ου (ὁ) :
   I désir d’une chose éloignée ou absente, d’où regret : τινός, de qqn, IL. 17, 439 ; OD. 14, 144, etc. ; ESCHL. Pers. 133 ; HDT. 5, 67, etc. ; ou de qqe ch. (de la patrie, PD. P. 4, 327 ; de la ville natale, HDT. 1, 165, etc.) ; τὠμῷ π. SOPH. O.R. 969, par le regret qu’on aura de moi ; σὸς π. OD. 11, 202, le regret que j’avais de toi ; au pl. SOPH. O.C. 419 ; PLAT. Phil. 48 a ; p. ext. signe de regret, d’où :
      1 sorte de fleur qu’on plantait sur les tombes, TH. H.P. 6, 8, 3 ;
      2 sorte de couronne, ATH. 679 c ;
   II désir passionné :
      1 désir sensuel, amour, HÉS. Sc. 41 ; ESCHL. Pr. 654 ; SOPH. Tr. 107, 368 ; THCR. Idyl. 2, 143 ; πόθου κέντρον, PLAT. Phædr. 253 e, les aiguillons du désir ; ὁ π. le Désir personnifié, ESCHL. Suppl. 1040 ; PAUS. 1, 43, 6 ; au pl. οἱ πόθοι, ANTH. 10, 21, les Amours ;
      2 désir, en gén. (de la mort, etc.) EUR. Andr. 824.

Étym. ποθέω.

ὁ, longing, yearning, regret (for something absent or lost, cf. Pl. Cra. 420a), mostly c. gen. obj., ἡνιόχοιο π. Il. 17.439; ἀλλά μ’ Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται Od. 14.144; γλυκὺν π. Ἀργοῦς Pi. P. 4.184; ἀνδρῶν πόθῳ A. Pers. 133 (lyr.), cf. Ag. 414 (lyr.); τοῦ βίου δ’ οὐδεὶς π. S. El. 822; ἔλαβε [αὐτοὺς] π.… τῆς πόλιος Hdt. 1.165; ἀποθανόντος αὐτοῦ π. ἔχειν πάντας Id. 3.67, cf. S. Ph. 646, Ar. Ra. 66; with a possess. Pron., σὸς π.
yearning after thee, Od. 11.202, cf. Ar. Pax 585; τὠμῷ π. S. OT 969, cf. OC 419; less freq. abs., τίς ὁ π. αὐτοὺς ἵκετ’ ; Id. Ph. 601; σὺν πόθῳ γὰρ ἡ χάρις desire to give, Id. OC 1106; pl., πότερα πόθοισι; was it by reason of longing? ib. 333; τὰς ἐν τοῖς θρήνοις καὶ π. ἡδονάς Pl. Phlb. 48a.
love, desire, Hes. Sc. 41 (who never uses ποθή), A. Pr. 654, S. Tr. 107 (lyr.), 368, Men. Sam. 279, Theoc. 2.143, etc. ; πόθου κέντρα Pl. Phdr. 253e; τὸν π. τὸν ἐξ ἐμοῦ S. Tr. 631; generally, desire, πόθῳ θανεῖν (i.e. τοῦ θανεῖν) E. Andr. 824; π. γυναικός Ar. Ra. 55. personified, A. Supp. 1039 (lyr.), where Π. and Πειθώ are children of Κύπρις; Ἔρως καὶ Ἵμερος καὶ Π. Paus. 1.43.6; Κύπρι Πόθων μῆτερ AP 10.21 (Phld.). name of two plants, larkspur, Delphinium Ajacis, and asphodel, Asphodelus ramosus (used at funerals), Thphr. HP 6.8.3. (ποθέω, ποθή, πόθος are cogn. with θέσσασθαι)

ὁ, Wunsch, Verlangen, Sehnsucht wonach, τινός, Hom. ἀλλά μ' Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται, Od. 14.144, u. öfter ; Pind. P. 4.184 ; πόθῳ στένεται μαλερῷ, Aesch. Pers. 62, 130 u. öfter, τίς ὁ πόθος αὐτοὺς ἵκετο, Soph. Phil. 601 ; ὅτου σε χρεία καὶ πόθος μάλιστ' ἔχει, 642, u. öfter ; διὰ πόθου ἐλήλυθας, Eur. Phoen. 387 ; κατ' ὀμμάτων στάζεις πόθον, Hipp. 526 ; πόθον ἔχων θυγατρός, I.A. 431 u. öfter ; Ar. Pax 573 u. sonst ; u. in Prosa : ἀποθανόντος αὐτοῦ πόθον ἔχειν πάντας, Her. 3.67 ; Xen. Cyr. 2.1.28, bes. Liebesverlangen, verliebte Sehnsucht, Hes. Sc. 41 ; ἐς πόθον ἤνθομες ἄμφω, Theocr. 2.143 ; u. oft in der Anth., z.B. Philodem. 1 (V.24); ἀρσενικός, M.Arg. 1 (V.116); οἱ πόθοι, = ἔρωτες, Anacr. 13.20, auch personifiziert ; im sing., Luc. D.D. 20 E.
Bei Theophr. auch eine Blumenart, die man auf Gräber pflanzte.