πυρόω-ῶ [ῠ] mettre en feu, brûler, d’où :
      1 consumer par le feu, acc. HDT. 7, 8 ; 8, 102 ; ESCHL. fr. 265 Dind. ; SOPH. Ant. 286 ; EUR. Cycl. 590, etc. ; au pass. être consumé par le feu, PD. P. 11, 50 ; EUR. Andr. 400, etc. ; ou fondre sous l’action du feu, ARSTT. Probl. 21, 10 ; fig. consumer par la passion, enflammer, embraser ; au pass. être enflammé, être ardent, brûler, ESCHL. Ag. 481 ; τινι, ANTH. 12, 87, brûler de désirs pour qqn ;
      2 produire du feu, ARSTT. P.A. 2, 2, 26, d’où au pass. devenir du feu, s’enflammer, brûler, PLAT. Tim. 51 b, etc. ; ARSTT. Cæl. 3, 8, 11, etc. ;
      3 atteindre par le feu, d’où au pass. être affecté par le feu, en parl. de l’or, ARSTT. Meteor. 3, 6, 14 ;
      4 purifier par le feu, THCR. Idyl. 24, 95 ; en parl. de l’or, NT. Apoc. 3, 18 ; fig. en parl. de pers. SPT. Ps. 17, 31 ; 119, 140 ;

Moy. (ao. ἐπυρωσάμην) placer sur le bûcher qqn des siens, acc. ANTH. 7, 466.

Étym. πῦρ.

(< πῦρ) burn with fire, burn up, τὰς Ἀθήνας Hdt. 7.8. β΄, 8.102; στέγην A. Fr. 281; ναούς S. Ant. 286; burn as a burnt sacrifice, ὀσφῦν A. Pr. 497; πυροῦτε σώματα E. HF 244; burn on a pyre, ἣν πεπύρωκαν (sic) ἐγώ Supp.Epigr. 1.569 (Egypt); π. Κύκλωπος ὄψιν burn out his eye, E. Cyc. 594, cf. 600; — Med., παῖδα πυρωσαμένη having placed my son on the pyre, AP 7.466 (Leon.); — Pass., to be set on fire, to be burnt, πυρωθέντων Τρώων Pi. P. 11.33; Ἴλιον πυρούμενον E. Andr. 400, cf. Tr. 1283; πυρωθῆναι δέμας Id. IT 685, cf. Med. 1190, Parth. in PLit. Lond. 64.6, Ph. 1.256. π. τὴν γεῦσιν, τὴν γλῶσσαν, seem hot to the taste or tongue, Dsc. 1.16, 4.170. ἡ ζεστολουσία… πυροῦσα τὴν ἐπιφάνειαν reddening or warming up the surface, Theon ap. Gal. 6.208. metaph, set on fire, inflame, Ἔρως σὺ δ’ εὐθέως με πύρωσον Anacreont. 10.15; — Pass., to be inflamed or excited, παραγγέλμασιν… πυρωθεὶς καρδίαν A. Ag. 481 (lyr.); τινι by a person (with love), AP 12.87; εὐχαριστίᾳ Ph. 1.60, cf. 2 Ep. Cor. 11.29. abs., produce fire, Arist. PA 649b5; — Pass., to become fire, to be ignited, Pl. Ti. 51b, 52d, Arist. Cael. 307a24, al.
treat with fire; roast, grill, Hp. Vict. 2.56; bake, πλίνθους Ph. 1.420; τὸ σταῖς Arist. Pr. 927b39, cf. 929b12 (Pass.); warm on the fire, Agatharch. 61 (Pass.); melt, [ἀργυρώματα] IG 7.303.15 (Oropus, iii BC); make red hot, Ph. 1.625 (Pass.); fumigate, δῶμα θεείῳ Theoc. 24.96; cauterize, Arist. HA 515b18 (Pass.). Pass., to be affected by fire, ὁ χρυσὸς οὐ πυροῦται Id. Mete. 378b4. of gold, to be proved or tested by fire, χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρός Apoc. 3.18; metaph, proved by fire, approved, LXX Ps. 17 (18).31, 118 (119).140, Ph. 1.57.
to be affected by heart-burn, Herod.Med. ap. Aët. 9.2.

brennen, verbrennen ; πυρωθέντων Τρώων, Pind. P. 11.33 ; μακρὰν ὀσφὺν πυρώσας, Aesch. Prom. 495 ; πυρωθὲν ψῆγμα, Ag. 428 ; übertr., φλογὸς παραγγέλμασιν νέοις πυρωθέντα καρδίαν, Ag. 468 ; ὅστις ναοὺς πυρώσων ἦλθε, Soph. Ant. 286 ; πυροῦτε σώματα πάντων, Eur. Herc.Fur. 244, u. öfter ; u. in Prosa, Her. 7.8.2, 8.102 ; πυρουμένη, neben ὑγραινομένη, Plat. Tim. 52d ; Sp., Ἔρως με πύρωσον Anacr. 10.13, πυρούμενος Δήμωνι, für D. in Liebe entbrannt, Ep.adesp. 8 (XII.87); Theocr. 24.94 vrbdt καθαρῷ δὲ πυρώσατε δῶμα θεείῳ, reiniget mit Schwefel ; – φλὲψ πυροῦται, entzündet sich, Arist. H.A. 3.5.

πυρόω, -ῶ
(< πῦρ) [in LXX chiefly for צָרַף ;]
to set on fire, burn up. In NT always pass.,
__1. to be set on fire, to burn: Eph.6:16, 2Pe.3:12; ptcp., glowing, Rev.1:15. Metaph., of grief or indignation, 2Co.11:29; of lust, 1Co.7:9.
__2. Of metals (cf. Job.22:25, Psa.12:7, Zec.13:9), to be refined or purified by fire: Rev.3:18 (and so in RV, Rev.1:15, but see supr.).†
(AS)