πρόσ·κειμαι :
   I être couché auprès de, en parl. de la femme, d’où être donnée comme épouse à, dat. HDT. 1, 196 ; EUR. Tr. 185 ; en gén. se coucher auprès ou devant, dat. AR. Vesp. 142 ; en parl. de lieux, s’étendre ou être situé près de, dat. POL. 3, 24, 2, etc. ; en gén. en parl. de choses, être attaché à, être appliqué contre, IL. 18, 379 ; THC. 4, 112, etc. ;
   II fig. :
      1 être en surcroît, EUR. Alc. 1039 ;
      2 se rattacher à, dépendre de, dat. ISOCR. Antid. § 196 ; STR. 190 ; POL. 3, 25, 2 ; avec ἐπί et le dat. EUR. Her. 483, ou πρός et le dat. EUR. Rhes. 162 ;
      3 convenir à, être approprié à, dat. HDT. 1, 118, 119 ; 2, 83, etc. ; EUR. Rhes. 107 ;
      4 adhérer à : τῷ λεγομένῳ, HDT. 4, 11, à ce qui a été dit ;
      5 s’attacher à, càd. être attaché ou dévoué à, dat. THC. 6, 89 ; PLUT. Cim. 16, etc. ; particul. à la divinité, ARR. Epict. 4, 7, 20 ; en parl. de choses, s’adonner à : οἴνῳ, HDT. 1, 133, au vin ; ταῖς ναυσί, THC. 1, 93, etc. à la navigation ; cf. SOPH. Aj. 407 ; PLAT. Soph. 254 a, etc. ;
      6 s’attacher à qqn, poursuivre de ses instances, dat. HDT. 1, 123 ; XÉN. Hell. 3, 4, 7 ; PLAT. Ap. 37 e, etc. ; abs. THC. 7, 18 ; PLUT. Crass. 14, etc. ; en mauv. part, poursuivre, presser, harceler, dat. HDT. 9, 57 ; THC. 3, 108 ; 4, 33 ; abs. THC. 6, 78, etc. ; XÉN. Hell. 4, 6, 8, etc. ; PLAT. Phædr. 240 e, etc. ; τὸ προσκείμενον, HDT. 9, 61, l’armée ennemie.

Étym. π. κεῖμαι.

(on the Ion. forms v. κεῖμαι), serving as Pass. to προστίθημι, to be placed or laid by or upon, lie by or upon, οὔατα προσέκειτο handles were upon it, Il. 18.379; τῇ θύρᾳ πρόσκεισο keep close to the door, Ar. V. 142, cf. E. Ph. 739; δοκοὶ τῷ τείχει… προσκείμεναι lying near the wall, Th. 4.112; of places, lie near, be adjacent, τῷ καλῷ ἀκρωτηρίῳ Plb. 3.24.2, etc. ; ὁ προσκείμενος [ἵππος] the inside horse (turning a corner), S. El. 722; metaph, πρόσκειται τὸ κάλλος (ὁ καλός ap. Stob.) τῷ ἀγαθῷ X. Oec. 6.15.
lie beside, cling to, ἀμφὶ μέσσῃ περιπετῆ προσκείμενον S. Ant. 1223. of pessaries, to be applied, remain in place, Hp. Nat. Mul. 109, Mul. 1.37. generally, to be involved in or bound up with, εἴ τῳ πρόσκειμαι χρηστῷ S. El. 240 (lyr.); ᾧ σὺ πρόσκεισαι κακῷ ib. 1040; κακοῖς γὰρ οὐ σὺ πρόσκεισαι μόνη E. Fr. 418; cf. infr. III.
to be attached or devoted to, τινι Hdt. 6.61; τῷ δήμῳ Th. 6.89, etc. ; abs., θεραπεύων π. Id. 8.52; devote oneself to the service of a god, τῷ Διονύσῳ D.C. 51.25; π. διάκονος καὶ ἀκόλουθος ἐκείνῳ (sc. τῷ θεῷ) Arr. Epict. 4.7.20; also of things, π. τῷ λεγομένῳ put faith in a story, Hdt. 4.11; π. οἴνῳ, τῇ φιλοινίῃ, to be addicted to wine, Id. 1.133, 3.34; ἄγραις devote oneself to hunting, S. Aj. 407 (lyr.); ταῖς ναυσί Th. 1.93, cf. 8.89; τῇ τοῦ ὄντος ἰδέᾳ Pl. Sph. 254a; τῇ τοῦ Ὁμήρου ποιήσει Paus. 2.21.10; τοῖς Δημοσθένους λόγοις Aristid. 2.315J. ; θειασμῷ Th. 7.50, Plu. Nic. 4.
