(seul. prés. et impf. ἔσθενον) être fort :
      1 en parl. de la force physique, SOPH. Ph. 947 ; EUR. H.f. 312, etc. ; μέγα σθ. ESCHL. Ag. 938, etc. être très fort ; οὐδὲν σθ. SOPH. O.C. 846, n’avoir aucune force ; avec un dat. σθ. χερί, SOPH. El. 998 ; ποσί, EUR. Alc. 267, être fort des mains, des pieds ; avec l’inf. σθ. πτέσθαι, SOPH. O.R. 17, avoir la force de voler ; avec un suj. de chose, ESCHL. Ag. 296, etc. ;
      2 être puissant : ἔν τινι, SOPH. Aj. 488 ; τινί, EUR. El. 939, etc. en qqe ch. ; abs. οἱ κάτω σθένοντες, EUR. Hec. 49, ceux qui sont puissants aux enfers, les divinités des enfers ; avec un inf. d’ord. dans une prop. négat. SOPH. O.R. 17, 1486 ; O.C. 256, 501, etc. ; EUR. I.A. 655, etc. avoir le pouvoir de ; abs. SOPH. El. 604, Aj. 810, etc. avoir le pouvoir (de faire qqe ch.).

Étym. σθένος.

used only in pres. and impf., Trag. Verb, found also in late Ep., and in later Prose, LXX 3 Ma. 3.8, Ael. NA 11.31; (< σθένος) : — to have strength or might, be strong or mighty, οὐ γὰρ ἂν σθένοντά γε εἷλέν με in my strength, S. Ph. 947; σθενόντων βραχιόνων E. HF 312; c. dat. modi, σ. χερί, χειρί, ποσίν, to be strong in hand, in foot, S. El. 998, E. Cyc. 651, Alc. 267 (lyr.); also σ. μάχῃ, χρήμασι, Id. Fr. 1048.5, El. 939; σθένοντος ἐν πλούτῳ S. Aj. 488; freq. with a neut. Adj., μέγα, μεῖζον σ., A. Ag. 938, Pr. 1013; οὐδὲν σ. S. OC 846; ὅσον σ. how strong it is, A. Eu. 619; σ. τοσοῦτον S. Aj. 1062; ὅσονπερ ἂν σ. Id. El. 946, cf. Tr. 927; εἰς ὅσον σ. Id. Ph. 1403.
to have power, εἴ τις ἄλλος ἐν πόλει σ. Id. OC 456; πόλις σθένουσα ib. 734; οἱ κάτω σθένοντες they who rule below, the gods below, E. Hec. 49. of things, σθένουσα λαμπάς A. Ag. 296; ἀστραπαῖσι λαμπάδων σθένει Id. Fr. 386. c. inf., to have strength or power to do, be able, mostly with a neg. οὐδέπω μακρὰν πτέσθαι σ. S. OT 17, cf. A.R. 1.62, LXX l.c. ; προσβλέπειν γὰρ οὐ σ. S. OT 1486; οὐ γὰρ ἂν σθένοι δέμας ἕρπειν Id. OC 501, cf. 256, 1345, Aj. 165 (anap.), etc. ; τὸ σιγᾶν οὐ σ. E. IA 655; with inf. understood, τόδ΄, εἴπερ ἔσθενον, ἔδρων ἄν S. El. 604; εἶμι… ὅποιπερ ἂν σ. Id. Aj. 810, etc. c. acc., βάρος οὐκέτι χεῖρες ἔσθενον AP 6.93 (Antip.).

Stärke, Kraft, Gewalt haben, stark sein ; τὸ μὲν δίκαιον ὅσον σθένει μαθεῖν, Aesch. Eum. 589 ; auch σθένουσα λαμπὰς δ' οὐδέπω μαυρουμένη, Ag. 287 ; φήμη γε μέντοι δημόθροος μέγα σθένει, 912, u. öfter ; εἰς ὅσον γ' ἐγὼ σθένω, Soph. Phil. 1389 ; οὐ σθένω ποσί, Eur. Alc. 268, vgl. Cycl. 647 ; auch σθενόντων τῶν ἐμῶν βραχιόνων, Herc.Fur. 312 ; u. wie er sagt πρὸς τοὺς σθένοντας θεοὺς ἁμιλλᾶσθαι, I.T. 1479, so sind οἱ κάτω σθένοντες Hec. 49 die unten Herrschenden, die Götter der Unterwelt ; vgl. καὶ τοὺς σθένοντας καθαιροῦσιν αἱ τύχαι, Herc.Fur. 1396 ; καθ' ὅσον ἂν σθένω, Ar. Plut. 912 ; übh. Vermögen wozu haben, im Stande sein, können, c. inf., Soph. Ant. 1044, ἄνευ σοῦ δ' οὐδὲ σωθῆναι σθένω O.C. 1347, u. öfter.

1. to have strength or might, be strong or mighty , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]; σθ. χερί, ποσί to be strong in hand, in foot, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]; σθένοντος ἐν πλούτῳ [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; τοσοῦτον σθένει [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; ὅσονπερ ἂν σθένῃ [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; οἱ κάτω σθένοντες they who have power below, [Euripides (Refs 5th c.BC)]
2. with infinitive to have strength or power to do, be able , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)] (ML)