εως (ἡ) :
      1 action de prendre en outre ou d’accroître, accroissement, addition, PLAT. Theæt. 210 a ; t. de gr. DYSC. Synt. 170, 18 ;
      2 action de se faire homme, en parl. de Dieu, NAZ. ;
      3 t. de log. assomption ou mineure d’un raisonnement, PLUT. M. 387 c ; DL. 7, 82, etc.

Étym. προσλαμϐάνω.

εως, ἡ, taking in addition, λόγου Pl. Tht. 210a, cf. Hermog. Id. 1.11; ἀορίστου ib. 2.6, Aristid. Rh. 1 pp. 473, 534S. ; τοῦ ἄρθρου, τοῦ ι, A.D. Synt. 170.3, Pron. 87.13.
acquisition, δυνάμεως, τοῦ εὐδαίμονος, J. AJ 17.1.2, 18.9.6; μείζονος τιμῆς Anon. Trop. 23.
rise in rank by acquisition of catoecic land, προσλήψεως στέφανος PTeb. 61 (b).254 (ii BC).
enrolment, εἰς τὸ ταγματικόν PTheb. Bank 8.4 (ii BC).
additional assumption, διὰ προσλήψεως Arist. APr. 58b9 (dub.); κατὰ πρόσληψιν Thphr. ap. Alex.Aphr. in APr. 378.14, Phlp. in APr. 416.24; ἐνθύμημα γίνεται… κατὰ πρόσληψιν Aps. Rh. p. 288 H. ; specifically, π., ἡ, minor premiss, Crinis Stoic. 3.269, Plu. 2.387c, A.D. Conj. 250.21, S.E. P. 2.149, D.L. 7.82; ἐν προσλήψει A.D. Conj. 250.18.

ἡ,
1) das Dazunehmen, λόγου, Plat. Theaet. 210a.
2) im Syllogismus der zweite, zum Vordersatz hinzugenommene Satz, Plut. de Εἰ ap. Delph. 6 ; assumptio, Cic. divin. 2.53 ; DL. 7.82.

πρόσ-λημψις (Rec. -ληψις, as in Att..), -εως, ἡ
(< προσλαμβάνω),
__1. an assumption (Plat.).
__2. a receiving (cf. προσλαμβάνω): Rom.11:15,†
(AS)