urge, entreat, solicit, Κύρῳ π. δῶρα πέμπων Hdt. 1.123; π. αὐτῷ ἀξιοῦντες… X. HG 3.4.7; abs., ἐπηκολούθουν κἠντιβόλουν προσκείμενοι with importunity, Ar. Fr. 543; προσκείμενος ἐδίδασκε with zeal, Th. 7.18; δεόμενοι προο έκειντο Plu. Per. 33. in military sense, press hard, pursue closely, ἡ ἵππος προσέκειτο πᾶσα Hdt. 9.57, cf. 40, 60; ᾗ μάλιστα αὐτοῖς προσκέοιντο Th. 4.33, etc. ; τὸ προσκείμενον the pressure of the enemy, Hdt. 9.61; κλύδωνα πολεμίων προσκείμενον E. IT 316; metaph, ἀνάγκης ἀεὶ προσκειμένης Pl. Phdr. 240e; rarely c. acc., οἵ μ’ ἀεὶ προσκείμενοι E. IA 814 (s.v.l.).
to be assigned to, fall to, belong to, τοῖσι θεῶν τιμὴ αὕτη πρόσκειται Hdt. 1.118, cf. 2.83, etc. ; τῷ πρόσκειμαι δούλα ; E. Tr. 185 (lyr.), cf. Hdt. 1.196; of qualities, τὴν ἀβουλίαν ὅσῳ μέγιστον ἀνδρὶ πρόσκειται κακόν S. Ant. 1243; βραχεῖ λόγῳ δὲ πολλὰ π. σοφά Id. Fr. 102; ἦ πόλλ’ ἀγρώταις σκαιὰ π. φρενί E. Rh. 266; τὸ δ’ ἄρσεν αὐτοὺς ὠφελεῖ προσκείμενον Id. Hipp. 970; τὸ ῥῆμα πρόσκειται τῇ προτέρᾳ τέρᾳ αἰτιατικῇ belongs to…, A.D. Synt. 243.20; to be laid upon as a charge, business, προξείνους ἀποδεικνύναι τούτοισι προσκεῖσθαι Hdt. 6.57, cf. 1.119; ἐμοὶ τοῦτο π., μηδένα πελάζειν δόμοις E. Hel. 443; ἄλλῳ δ’ ἄλλο π. γέρας, σὲ μὲν μάχεσθαι, τοὺς δὲ βουλεύειν καλῶς Id. Rh. 107; of punishments, προσκειμένης ζημίας τῷ πωλοῦντι X. Vect. 4.21 (sed leg. προκ-).
to be added or attached to, ἄλγος ἄλγει π. E. Alc. 1039; ἐπὶ τοῖς πάλαι κακοὶς π. πῆμα Id. Heracl. 483; κέρδος πρὸς ἔργῳ Id. Rh. 162; π. τῇ πόλει ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὥσπερ ἵππῳ Pl. Ap. 30e; ἐχθρὰ δὲ τῷ θανόντι προσκείσει thou wilt be for ever hated by…, S. Ant. 94; ταῦτα προσκείσθω τοῖς εἰρημένοις Isoc. 15.196; abs., ἡ χάρις προσκείσεται S. OT 232; εἰ πρόσκειταί τι γράμμα ἢ ἀφῄρηται Pl. Cra. 393d; αἱ γραφαὶ (of νώ) οὐκ ἔχουσι τὸ ι προσκείμενον A.D. Pron. 86.12; τὰ ἀντίγραφα οὐκ ἔχει προσκείμενον τῷ 'φρενιτικοί' τὸ 'εἰσίν' Gal. 16.491, cf. 840.
Arith. and Geom., to be added, opp. ἀφῃρῆσθαι, Arist. EN 1132b7, cf. 1138a19, PCair. Zen. 707.3, 709.7 (iii BC); προσκείσθω ποτί… Archim. Spir. 10; also κοινὸς κείσθω λόγος let the ratio be multiplied into both, Papp. 66.28. in Logic, to be added as a determinant (v. πρόσθεσις III. 2), τὸ προσκείμενον Arist. Int. 21a21; τοῖς ὅροις, ἄλλῳ π., Id. APr. 30a1, Metaph. 1029b31; so later, to be specified or given in a document, ὁ αὐτὸς χρόνος π. BGU 388 ii 37 (ii AD), cf. PRyl. 421.36 (iii AD), etc.

