εος-ους (τὸ) force, particul. :
      1 force physique, vigueur, en parl. des dieux et des hommes, joint à κάρτος, IL. 17, 329 ; à ἀλκή, IL. 17, 499 ; p. opp. à φρήν, PD. N. 1, 39 ; à γνῶμαι, SOPH. fr. 676 ; avec l’inf. σθ. πολεμίζειν, IL. 2, 451, la force de combattre ; cf. ESCHL. Eum. 87 ; périphr. : σθένος Ἰδομενῆος, IL. 13, 248 ; Ὠρίωνος, IL. 18, 486, la force d’Idoménée, d’Oriôn, càd. Idoménée, Oriôn (cf. βίη, ἴς, μένος) ; en parl. des animaux, HÉS. Sc. 97 ; PD. P. 2, 22, etc. ; des objets de la nature (courant, IL. 17, 751 ; soleil, PD. P. 4, 256, etc.) ;
      2 force, puissance (de la nécessité, ESCHL. Pr. 105 ; de la vérité, SOPH. O.R. 369, etc.) ;
      3 force provenant des ressources, de la quantité, de l’abondance, d’où, en parl. d’hommes, une force, des forces, càd. une armée (cf. δύναμις) IL. 18, 274 ; SOPH. Aj. 438 ; en parl. de choses, abondance (d’eau, PD. O. 9, 77, etc. ; de richesses, PD. I. 3, 3).

➳ En prose, seul. dans la locut. παντὶ σθένει, THC. 5, 23 ; XÉN. Cyr. 6, 1, 42 ; 8, 5, 25 ; PLAT. Phædr. 267 c, de toutes ses forces.

Étym. incert.

εος, τό, strength, might, esp.
bodily strength, freq. in Il., less freq. in Od. ; κάρτεΐ τε σθένεΐ τε Il. 17.329; ἀλκῆς καὶ σθένεος ib. 499; χερσίν τε ποσίν τε καὶ σθένει 20.361; ποδῶν χειρῶν τε σ. Pi. N. 10.48; opp. φρήν, ib. 1.26; γνῶμαι πλέον κρατοῦσιν ἢ σθένος χερῶν S. Fr. 939; c. inf., ἐν δὲ σ. ὦρσεν ἑκάστῳ… πολεμίζειν strength to war, Il. 2.451; σ. ποιεῖν εὖ φερέγγυον A. Eu. 87; σ. ὥστε καθελεῖν E. Supp. 66 (lyr.); less freq. of the force of things, as of a stream, Il. 17.751; σ. ἀελίου Pi. P. 4.144; [ἄρουραι] σθένος ἔμαρψαν Id. N. 6.11; σθένει by force, S. OC 842 (lyr.), E. Ba. 953; λόγῳ τε καὶ σθένει both by right and might, S. OC 68; ὑπὸ σθένους E. Ba. 1127; παντὶ σθένει with all one΄s might, freq. in treaties, SIG 122.6, al., Foed. ap. Th. 5.23, Pl. Lg. 646a — the only phrase in which early prose writers use the word (cf. infr. III); found in LXX, Jb. 4.10, al. later, generally, strength, might, power, moral as well as physical, ἀνάγκης A. Pr. 105; τῆς ἀληθείας S. OT 369; ἀγγέλων σ. their might or authority, A. Ch. 849; c. gen. obj., ἀγωνίας σ.
strength for conflict, Pi. P. 5.113 (s.v.l., -ίαις Bgk.); εἰ σ. λάβοιμι if I should gain strength enough, S. El. 333, cf. 348, etc.
a force of men, Il. 18.274; ἐπελθὼν οὐκ ἐλάσσονι σ. S. Aj. 438; but in both places sense 1.1 is more prob. metaph, quantity, profusion, σ. πλούτου Pi. I. 3.2; ὕδατος, νιφετοῦ, Id. O. 9.51, Fr. 107.11. periphr., like βίη, ἴς, μένος, σ. Ἰδομενῆος, Ὠρίωνος, Ὠαρίωνος, etc., for Idomeneus, Orion, etc. themselves, Il. 13.248, 18.486, Hes. Op. 598, etc. ; σ. ἵππων, ἵππιον, Id. Sc. 97, Pi. P. 2.12, etc. ; — in Pl. Phdr. 267c, Χαλκηδονίου σ. is ironical.

