(f. σεϐιῶ, ao. ἐσέϐισα, pf. inus. ; pass. seul. prés. et ao.) vénérer, honorer, acc. PD. P. 5, 107 ; ESCHL. Ag. 258, 785 ; Sept. 945 ; Eum. 12 ; EUR. Hipp. 541 ; AR. Pl. 106 ; τινὰ λιταῖς, SOPH. O.C. 1557 ; εὐχαῖς, EUR. El. 195, honorer qqn par des prières ; εὐσεϐίαν σ. SOPH. Ant. 943, témoigner de son respect pour les dieux ;

Moy. m. sign. ESCHL. Suppl. 815, 922.

➳ Fut. act. σεϐιῶ, DC. 52, 40 ; ao. pass. part. au sens moy. σεϐισθείς, SOPH. O.C. 636.

Étym. σέϐω.

mostly used in pres.; fut. σεβιῶ D.C. 52.40; aor. ἐσέβισα S. Ant. 943 (anap.), Ar. Th. 106 (lyr.); — Med. and Pass., v. infr. : — worship, honour, τινα Pi. P. 5.81, A. Eu. 12; σὸν κράτος Id. Ag. 258, cf. 785 (anap.); σ. τινὰ τιμαῖς, λιταῖς, S. OC 1007, 1557 (lyr.); εὐχαῖσι θεούς E. El. 196 (lyr.); σ. τινὰ πλούτου honour or admire one for it, ib. 994 (anap.); καινὰ λέχη σ.
devote oneself to a new wife, Id. Med. 156 (lyr.); εὐσεβίαν σεβίσασα S. Ant. 943 (anap.); σ. βάρη paying my tribute (prob. a dirge) to…, A. Pers. 945 (lyr., dub.l.); — Pass., σεβιζόμενοι ἐν θυσίαις Pi. I. 5 (4).29; σ. ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξίν Emp. 112.8; — also Med. in sense of Act., σ. ἱκέτας A. Supp. 815 (lyr.); δαίμονας ib. 922; οὐδὲν σεβίζει γενεθλίους ἀράς standest not in awe of them, Id. Ch. 912; ἁγὼ σεβισθείς S. OC 636.

= σεβάζομαι, bes. verehren, bewundern ; Pind. πόλιν, P. 5.75 ; u. pass., σεβιζόμενοι ἐν θυσίαισι, I. 4.29 ; u. Tragg.: ἥκω σεβίζων σὸν κράτος, Aesch. Ag. 249 ; Eum. 12 ; εἰ θέμις καὶ σὲ λιταῖς σεβίζειν, αἰδωνεῦ, Soph. O.C. 1554 ; θεοὺς τιμαῖς, O.C. 1011 ; auch τὴν εὐσεβίαν σεβίσασα, Ant. 934 ; oft Eur., z.B. εἰ σὸς πόσις καινὰ λέχη σεβίζει, Med. 155 ; εὐχαῖς θεούς, El. 196 ; Ar. Th. 106, 674 ; einzeln bei Sp., wie Luc. astrolog. 7 ; τινά τινος, Einen um einer Sache willen, Eur. El. 989. – Eben so auch im med., τοὺς ἀμφὶ Νεῖλον δαίμονας σεβίζομαι, Aesch. Suppl. 900 ; σεβίζου δ' ἱκέτας σέθεν, 795 ; Ch. 899 ; auch σεβισθείς ist wohl so activ zu nehmen bei Soph. O.C. 642.