, Plu. 2.820d.
members of a sentence, Sch. rec. A. Th. 94. (Written σχέλος IG 11(2).161 B 61 (Delos, iii BC).)

τό, der Schenkel ; πρυμνὸν σκέλος, ἔνθα πάχιστος μυὼν ἀνθρώπου πέλεται, Il. 16.314 ; τρέχω δὲ χερσίν, οὐ ποδωκίᾳ σκελῶν, Aesch. Eum. 37 ; οὐρανῷ σκέλη προφαί νων, Soph. El. 743 ; ἐπὶ σκέλος πάλιν χωρεῖ, Eur. Phoen. 1409, wie ἐπὶ πόδα ; vgl. ἐπὶ σκέλος ἀνάγειν, Ar. Av. 383, sich mit dem Gesichte gegen den Feind zurückziehen ; σκέλος ἀνατείνειν, ῥίπτειν, Lys. 799, Pax 332, αἴρειν τὼ σκέλη, 854 ; χωλὸς τὼ σκέλη, Thesm. 24 ; τῷ σκέλει θένε τὴν πέτραν, Av. 54, vgl. Schol.; περὶ τὰ σκέλεα ἀναξυρίδας εἶχον, Her. 7.61 ; κατὰ σκέλος βαδίζειν, vom Gange der Tiere, wie des Löwen und des Kamels, Arist. H.A. 2.1, ὅτε οὐ προβαίνει τῷ ἀριστερῷ τὸ δεξιόν, ἀλλὰ ἐπακολουθεῖ, einen Fuß nach dem andern auf derselben Seite setzen, den Hinterfuß dem Vorderfuß auf derselben Seite nachsetzen, die Füße beim Gehen nicht übers Kreuz setzen ; ἐφ' ἑνὸς σκέλους πορεύειν, Plat. Symp. 190d, wie βαδιοῦνται ἐπὶ δυοῖν σκελοῖν, ibid.; πόδες καὶ σκέλη, Phaed. 117e ; καὶ αὐχένες, Rep. VII.514a ; ἐπεσκόπει τοὺς πόδας καὶ τὰ σκέλη, Phaed. 117e ; ἔχων περὶ τοῖς σκέλεσιν ἀναξυρίδας, Xen. Cyr. 8.3.13, u. öfter, wie Folgde ; παρὰ σκέλος ἀπαντᾷ, es kommt in die Quere, es geht wider Wunsch und Erwarten, Arr. Epict. 2.12. – In Athen sind τὰ σκέλη die langen Mauern zwischen der Stadt und dem Peiräeus, Strab. 9.1.15, auch die Mauern von Megara, Ar. Lys. 1172.

σκέλος, -ους, τό
[in LXX for רֶגֶל, etc. ;]
the leg from the hip downwards: ?Jhn.19:3-33 †
(AS)