πτερόω-ῶ :
   I munir d’ailes ou de plumes, AR. Av. 1334, etc. ; PLAT. Rsp. 467 d, etc. ; au pass. être ou devenir ailé, AR. Av. 804, etc. ; PLAT. Phædr. 248 e, etc. ;
   II p. anal. ou fig. :
      1 munir d’ailes, càd. de cordages ou de rames, en parl. d’un navire, EUR. I.T. 1346 ; POL. 1, 46, 11 ; PLUT. Ant. 63, etc. ;
      2 rendre ailé, d’où au pass. être ailé, en parl. de la parole (cf. πτερόεις) AR. Ran. 1388 ;
      3 élever l’âme comme avec des ailes, d’où au pass. s’exalter, s’élever (sur les ailes de l’espérance, de la passion, etc.) avec l’acc. ANACR. 54, 4 ; ἐπί et l’acc. PHILSTR. 9 ; πρός et l’acc. LUC. Demon. 4 ; abs. PLUT. Artax. 24.

Étym. πτερόν.

(< πτερόν) furnish with feathers or wings, τινα Ar. Av. 1334, 1361, Ra. 1437, Pl. R. 467d; for πτεροῦν βυβλίον, v. γλυφίς ; — Pass., to be or become feathered, to be fledged, Ar. Av. 804, 1382, 1446 (with a play on signf. II), Pl. Phdr. 249a, al., Com.Adesp. 172; ἔπος ἐπτερωμένον Ar. Ra. 1388.
represent as winged, τὰς Μούσας καὶ τὰς Σειρῆνας Porph. Abst. 3.16. ναῦν π.
have the oars spread like wings ready to dip into the water, Plb. 1.46.11 (intr. in pf., ναῦς ἐπτερωκυῖα ib. 9), cf. Plu. Ant. 63, Charito 1.9; ταρσῷ κατήρει πίτυλος ἐπτερωμένος E. IT 1346. metaph, set on the wing, excite, Ar. Av. 1446 (v. supr. 1.1); — Pass., to be excited, ἐπὶ τὸν Πυθαγόρου βίον Philostr. VA 1.7; ἐς χορείην Anacreont. 51.4; πρὸς τὴν τοῦ πολέμου ἐπιθυμίαν Luc. Dom. 4; τοῖς ἔξωθεν πλεονεκτήμασιν Jul. Or. 7.235b; abs., Plu. Art. 24.

befiedern, mit Federn oder Flügeln versehen ; Her. 2.128 ; Plat. Rep. 467d ; pass., Flügel bekommen, Phaedr. 248e ; öfter ; auch von Schiffen, mit Segeln u. Rudern versehen, ταρσῷ κατήρει πίτυλον ἐπτερωμένον, Eur. I.T. 1346 ; vgl. τὴν ναῦν, Pol. 1.46.11, ναῦς ἐπτερωκυῖα, ib. 9, Plut. Ant. 63 ; Ar. auch ἔπος ἐπτερωμένον, wie πτερόεν, Ran. 1384 ; πτερωθῆναι πρὸς τὴν τοῦ πολέμου ἐπιθυμίαν, Luc. de domo 4 u. A. die Seele durch Hoffnung, durch Leidenschaften erheben, Plut. Artax. 24 ; πόθος πτεροῦται, Anacr. 25.8 ; ὁ γέρων ἐγὼ πτεροῦμαι, 51.4.