ου (τὸ) [σῑ] fourniture en vivres ou en argent, d’où solde, XÉN. An. 6, 2, 4 ; DÉM. 48, 4 ; 1223, 6 ; σ. ἔμμηνον, PLUT. Crass. 2, Cæs. 8 et 57, etc. allocation mensuelle de grains aux citoyens pauvres (lat. tessera frumentaria) à Rome.

Étym. σιτηρός.

τό, provision-money, X. An. 6.2.4; δέκα τοῦ μηνὸς ὁ στρατιώτης δραχμὰς σ. λαμβάνει D. 4.28; ἐδίδου τοῖς ναύταις σ. Id. 50.53; ἐργώναις ς IG4²(1).103.168 (Epid., iv BC); generally, allowance, pension, PLond. 3.955.10 (iii AD); annuity purchased, Milet. 3.147.44 (iii BC); at Rome, σ. ἔμμηνον a monthly allowance of grain to the poorer citizens, Lat. frumentatio, Plu. Caes. 8, cf. 57, Crass. 2, Cat. Mi. 26; cf. σιτοδοτέω.

[σῑ], τό, Proviant, Kost, Beköstigung, bes. der Soldaten, auch Sold, Löhnung, Xen. An. 5.10.4 ; die VLL erkl. τὸ διδόμενόν τισιν ἐς τροφήν ; Dem. ἵνα δέκα ἕκαστος τοῦ μηνὸς ὁ στρατιώτης δραχμὰς σιτηρέσιον λαμβάνῃ, 4.28, vgl. 50.10 ; Sp., wie Plut. Cat. min. 26.