(κεῖμαι), ion. προσκέομαι, dabei liegen, Thuc. 4.112 u. sonst ; anliegen, οὔατα προσέκειτο, Henkel saßen daran, Il. 18.379 ; τῇ θύρᾳ, vor der Tür liegen, immer davor sein, Ar. Vesp. 142 ; Soph. εἴ τῳ πρόσκειμαι χρηστῷ, El. 233, wie ᾧ σὺ πρόσκεισαι κακῷ, 1029, mit Glück, Unglück behaftet, verbunden sein ; und umgekehrt, τὴν ἀβουλίαν, ὅσῳ μέγιστον ἀνδρὶ πρόσκειται κακόν, Ant. 1228 ; χἠ χάρις προσκείσεται, O.R. 232 ; προσκείμενον κέρδος πρὸς ἔργῳ, Eur. Rhes. 162 ; und noch dazu kommen, ἐπὶ τοῖς πάλαι κακοῖς προσκείμενόν τι πῆμα, Heracl. 484. – Im eigtl. Sinne, davorsitzen, -lagern, ἑπτὰ προσκεῖσθαι πύλαις, Eur. Phoen. 746. – Als Gattin dabeiliegen, zur Gattin gegeben sein, τινί, Her. 1.196 ; dazu gesetzt sein, εἰ πρόσκειταί τι γράμμα ἢ ἀφῄρηται, Plat. Crat. 393d ; Xen. Mem. 3.14.7. – Dab. übertr., sich auf Etwas gelegt haben, eine Sache eifrig betreiben, μώραις ἄγραις προσκείμεθα, Soph. Aj. 407 ; τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ, Plat. Soph. 254a, dah. auch τινί = Einem anhangen, ergeben sein, Her. 6.61 ; τῷ λεγομένῳ, einer Sage anhangen, ihr beistimmen, 4.11 ; οἴνῳ, dem Weine ergeben sein, 1.133, wie τῇ φιλοινίῃ, 3.84, τῷ δήμῳ, Thuc. 6.89, der Demokratie ; ταῖς ναυσί, 1.93, vgl. 8.89 ; ταῖς τοῦ χρηστηρίου ἐλπίσιν, Luc. Alex. 54. – Aber auch = Einem mit Bitten anliegen, mit Aufforderungen zusetzen, τινί, Her. 1.123 ; auch in feindlichem Sinne, Einem feindlich zusetzen, ihn bedrängen, verfolgen, τινί, 9.57, vgl. 40, 60 ; Thuc. 4.33 ; τὸ προσκείμενον, das feindliche Heer, Her. 9.61 ; so auch ἀνάγκης ἀεὶ προσκειμένης μεταχειρίζεσθαι, Plat. Phaedr. 240e ; προσκείμενον τῇ πόλει ὑπὸ τοῦ θεοῦ, passivisch, der Stadt von Gott auferlegt, Apol. 30e ; Pol. oft, z.B. τῇ πόλει, ihr hart zusetzen, 1.11.6. – Dah. auch zukommen, obliegen, gebühren, Her. 1.83, 118, 2.83, 6.57, 7.36.

1. to be placed or laid by or upon, to lie by or upon , οὔατα προσέκειτο handles were upon it, [Iliad by Homer (8th/7th c.BC)]; τῇ θύρᾳ προσκεῖσθαι to keep close to the door, [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)]; δοκοὶ τῷ τείχει προσκείμεναι lying near the wall, [Thucydides (Refs 5th c.BC)]:—; ὁ προσκείμενος ἵππος the inside horse (turning a corner), [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
2. to lie beside, cling to , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]: of a woman, to be given to wife , τινί [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
3. generally, to be involved in or bound up with good or evil, with dative, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]
4. to be attached or devoted to , τινί [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Thucydides (Refs 5th c.BC)], etc.; πρ. τῷ λεγομένῳ to put faith in a story, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; πρ. οἴνῳ to be addicted to wine, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; ἄγραις hunting, [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)], etc.
5. to press upon, be urgent with a person, with dative, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Xenophon Historicus (5th/4th c.BC)]; προσκείμενος with zeal , [Thucydides (Refs 5th c.BC)]
6. in military sense, to press close or hard, pursue closely , τινί [Thucydides (Refs 5th c.BC)]; absolute to follow close , [Aristophanes Comicus (5th/4th c.BC)]; τὸ προσκείμενον the enemy , [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]
7. with a thing for the subject, to fall to, belong to , τοῖσι θεῶν τιμὴ αὕτη προσκέαται [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC)]; πρ. τινι δοῦλος [Euripides (Refs 5th c.BC)]:—; to be laid upon as a charge, to do something, with infinitive, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]
8. to be added or attached to , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)]:—;absolute, ἡ χάρις προσκείσεται [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)] (ML)