ου (τὸ) :
   I sorte de pain :
      1 pain de froment, sel. d’autres, morceau de pain, OD. 15, 312 ; 17, 12 et 362 ;
      2 pain bis, PHILÉM. GR. (ATH. 114 d) ;
   II p. ext. nourriture, aliment, LYC. 482, 639.

Étym. sync. p. πύρινον, neutre de πύρινος².

τό, wheaten bread, Od. 15.312, 17.12, 362; esp. of bread with the bran in it, Philem. Gloss. ap. Ath. 3.114d. generally, food, meat, φήγινον π.
acorns or mast, Lyc. 482 (pl.), cf. 639; pl., Hsch.

τό, verkürzt statt πύρινον, Weizenbrot, sc. σιτίον ; αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ, Od. 15.312, wie 17.12 ; ὡς ἂν πύρνα κατὰ μνηστῆρας ἀγείροι, 362 ; wo es Andre übh. Stück Brot erklären ; nach Philemon bei Ath. III.114d τὸν ἐκ πυρῶν ἀσήστων γινόμενον ἄρτον καὶ πάντα ἐν ἑαυτῷ ἔχοντα (auch Kleie).
Bei Lycophr. 482 die Baumfrucht καρπὸς δρύϊνος, vgl. 639.