mostly used in pres.; impf. in Hdt. 7.197; fut. σεβήσομαι POxy. 1381.202 (ii AD); aor. ἐσέφθην S. Fr. 164, Pl. Phdr. 254b, Porph. Plot. 12 : — feel awe or fear before God, feel shame, οὔ νυ σέβεσθε ; Il. 4.242, cf. Ar. Nu. 293; τιμῶν καὶ σεβόμενος Pl. Lg. 729c; σεφθεῖσα awe-stricken, Id. Phdr. l.c. ; rarely c. inf., dread or fear to do a thing, σ. προσιδέσθαι…, ἀντία φάσθαι A. Pers. 694 (lyr.); μιαίνειν τὸ θεῖον Pl. Ti. 69d; σέβεται καὶ φοβεῖται… τό τι κινεῖν τῶν καθεστώτων Id. Lg. 798b; so c. acc. rei, to fear to do it, Antipho 2.4.12; c. part., σ. προσορῶν Pl. Phdr. 250e. after Hom., c. acc. pers., revere, worship, Κρονίδαν Pi. P. 6.25; θεούς A. Supp. 921, etc. ; πάντων ἀνάκτων κοινοβωμίαν ib. 223; Λατώ Ar. Th. 123; Λυκοῦργον σέβεσθαι worship him as a hero, Hdt. 1.66, cf. 7.197; προσορῶν ὡς θεὸν σ. τινά Pl. Phdr. 251a; do homage to Zeus, A. Pr. 937; generally, pay honour or respect to…, θνατοὺς ἄγαν σ. ib. 543 (lyr.); τὸ φίλον S. OC 187 (lyr.), cf. Ph. 1163 (lyr.), etc. ; σ. τινὰ τύχης μάκαρος E. IT 648. esp. of Jewish proselytes, σεβομένη τὸν θεόν Act. Ap. 16.14, cf. J. AJ 14.7.2; σεβόμενοι προσήλυτοι, Ἕλληνες, Act. Ap. 13.43, 17.4; σεβόμεναι γυναῖκες ib. 13.50. of things, τὰ βυβλία σεβόμενοι μεγάλως Hdt. 3.128; ὄργια Ar. Th. 949; ὦ Πιερία, σέβεταί σ’ Εὔιος E. Ba. 566 (lyr.); τὸ σῶφρον αἰδούμενος ἅμα καὶ σ. Pl. Lg. 837c. Act. σέβω is post-Hom., used only in pres. and impf., worship, honour, mostly of the gods, σ. Δήμητρος πανήγυριν Archil. 120; πατρὸς Ὀλυμπίοιοτιμάν Pi. O. 14.12; θεούς A. Th. 596; Νύμφας Id. Eu. 22; ᾍδην S. Ant. 777; τἀν ᾍδου ib. 780; θεῶν θέσμια Id. Aj. 713 (lyr.), etc. ; rare in Prose, νομίζεται θεοὺς σέβειν X. Mem. 4.44.19, cf. Ar. Nu. 600; but also of parents, S. OC 1377, cf. Ant. 511; of kings, Id. Aj. 667, etc. ; of suppliants, A. Eu. 151 (lyr.); λέγω κατ’ ἄνδρα, μὴ θεόν, σέβειν ἐμέ Id. Ag. 925; αἰχμὴν… μᾶλλον θεοῦ σ. Id. Th. 530; σ. ὀνείρων φάσματα Id. Ag. 274; τὰς ἐμὰς ἀρχὰς σ. S. Ant. 744 (εὖ σέβουσι is dub. cj. for εὐσεβοῦσι in A. Ag. 338, cf. E. Ph. 1320, Tr. 85); σέβειν ἐν τιμῇ c. acc., A. Pers. 166, Pl. Lg. 647a; c. inf., ὑβρίζειν ἐν κακοῖσιν οὐ σέβω, i.e. τὸ ὑβρίζειν, I do not respect, approve it, A. Ag. 1612; τὸ μὴ ἀδικεῖν σέβοντες Id. Eu. 749; rarely of a god, Ποσειδῶν… τὰς ἐμὰς ἀρὰς σέβων E. Hipp. 896; — σέβομαι as Pass., to be reverenced, ἡ δ’ οἴκοι [πόλις] πλέον δίκῃ σέβοιτ’ ἄν S. OC 760; τὸ σεβόμενον reverence, Plu. 2.1101d. less freq. abs., to worship, to be religious, τὸν σέβοντ’ εὐεργετεῖν A. Eu. 725, cf. 897; οὐ γὰρ σέβεις S. Ant. 745; κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ μή Th. 2.53; but in all these places an object shd. perh. be supplied from the context. (σέβομαι prob. orig. ΄I shrink from…΄, of which σοβέω is the causal; perh. cogn. with Skt. tyajati ΄desert, let go΄.)

dep. pass., von dem außer praes. und imperf. der aor. ἐσέφθην Soph. Tr. 175 u. Plat. (s. unten) vorkommt, bei Hesych. auch σέψασθαι u. bei DL. 7.120 σεβήσεσθαι;
a) sich scheuen, vor Göttern und Menschen, wenn man etwas Schlechtes zu tun in Begriff ist und sich durch das Gefühl des Unrechts daran hindern läßt, sich schämen ; οὔ νυ σέβεσθε ; Il. 4.242 ; c. inf., σέβομαι μὲν προσιδέσθαι, σέβομαι δ' ἀντία λέξαι, Aesch. Pers. 680 ; καὶ φοβεῖται, Plat. Legg. VII.798b ; τιμῶν τις καὶ σεβόμενος, V.729c ; u. c. inf., σεβόμενοι μιαίνειν τὸ θεῖον, Tim. 69d.
b) die Götter mit frommer Scheu verehren, anbeten ; Κρονίδαν σέβεσθαι, Pind. P. 6.25 ; Tragg.: τοὺς θεοὺς οὐδὲν σέβῃ, Aesch. Suppl. 899 ; übh. ehren, σέβῃ θνητοὺς ἄγαν, Prom. 542 ; σέβου, προσεύχου, θῶπτε τὸν κρατοῦντ' ἀεί, 939 ; Soph. O.C. 187, Phil. 1148 ; Eur. I.T. 648, Bacch. 566, Or. 347, Suppl. 1233 ; Ar. Th. 123 ; τὰ βιβλία, Her. 3.128 ; ὡς θεὸν σέβεται, Plat. Phaedr. 251a ; auch aor. σεφθεῖσα, 254d ; τινὰ ὡς πατέρα, Xen. Cyr. 8.8.1.

σέβω
[in LXX (chiefly for יָרֵא, Jos.4:24, al.) and NT always mid., σέβομαι, exc. 4Ma.5:24 ;]
to worship: with accusative of person(s), Mat.15:9, Mrk.7:7, Act.18:13 19:27; σεβόμενος τ. θεόν, Act.16:14 18:7; σεβόμενοι (σ. προσήλυτοι, σ. Ἕλληνες), devout, Act.13:43, 50 17:4, 17 (cf. προσήλυτος).†
(AS)