οῦ (ὁ) lieu clos, d’où :
      1 parc d’animaux (bergerie, étable, etc. IL. 18, 589 ; OD. 9, 219, 227, 319, 439 ; 10, 412 ; HÉS. O. 785 ; fig. PLAT. Rsp. 460 c) ;
      2 clos de vignes ou d’oliviers, EUB. 3, 266 Meineke ;
      3 habitation entourée de murs, PLAT. Theæt. 174 e ;
      4 nid d’oiseau, ARSTT. H.A. 6, 8, 4 ;
      5 repaire d’animaux, EUR. Ph. 1010 ;
      6 enceinte sacrée, SOPH. Ph. 1328 ; EUR. Ph. 1753, etc. ; LYC. 781 ; PLUT. Them. 10 ; HDN 6, 1, 6 ; SPT. 2Macc. 14, 33 ; LUC. Am. 14 ; particul. lieu de sépulture consacré, SIM. fr. 4 (9), 6 ; PLUT. Cim. 8 ; ou palissade dont on entourait un olivier devenu stérile, et, p. suite, consacré, LYS. 108, etc.

➳ Dor. σακός [ᾱ] SIM. l. c. conj.

Étym. cf. lat. sēpes, sēpio.

(neut. pl. σῆκα as Adv.), Dor. σακός (IG 4²(1).102.29 (Epid., iv BC)), ὁ, pen, fold, esp. for rearing lambs, kids, calves, Od. 9.219, 227, 319, 439, 10.412, Il. 18.589, Hes. Op. 787; εἰς τὸν σ. οἴσουσιν, metaph of young children, Pl. R. 460c; σηκὸν νομίζειν τὸ τεῖχος Id. Tht. 174e; σ. δράκοντος the dragon΄s den, E. Ph. 1010; οἱ πέρδικες δύο ποιοῦνται τῶν ᾠῶν σ.
nests, Arist. HA 564a21.
sacred enclosure, precinct, Hdt. 4.62 (v.l.), S. Ph. 1328, E. (v. infr.), IG l.c., SIG 247 K 1 1155 (Delph., iv BC), Maiist. 23, LXX 2 Ma. 14.33; ὁ σ. τοῦ ἱεροῦ OGI 702.4 (Egypt, ii AD); acc. to Ammon. Diff. p. 94 V. (cf. Call. Fr. 38P. (ap. Sch. Oxy. Th. 2.17), Plu. Cim. 8, Epigr.Gr. 781.7 (Cnidus)), the σηκός was sacred to a hero, the ναός to a god, a distinction not observed (v. Poll. 1.6) by the Poets, cf. Trag.Adesp. 424, E. Ph. 1751 (lyr.), Rh. 501, with Ion 300, etc.
sepulchre, burial-place, enclosed and consecrated, ἀνδρῶν ἀγαθῶν ὅδε σ. Simon. 4.6, cf. TAM 2 (1).207.6, 208.7 (Sidyma).
library building, Gal. 15.24 (pl.).
bedroom, σ. ἐπίπεδος Aret. CA 2.2.
stump of an old olive-tree, περὶ τοῦ σ., title of speech by Lysias.
weight, in the balance, Eust. 1625.26.

ὁ,
1) der Stall, ein eingepferchter Ort, die Hürde, bes. für Schafe u. Ziegen ; Hom. vrbdt σταθμούς τε κλισίας τε κατηρεφέας ἰδὲ σηκούς, Il. 18.589 ; στείνοντο δὲ σηκοὶ ἀρνῶν ἠδ' ἐρίφων, Od. 9.219, u. öfter ; ποιμνήϊος, Hes. O. 783 ; Eubul. bei Ath. II.43c. – Uebh. Wohnung, Lager für Menschen u. Tiere, σηκὸν ἐς μελαμβαθῆ δράκοντος, Eur. Phoen. 1017 ; σηκὸν ἐν ὄρει τὸ τεῖχος περιβεβλημένον, Plat. Theaet. 174e ; ᾠῶν, Vogelnest, Arist. H.A. 6.8.
2) nach den VLL ὁ ἐνδότερος οἶκος τοῦ ναοῦ, ein eingeschlossener, heiliger Ort ; nach Ammon. den Heroen od. Halbgöttern, wie ναός den Göttern geweiht, welchen Unterschied die Dichter wenigstens nicht festhalten, Soph. Phil. 1312 ; εἰς Ἀθηνᾶς σηκὸν μολών, Eur. Rhes. 501 ; σηκοῖς ἐνστρέφει Τροφωνίου, Ion 300 ; vgl. auch Plut. Cim. 8 u. Luc. amor. 14.
3) der hohle Stamm eines nicht mehr tragenden Oelbaumes, Suid. erkl. στέλεχος, vgl. Lys. orat. 7, Περὶ σηκοῦ, worin es sich nach Harp. περὶ ἐλαίας ἐκκοπείσης handelt. Andere erkl. ἐλαία πολύκλαδος, B.A. 304 ; nach Harp. = μορία, was man vgl. – Nach Eust. auch wie σήκωμα, Gewicht.

1. a pen, fold , for lambs, kids, calves, [Homer (8th/7th c.BC), Hesiod (8th/7th c.BC)]; ς. δράκοντος the dragon's den , [Euripides (Refs 5th c.BC)]
2. a sacred enclosure, chapel, shrine , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]
3. a sepulchre, burial-place , [Simonides Lyricus (Refs 6th c.AD)]
4. the trunk of an old olive-tree , [Lysias Orator (Refs 5th c.BC)] (ML)