τό, Stärke, Kraft, Gewalt ; oft in der Il. u. bei Hes., in der Od. selten ; bes. Körperkraft ; τοὶ σθένος οὐκ ἐπιεικτόν, vom Zeus, Il. 8.32 ; τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν, vom Löwen u. Eber 7.257, vom Ochsen Od. 18.373 ; χειρῶν καὶ σθένεος πειρήσομαι, 21.282 ; ὅσσον μὲν ἐγὼ δύναμαι χερσίν τε ποσίν τε καὶ σθένει, Il. 20.361 ; Mut, ἐν δὲ σθένος ὦρσεν ἑκάστῳ καρδίῃ ἄλληκτον πολεμίζειν, 2.451, vgl. 11.11, 14.151 ; τῶν δὲ σθένος ὄρνυται αἰέν, 11.827 ; εὐξάμενος Διῒ πατρὶ ἀλκῆς καὶ σθένεος πλῆτο φρένας, 17.499. – Heeresmacht, das Heer, 18.274 ; Gewalt über Andere, Macht, 16.542. – Seltener von leblosen Dingen, wie von der reißenden Gewalt eines Stromes, 17.751. – Wie ἴς u. βίη dicut es auch zur Umschreibung einer Person, σθένος Ἰδομενῆος, Ὠρίωνος, 13.248, 18.486 u. a. – Γυίων, Pind. N. 5.39 ; χειρῶν σθένει νικᾶσαι, 10.48 ; ἡμιόνων σθένος ζεῦξον, Ol. 6.22 ; auch ἐντέων, P. 5.32 ; ὕδατος, Ol. 9.51 ; πλούτου, I. 3.2 ; ἀγωνίας, P. 5.106 ; oft bei Tragg.: τὸ τῆς ἀνάγκης ἔστ' ἀδήριτον σθένος, Aesch. Prom. 105 ; ἀκάματον παρῆν σθένος ἀνδρῶν, Pers. 869 ; οὗτος δὲ τίς λόγῳ τε καὶ σθένει κρατεῖ ; Soph. O.C. 68, von der Herrschergewalt, εἰ λάβοις σθένος, El. 340, vgl. 325 ; geistig, die Kraft wozu haben, Etwas können, Eur. oft. – Auch in Prosa : Plat. Phaedr. 267c ; φεύγειν παντὶ σθένει κατὰ τὸ δυνατόν, Legg. I.646a, wie εὐλαβεῖσθαι παντὶ σθένει, IX.854b ; so auch Xen. Cyr. 6.1.42, 8.5.25.

1. strength, might , [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Pindar (Refs 5th c.BC)]:—;with infinitive, σθ. πολεμίζειν strength to war, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; σθ. ὥστε καθελεῖν [Euripides (Refs 5th c.BC)]; σθένει by force , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; λόγῳ τε καὶ σθένει both by right and might , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; so, ὑπὸ σθένους [Euripides (Refs 5th c.BC)]; παντὶ σθένει with all one's might , [Thucydides (Refs 5th c.BC)]
2. strength, might , of all kinds moral as well as physical, σθένος τῆς ἀληθείας [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; ἀγγέλων σθ. their might or authority , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)]
3. a force of men, like δύναμις, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
4. metaphorically, like Lat. vis for copia, a quantity, profusion , [Pindar (Refs 5th c.BC)]
5. periphrastic, like βίη, ἴς, μένος, as σθένος Ἰδομενῆος, Ὠρίωνος, for Idomeneus, Orion, themselves, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC), Hesiod (8th/7th c.BC)] (ML)